Πρόκειται για ομαδική προσπάθεια, από τα μέλη του θεραπευτικού προγράμματος, εθελοντές και φίλους, υπό την καθοδήγηση της εθελόντριας σκηνοθέτιδας Χρυσοθέμιδας Αμανατίδη. H είσοδος είναι ελεύθερη.

Σχετικά με το αγαπημένο αυτό έργο: η παράσταση αποτελεί διασκευή του ομώνυμου έργου του γελοιογράφου και θεατρικού συγγραφέα Μέντη Μποσταντζόγλου, πιο γνωστού ως “Μποστ”. Ο Μποστ εμπνέεται την ιστορία από τον λαϊκό θρύλο της Μαρίας Πενταγιώτισσας, καλλονής από τους Πενταγιούς Φωκίδας, γνωστής για την ομορφιά της αλλά και τα ερωτικά της σκάνδαλα. Η Μαρία Πενταγιώτισσα έζησε στα χρόνια του Οθωνα και θεωρείται συχνά από τις πρώτες φεμινίστριες στην Ελλάδα. Ο Μποστ, με το χαρακτηριστικά προσωπικό του ύφος, που βασίζεται στη μείξη λαϊκής και λόγιας γλώσσας, δημιουργεί μια απολαυστική κωμωδία η οποία καυτηριάζει τη νεοελληνική πραγματικότητα.
Η ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του ΚΕΘΕΑ αποτελείται από μέλη του προγράμματος σε διαφορετικές φάσεις θεραπείας. Για να γίνει η παράσταση έχουν επίσης συνδράμει εθελοντικά: ο γλύπτης Κωνσταντίνος Δούσης, που βοήθησε με τα σκηνικά, το Κέντρο Λαογραφικών Μελετών Καλαμάτας με παραδοσιακές φορεσιές, η θεατρική ομάδα “Συν ένα - Μιχάλης Τούμπουρος” με κοστούμια, η Χρύσα Μαντά στο μακιγιάζ, o Χρήστος Συκάς στην ηχητική υποστήριξη, o Χρόνης Χρονόπουλος στη βιντεοσκόπηση και φωτογράφηση και η γραφίστρια Ιωάννα Κυρίτση που σχεδίασε την αφίσα. Ο χώρος του Αμφιθέατρου του Κάστρου παραχωρήθηκε από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Καλαμάτας «Φάρις». Στον χώρο της παράστασης θα τηρηθούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τον COVID-19.

Οι νέοι ηθοποιοί μίλησαν στην “Ε” για την προσπάθειά τους…

- Πώς ήταν η διαδικασία μιας θεατρικής παράστασης, από την αρχή ως το τέλος της; Πρώτη φορά έλαβες μέρος σε κάτι τέτοιο;
Μαρίνος: “Ηταν η πρώτη φορά που κάνω κάτι με το θέατρο. Στην αρχή για μένα ήταν δύσκολο, γιατί είμαι και ντροπαλός στους πολλούς ανθρώπους, αλλά στην πορεία με βοήθησε να είμαι πιο ελεύθερος”.
Χρήστος: “Είναι η πρώτη φορά που παίρνω μέρος σε μια θεατρική παράσταση. Δεν ήταν δική μου απόφαση, αλλά έγινε ύστερα από παρότρυνση από κάποιους ανθρώπους. Μπορώ να πω ότι δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Ηταν για μένα μια πρόκληση, αλλά και μια πρωτόγνωρη εμπειρία από την οποία κέρδισα πολλά πράγματα. Ηρθα κοντά με ανθρώπους, έμαθα να εκφράζομαι, να δουλεύω ομαδικά και συνειδητοποίησα ότι μπορώ να καταφέρω πράγματα που νόμιζα ότι δεν μπορούσα. Αν μου δινόταν η ευκαιρία θα το ξαναπροσπαθούσα”.

- Υπήρξαν δυσκολίες στο ανέβασμα του έργου και ποιες ήταν αυτές;
Θανάσης: “Με την παγκόσμια κατάσταση της πανδημίας υπήρξαν αρκετά προβλήματα για να γίνει η παράσταση όπως και στην διαμόρφωση της ομάδας μας. Ομως το σημαντικό είναι ότι φτάσαμε στην υλοποίηση και δείξαμε ότι όταν θες κάτι να καταφέρεις το κάνεις”.
Μαρίνος: “Η δυσκολία ήταν ότι όλοι το κάνουμε για πρώτη φορά και ήταν δύσκολο στο να συνεργαστούμε στην αρχή”.

- Υπάρχει άγχος για τα πρώτα λεπτά στην σκηνή;
Χαράλαμπος: “Δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει άγχος. Θα μπούμε όλοι μέσα στην σκηνή και θα ζήσουμε κάτι ξεχωριστό που θα είναι πάντα στην μνήμη μας. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, αντιθέτως θα κερδίσουμε την αγάπη των θεατών. Θα μπούμε και θα παίξουμε δυνατά για μας και για εσάς”!
Νίκος: “Βέβαια. Πολύ. Νομίζω όμως ότι θα πάμε καλά”.
Χρήστος: “Σίγουρα θα υπάρχει άγχος, αλλά πιστεύω ότι όλη η ομάδα θα προσπαθήσει να το μετατρέψει σε δημιουργικό άγχος. Νομίζω ότι το κοινό με την αγάπη που θα μας δείξει θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εξάλειψη του και ότι θα δώσουμε όλοι τον καλύτερο μας εαυτό και όλα θα πάνε μια χαρά”.

- Ποιο είναι κατά την γνώμη σου το μήνυμα του διαχρονικού έργου του Μποστ;
Παναγιώτης: “Οτι λόγω της εποχής που ζούσαν οι άνθρωποι, μπέρδευαν το πρέπει με τα θέλω τους. Με αποτέλεσμα κάποιοι να είναι η εξαίρεση στον κανόνα, αλλά και να είναι υπόλογοι για τις επιλογές τους”.

- Τι αντίκτυπο είχε για σένα η επαφή σου αυτή με το θέατρο;
Παναγιώτης: “Εμαθα ότι όταν κάνεις κάτι μαζί με άλλους, έχει να σου δώσει μόνο καλά, όπως συνεργασία, ομαδικότητα, άφθονο γέλιο, έντονη την αίσθηση της διαίσθησης, επικοινωνία, με τελικό κέρδος ένα καλό αποτέλεσμα”.

- Μετά την εμπειρία αυτή, θα ήθελες να συνεχίσεις το θέατρο με κάποιο τρόπο ή την ενασχόληση με την τέχνη;
Χαράλαμπος: “Ναι! Γιατί όχι. Με έχει κερδίσει περισσότερο το δημοτικό τραγούδι που θα ήθελα να συνεχίσω, για τον λόγο ότι με εκφράζει και μου αρέσει. Ισως να έβρισκα κάποια θεατρική παράσταση πάνω στο δημοτικό τραγούδι”.

- Τι θα σας μείνει πιστεύεις από την διδασκαλία της Χρ. Αμανατίδη;
Νίκος: “Η υπομονή της, καθώς και η επιμονή οι διάφορες ασκήσεις που κάναμε για να χαλαρώσουμε και να διώξουμε το άγχος”.
Θανάσης: “Η Χρυσόθεμις πιστεύω μας βοήθησε πολύ στο στήσιμο της παράστασης για το πώς θα το ερμηνεύσουμε, αλλά το δυνατό στοιχείο της είναι η ομαδικότητα. Επίσης, η θετική αύρα που - με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να είχε ο καθένας μας ξεχωριστά - συνέβαλε στο να τα αφήνουμε όλα πίσω και να λειτουργούμε με κέφι, ως μια δεμένη ομάδα”.
Βασίλης: “Τα πιο σημαντικά πράγματα από την διδασκαλία της είναι η υπομονή που έδειξε για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που συναντήσαμε και ο ευχάριστος τρόπος που προσέγγιζε την ομάδα για να μεταδώσει τις γνώσεις της”.

- Υπάρχουν σχέδια για την επόμενη χρονιά, για την θεατρική σας ομάδα;
Βασίλης: “Φυσικά και υπάρχουν. Στόχος μας είναι να ανεβάσουμε ακόμα μια παράσταση με την συμμετοχή παλαιότερων αλλά και νέων μελών της ομάδας”.