Τρίτη, 29 Ιουνίου 2021 10:10

Η Μαρίνα Πετροπούλου στην "Ε": «Το μόνο κακό με την αγάπη είναι πως μας κάνει ό,τι θέλει αυτή και ποτέ το αντίστροφο»

Η Μαρίνα Πετροπούλου στην "Ε": «Το μόνο κακό με την αγάπη είναι πως μας κάνει ό,τι θέλει αυτή και ποτέ το αντίστροφο»


“Οι ετερόφυλες σχέσεις είχαν πάντα ταμπέλες. Οι καιροί όμως άλλαξαν, το σεξ δεν είναι πια αυτοσκοπός και οι ανθρώπινες ανάγκες απλώθηκαν σε πιο εσωτερικές περιοχές”.

Στο βιβλίο της “Παράθυρο ανοιχτό”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, η Μαρίνα Πετροπούλου προσφέρει μια πολύπλευρη ματιά στον κόσμο, τις σχέσεις και τις φιλίες μεταξύ γυναικών, με χίλιες ερμηνείες. Δική μας είναι η ελευθερία να βλέπουμε τον κόσμο με μάτια ανοιχτά ακόμα και εάν αυτή η ματιά αφορά τον έρωτα, την αγάπη, την οικογένεια και τους ανθρώπους που οφείλουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε γι’ αυτό που είναι, λέει η συγγραφέας. Και οι ήρωες του βιβλίου, η Όλγα και ο Χασάν, κατάφεραν να βρουν τη χρυσή τομή. Δάσκαλος σε αυτό έγινε η αγάπη, η εκτίμηση, ο σεβασμός αλλά και η επιτακτική ανάγκη να είναι μαζί.
Όταν δύο μη ανταγωνιστικοί χαρακτήρες συναντηθούν, συμφωνήσουν και δουν με ίδια μάτια τη ζωή, την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την συμπαράσταση, συμβαίνει το θαύμα της.

 

                       

 

«… Λένε πως οι αλήθειες λάμπουν στο φως. Λάθος.

Οι αλήθειες κατοικούν στα σκοτάδια της ψυχής,

εκεί που δεν έχει ούτε φως ούτε παράθυρο,

εκεί που οι νυχτερίδες της ανάγκης πολλές φορές στήνουν πλεκτάνες ιδιοτέλειας,

πονηριάς και προδοσίας…»

 

 

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου


- Η γυναικεία φιλία έχει πολλές φορές χαρακτηριστεί αδύναμη, προβληματική, ακόμα και ανύπαρκτη. Είναι έτσι ή μπορεί η φιλία μεταξύ γυναικών να είναι μακροχρόνια και ποιοτική;

Όλες οι σχέσεις έχουν αδυναμίες και προβλήματα, γιατί να αποτελεί εξαίρεση η γυναικεία φιλία; Πέρα απ' τους κοινωνικούς «ορισμούς» όμως, εγώ θα έλεγα πως ναι, υπάρχει γυναικεία φιλία και συχνά είναι μακρόβια και αληθινή. Όταν δύο μη ανταγωνιστικοί χαρακτήρες συναντηθούν, συμφωνήσουν και δουν με ίδια μάτια τη ζωή, την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και την συμπαράσταση, τότε ναι, συμβαίνει το θαύμα της.

- Δυνατές φιλίες ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες υπάρχουν; 

Οι ετερόφυλες σχέσεις είχαν πάντα ταμπέλες. Οι καιροί όμως άλλαξαν, το σεξ δεν είναι πια αυτοσκοπός και οι ανθρώπινες ανάγκες απλώθηκαν σε πιο εσωτερικές περιοχές. Η συναισθηματική ασφάλεια, η αθώα αγκαλιά, ο ειλικρινής λόγος, ο συγγενικός σεβασμός και το χέρι βοηθείας βρήκαν, εύφορο χώμα για να ανθούν, αληθινές φιλίες. Όταν μάλιστα αυτές συμβαίνουν ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, θα έλεγα πως έχουν ιδιαίτερη αξία και αντοχή και αποτελεσματικότητα.

- Ο Στρατής “ακουμπά” τις πληγές της Ολγας και τις φροντίζει με στοργή. Τα αγνά συναισθήματα και οι πράξεις αγάπης, γιατί δεν εκδηλώνονται με ευκολία από όλους; 

Ο Στρατής είναι ένας ιδιαίτερος ήρωας μυθοπλασίας. Ανήσυχος και αντιδραστικός εκ γενετής, είχε την τύχη να ανδρωθεί πλάι σ' έναν άνθρωπο που τον βοήθησε στη μόρφωση, την αυτογνωσία και την κάθε μορφής ελευθερία. Ασφαλής οικονομικά, κυνικός, ειλικρινής, ακομπλεξάριστος και παίχτης σε όλες τις μορφές της ζωής, κατάφερε να ζει όπως ήθελε και ονειρευόταν. Η δοτικότητα, η προσφορά αγάπης και βοήθειας ήταν για αυτόν συναισθηματικά αποθέματα και φυσικός μοναδικός τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο. Στη ζωή μας όμως, που τα προβλήματα πνίγουν και δυσκολεύουν τη ζωή, οι αποθήκες προσφοράς μας έχουν λίγα να δώσουν. Ας μάθουμε λοιπόν να εκτιμάμε και τα ελάχιστα αληθινά που δεχόμαστε και δίνουμε.

- Ο Αντρέας αποδείχτηκε ένας άντρας ευαίσθητος. Τελικά, πρέπει να γνωρίσουμε καλά κάποιον πριν να κρίνουμε; 

Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις και τις συμπεριφορές μας. Δυστυχώς όμως, αυτό συμβαίνει εκ των υστέρων. Για μένα η συναισθηματικότητα του Αντρέα άρχισε με τιμιότητα και κατέληξε σε έναν απωθημένο έρωτα που ανακάλυψε αργά. Συμφωνώ πως δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από την πρώτη ματιά αλλά ούτε και να επιμένουμε να καταλάβουμε. Ο δρόμος της ζωής κοιτάει μπροστά και μόνον.

- Oι δυναμικές και ανεξάρτητες γυναίκες τρομάζουν τους άντρες; 

Το έχω ακούσει πολλές φορές αλλά δεν το καταλαβαίνω. Σαφώς μια ανεξάρτητη και δυναμική γυναίκα χρειάζεται έναν δυνατό άντρα για να τη συντροφεύει, να τη σέβεται αλλά ποτέ για να την υποτάξει. Πιστεύω πως πίσω από τη δυναμική εικόνα μιας προσωπικότητας κρύβεται η ευαισθησία η άμυνα ή κάποια μορφή ανασφάλειας.

- Οι δυνατότητες των γυναικών ήταν πάντα απεριόριστες. Το "αδύναμο" φύλο μπορεί να μεγαλουργήσει όταν κανένα δάκτυλο δεν κουνιέται μπροστά στο πρόσωπο;

Το αδύναμο φύλο μπορεί να μεγαλουργήσει όταν πιστεύει στον εαυτό του και όταν δε γίνεται έρμαιο στα χέρια του λεγόμενου ισχυρού φύλου. Πέρα από αυτή τη γενικότητα όμως, πιστεύω πως ένας καλός σύντροφος, φίλος ή μέντορας χρειάζεται να πιστεύει και να στηρίζει με αγάπη αυτές τις κυρίες.

- Τι σημαίνει ο τίτλος "Παράθυρο ανοιχτό"; 

Παράθυρο ανοιχτό, χίλιες ερμηνείες. Δική μας είναι η ελευθερία να βλέπουμε τον κόσμο με μάτια ανοιχτά ακόμα και εάν αυτή η ματιά αφορά τον έρωτα, την αγάπη, την οικογένεια και τους ανθρώπους που οφείλουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε γι’ αυτό που είναι.

- Η απόσταση εμποδίζει τη σωματική επαφή, αλλά όχι το συναίσθημα. Ο Χασάν και η Ολγα, είναι δύο σύντροφοι που κατανοούν απόλυτα ο ένας τον άλλον και δεν περιορίζονται από όρια. Είναι τελικά το συναίσθημα που φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους, εκμηδενίζοντας την χιλιομετρική απόσταση που τους χωρίζει; 

Κατ’ αρχήν είναι ο έρωτας αλλά ως πότε; Η Όλγα και ο Χασάν που πέρασαν από σαράντα συναισθηματικά κύματα και εντάσεις κατάφεραν να βρουν τη χρυσή τομή. Δάσκαλος σε αυτό έγινε η αγάπη, η εκτίμηση, ο σεβασμός αλλά και η επιτακτική ανάγκη να είναι μαζί. Σε τέτοια υπέροχα συναισθήματα δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

- Τι φταίει και η αγάπη είναι απούσα στις μέρες μας; Απομακρυνόμαστε εξαιτίας της ανοησίας μας να δημιουργούμε ανταγωνιστικές σχέσεις;

Η αγάπη δεν είναι απούσα και δε θα είναι ποτέ. Το υπέρτατο συναίσθημα που φτιάχνει κοινωνίες, θρησκείες, κράτη, γάμους και διαδρομές ανθρώπων, θα κυριαρχεί και θα νικάει μάχες και μάχες. Το εάν δεν εκδηλώνεται φανερά και εμποδίζεται από τα σημάδια των καιρών μας, δεν σημαίνει ότι θα πάψει να υπάρχει και στο τέλος να κυριαρχεί. Το μόνο κακό με την αγάπη είναι πως μας κάνει ό,τι θέλει αυτή και ποτέ το αντίστροφο.

 

Κριτική για το βιβλίο

 


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρίνα Πετροπούλου κατάγεται από τη Σπάρτη. Μεγάλωσε στα Γιάννενα και ήρθε στην Αθήνα δεκαεφτά χρόνων. Σπούδασε σχέδιο και διακοσμητική στη σχολή Βακαλό και ασχολήθηκε με την κεραμική και τη ζωγραφική σε ιδιωτικά εργαστήρια.
Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Το Ντουλάπι με τ' Αγάλματα, Σαν Γλυκό του Κουταλιού, που έγινε σίριαλ με την Τάνια Τσανακλίδου..., Λεκές από Κόκκινο Κρασί, Τα Μπλε Φεγγάρια, Ένα Πρωινό, Το Ταγκό της Δανάης, Χωρίς Κραγιόν, Η Τελευταία Λέξη, Η Άκρη της Κλωστής, Στους Πέντε Ανέμους, Άδειες Κυριακές, Για Όλα Υπάρχει Λόγος, Το Πέπλο, Έτσι Είναι η Ζωή, Συναντήσεις, Μετά τη Βροχή, Σελήνη, Στον Καθρέφτη.