Ο συμπατριώτης μας μίλησε στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του «Μύθοι και στερεότυπα της ελληνικής κρίσης», που έγινε το Σάββατο το απόγευμα στην Καλαμάτα, στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων της "Ελευθερίας" με συντονιστή τον δημοσιογράφο της ''Ε'' Θανάση Λαγό.
«Η δύσκολη κατάσταση που όλοι βιώνουμε στη χώρα μας συνοδεύεται από παράνοια. Υπάρχει έλλειψη ορθολογισμού. Δεν μπορεί ποτέ να είναι ''άσπρο'' ή ''μαύρο'' οι απαντήσεις σε όσα συμβαίνουν - κι όμως υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι ''σχέδιο'' των ''εχθρών'' μας στο εξωτερικό, για να μας εξοντώσουν...» σημείωσε ο Π. Παπασαραντόπουλος και συνέχισε:
«Η κυρίαρχη ιδεολογία μετά το 1974 συμπυκνώνεται σε ένα καταστροφικό τρίπτυχο: στην επικράτηση ενός ακραίου συντεχνιασμού και αντικοινωνικού ατομικισμού, στην απαξίωση της εργασίας ως κοινωνικής αξίας και στην επίρριψη όλων των ευθυνών για τα όποια δεινά της χώρας στους "επίβουλους" ξένους». Το τρίπτυχο αυτό, είπε, είναι ο απότοκος του λαϊκισμού των αρχών της δεκαετίας του '80, «ενός λαϊκισμού που έχει ονοματεπώνυμο - κι αυτό είναι Ανδρέας Παπανδρέου».
Ο συμπατριώτης μας δημοσιογράφος και συγγραφέας πρόσθεσε ότι στην κακή για τη χώρα μας συγκυρία, η Ελλάδα είχε ως διαχειριστές ανθρώπους που σε ιδεολογικό επίπεδο δεν στάθηκαν στο ύψος που θα άρμοζε:
«Ο Γιώργος Παπανδρέου, από τη μία, διατηρεί μια εκκεντρική ιδέα περί πολιτικής, έναν ''πολιτικό μεταμοντερνισμό'', εστιάζοντας κυρίως όχι σε αυτό που πρέπει να κάνεις, αλλά στο πώς να το κάνεις. Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς είναι προσκολλημένος στον σκληρό πυρήνα μιας πρωτόγονης εθνικιστικής ιδεολογίας. Κι έτσι ήρθε η κοινωνία και μαγεύτηκε, μετά λάλησε και στο τέλος... σάλταρε». Ωσπου στις αρχές του 2011, συνέχισε ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος, «ήρθε ο λαϊκισμός καταγγέλλοντας ότι για όλα φταίνε οι "από πάνω" και οι "απέξω". Ανακάλυψε δηλαδή τον "εχθρό" και οδήγησε την κοινωνία σε μια φαντασιακή αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα». Υποδείχθηκε -όπως είπε- ως αποδιοπομπαίος τράγος το μνημόνιο, ενισχύοντας έτσι τον δεξιό αλλά και τον αριστερό λαϊκισμό.
Παράλληλα, ο Π. Παπασαραντόπουλος δήλωσε ότι για όσα συμβαίνουν σήμερα φέρουν τεράστιες ευθύνες και οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στη χώρα μας, οι οποίες αντί να προβούν σε διάχυση ιδεών, αναλώνονται σε αμυντικές μάχες απέναντι στον λαϊκισμό. Σημείωσε δε καταλήγοντας ότι η κατάσταση δεν επιτρέπει αισιοδοξία. Ωστόσο υπογράμμισε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα - κι αυτό επειδή «η ιστορία δεν εξελίσσεται ποτέ γραμμικά, μπορεί να αποβεί καθοριστικός ο ρόλος ενός τυχαίου γεγονότος που θα ανατρέψει το σημερινό σκηνικό».
Νωρίτερα, ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Ηλίας Κανέλλης, δημοσιογράφος της εφημερίδας "Τα Νέα" και εκδότης του μηνιαίου περιοδικού "The Books Journal" παρουσίασε με αδρό τρόπο το βιβλίο του Πέτρου Παπασαραντόπουλου, εστιάζοντας κυρίως στην έννοια του λαϊκισμού και στους τρόπους με τους οποίους αυτός "νομιμοποιεί" τη χρήση βίας - από τη φραστική βία και τον προπηλακισμό, μέχρι τα γενικευμένα επεισόδια που διαδραματίστηκαν τα τελευταία χρόνια, στην Αθήνα κυρίως, στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν μετά την εκδήλωση της κρίσης στη χώρα μας.
Οπως είπε ο Ηλ. Κανέλλης, η βία δεν έχει πολιτικό χρώμα, είναι βαθιά αντιδημοκρατική και επί της ουσίας ταυτίζει τα εξτρεμιστικά τουλάχιστον μέρη στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος: «Για τη Χρυσή Αυγή είναι πρόδηλο τι συμβαίνει, όμως τι γίνεται με τη βία της Αριστεράς;» αναρωτήθηκε - για να δηλώσει στη συνέχεια ότι «όσοι υποστηρίζουν την πολιτική βία είναι εξίσου ένοχοι». Προέβη επιπλέον στην εκτίμηση ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί διφορούμενο λόγο, χωρίς να αποδοκιμάζει με κατηγορηματικό τρόπο την πολιτική βία, τηρώντας έτσι ισορροπία με ορισμένες από τις πιο εξτρεμιστικές συνιστώσες του.
Είναι ρευστά τα όρια των κομμάτων στη σημερινή πολιτική κατάσταση, συνέχισε ο Ηλ. Κανέλλης, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι μπορεί -λόγω της ανοχής, όπως είπε, του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική βία της κινηματικής Αριστεράς- να προκύψουν οφέλη και για σχηματισμούς της αντίπερα όχθης, σε εξτρεμιστικά μορφώματα της άκρας Δεξιάς.
Η στρεβλή πολιτική κουλτούρα της μεταπολίτευσης αποτέλεσε προπομπό της σημερινής κατάστασης στη χώρας μας, καθιστώντας μας ανίκανους να διαχειριστούμε την υφιστάμενη κρίση, σημείωσε από την πλευρά της στη συνέχεια η Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Τα Νέα".
Οπως τόνισε, η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση προέκυψε περισσότερο από το ένστικτο αυτοσυντήρησης του Ελληνα, παρά από ουσιαστικό ιδεολογικό διάλογο. Αναφερόμενη δε στο πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί, καθώς και στη στάση των κομμάτων στη Βουλή, έδωσε μια εικόνα χάους· θέλησε όμως να χρησιμοποιήσει ένα μαοϊκό απόφθεγμα -όπως ανέφερε- ώστε να κλείσει αισιόδοξα αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση».
Το λόγο πήρε έπειτα ο Γιάννης Μπολέτης, καθηγητής Νεφρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μιλώντας, όπως είπε ο ίδιος, ως πολίτης που ανησυχεί για το μέλλον, προέβη στη διαπίστωση ότι μετά τη μεταπολίτευση εδραιώθηκε ένας εντεινόμενος λαϊκισμός στην Ελλάδα, με έμφαση στον ακραίο αντικοινωνικό ατομικισμό, στην απαξίωση της εργασίας ως κοινωνικής αξίας και στην επίρριψη ευθυνών κατά πάντων.
Ως συνέπεια, συνέχισε, «κανένας πολιτικός μηχανισμός στη χώρα μας δεν ασχολείται πλέον με την ιδεολογία, καθώς η αναρρίχηση στην εξουσία στηριζόταν στις πελατειακές σχέσεις» - για να συμπεράνει καταλήγοντας: «Αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι, κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν θα μας σώσει. Απαιτείται, όσο υπάρχει ακόμα καιρός, να δραστηριοποιηθεί έντονα στη χώρα μας ο μεταρρυθμιστικός ευρωπαϊκός χώρος, ώστε να προκύψουν οι προϋποθέσεις για την εξεύρεση λύσης».
