«Το κάθε εμπόδιο πρέπει να το μετατρέπουμε σε ευκαιρία για κάτι καλύτερο» πρεσβεύει ο ίδιος, και η περίοδος της πανδημίας λειτούργησε για τον Βάιο Κουκκόνη ως αφορμή για ενδοσκόπηση. Όπως μας αποκαλύπτει τον βοήθησε σημαντικά στο να μετουσιωθεί σε γραπτό έργο η ήδη υπάρχουσα μέσα του ανάγκη να εκφράσει όλους εκείνους τους προβληματισμούς που τριβέλιζαν το μυαλό του! Το “Μόνος μαζί σου”, ένα ψυχολογικό κοινωνικό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει ένα μήνυμα αγάπης και σεβασμού προς τον εαυτό μας αλλά και τη διαφορετικότητα συνταιριάζει την επιστήμη με τη λογοτεχνία. Δύο ιδιότητες (του επιστήμονα και του λογοτέχνη) που συνυπάρχουν μέσα του και το κάθε ένα με τα δικά του στοιχεία και ερεθίσματα τον οδήγησαν στην συγγραφή αυτού του βιβλίου.

 

 

«Δεν γίνεται να αλλάξει η κοινωνία που ζεις, αν δεν αλλάξεις πρώτα εσύ που είσαι μέρος της»

 

Συνέντευξη στην

Δρακουλάκου Κωνσταντίνα

- Θα ξεκινήσω από το τέλος. "Καμία ζωή δεν θα αλλάξει, καμία κοινωνία δεν θα εξελιχθεί αν κανείς δεν είναι διαθέσιμος να παλέψει για να εξελίξει το είναι του". Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν την αλλαγή σαν δύσκολη πορεία. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο αν εμείς μείνουμε ίδιοι;

 Ο κόσμος είμαστε εμείς. Ο κάθε ένας από μας είναι ένα από τα κομμάτια του. Δεν γίνεται να περιμένεις να αλλάξει ο κόσμος, η κοινωνία που ζεις, αν δεν αλλάξεις πρώτα εσύ που είσαι μέρος της.

Η κάθε αλλαγή είναι πάντα δύσκολη και πονάει γιατί περνάει μέσα από αυτοκριτική και εσωτερική σύγκρουση με τα στεγανά και την ιδεολογία του καθενός αλλά η μετάβαση τελικά στη νέα κατάσταση, η αλλαγή που τελικά επιτυγχάνεται είναι λυτρωτική και απελευθερωτική ακριβώς όπως η ηρεμία μετά την καταιγίδα.

Έτσι και οι ήρωες του βιβλίου. Μετά από εσωτερική σύγκρουση και αυτοκριτική για τις λάθος συμπεριφορές -καταστροφικές θα έλεγα-  οδηγούνται τελικά στην λύτρωση μέσα από μια δύσκολη εσωτερική διεργασία βάζοντας  το δικό τους λιθαράκι για την συνολική αλλαγή.

- Μετά το πέρας των σπουδών σας ειδικευτήκατε στην εξωσωματική γονιμοποίηση ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεστε ως εκπαιδευτικός. Το «Μόνος μαζί σου» είναι το πρώτο σας συγγραφικό εγχείρημα. Η λογοτεχνία με την επιστήμη πώς συναντήθηκαν;

Η επιστήμη και η λογοτεχνία είναι πράγματι ένα αντιθετικό ζεύγος, αφού η γλώσσα της επιστήμης και τα κείμενά της είναι υπόδειγμα αυστηρού και σαφούς λόγου, στερούμενου φαντασίας και συναισθηματισμού. Από την άλλη όμως η λογοτεχνία είναι το ακριβός αντίθετο. Το ένα συμπληρώνει αυτό που λείπει από το άλλο.

Υπάρχουν και τα δύο μέσα  στο πόνημά μου όπως υπάρχουν και τα δύο μέσα μου ζωντανά και ενεργά. Το κάθε ένα με τα δικά του στοιχεία και ερεθίσματα με οδήγησαν στην συγγραφή του πρώτου μου, όπως είπατε κ εσείς, βιβλίου μου. Είναι μια συνύπαρξη  λογικής και συναισθήματος κάτω από το πρίσμα της καυτηρίασης των κακώς κειμένων της κοινωνίας και των συμπεριφορών αλλά και της δύναμης που έχει η αγάπη και η συγχώρεση.

- Πολλοί γονείς ακόμα και στις μέρες μας χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο πειθαρχίας και αρκετά παιδιά πέφτουν θύματα κακοποίησης.  Η κινητοποίηση του εκπαιδευτικού, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην προστασία του παιδιού;

Για έναν μαθητή, το σχολείο είναι η δεύτερη οικογένειά του. Είναι ο χώρος που λειτουργεί πάντα συνεπικουρικά με την διαπαιδαγώγηση που παίρνει ένα παιδί από το σπίτι  του.

Είναι καταλυτική η συμβολή του σχολείου και γενικότερα ενός εκπαιδευτικού στην διαμόρφωση αλλά και στην προστασία του παιδιού! Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να έχει πάντα τις κεραίες του ανοιχτές ώστε να αντιλαμβάνεται συμπεριφορές που παραπέμπουν σε κακοποίηση και όχι μόνο.  Βέβαια αυτό προϋποθέτει την αμοιβαία εμπιστοσύνη και όχι την απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος που τείνει να γιγαντωθεί στις μέρες μας!

- «"Xαμένη υπόθεση" λέμε και κλεινόμαστε στον μικρόκοσμό μας». Πιστεύετε, αν μιλήσουμε, αν στηρίξουμε τους συνανθρώπους, μπορεί να σωθούμε από μια ψυχική ασθένεια;

Η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο είναι δείγμα πολιτισμού! Η όποια βοήθεια προς τον συνάνθρωπο έχει αποδειχθεί πολλές φορές σωτήρια! Έτσι πρέπει και οφείλουμε να πράττουμε σε έναν κόσμο που έχει μάθει τα τελευταία χρόνια να κρίνει περισσότερο και να αντιδρά λιγότερο.

Πρέπει να πιστέψουμε πως είμαστε όλοι κρίκοι μιας κοινωνικής  αλυσίδας στην οποία μόνο ενωμένοι και αλληλέγγυοι μπορούμε να είμαστε λειτουργικοί και γεμάτη ανθρωπιά!

- Το διάστημα της απομόνωσης λόγω πανδημίας σας επηρέασε δημιουργικά. Κάνω λάθος;

Η περίοδος της πανδημίας λειτούργησε όντως σαν αφορμή περισσότερης  ενδοσκόπησης. Βοήθησε σημαντικά στο να μετουσιωθεί σε γραπτό έργο η ήδη υπάρχουσα μέσα μου ανάγκη να εκφράσω όλους εκείνους τους προβληματισμούς που τριβέλιζαν στο μυαλό μου! Το κάθε εμπόδιο, πιστεύω πως πρέπει να το μετατρέπουμε σε ευκαιρία για κάτι καλύτερο!

- Να περιμένουμε και επόμενο βιβλίο από εσάς;

Τώρα που έγινε η αρχή δύσκολα να σταματήσω. Η συγγραφή είναι για εμένα το όχημα για τη μεταφορά σε καινούργια συναισθήματα, σε καινούργιες καταστάσεις. Είναι η ευκαιρία να ξεφύγω από την καθημερινότητα και να ταξιδέψω σε άλλους κόσμους.

Έχω ήδη ολοκληρώσει το δεύτερο βιβλίο μου το οποίο είναι στο στάδιο  της επιμέλειας, από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Ξεκίνησα ήδη τη συγγραφή του τρίτου μου βιβλίου και ευελπιστώ να συνεχίσω με τον ίδιο ρυθμό στο μέλλον.