Φράση που θα ακουστεί σήμερα και αύριο, στο αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας στις 9.15 μ.μ. όπου θα παρουσιαστεί η κωμωδία του Αριστοφάνη "Πλούτος".
Η παράσταση με τον Διονύση Σαββόπουλο να αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία αλλά και πρωταγωνιστικό ρόλο στον "Πλούτο" του Αριστοφάνη, πάνω σε δική του καινούργια μετάφραση, έχει και ένα επιτελείο αξιόλογων ηθοποιών όπως ο Χρήστος Λούλης που μας μίλησε για τον "Πλούτο".
- Η παράσταση έχει το χαρακτηριστικό της "πρώτης" του Διονύση Σαββόπουλου ως σκηνοθέτη και τη συμμετοχή του ως ηθοποιό, αλλά και την υπογραφή του ως μεταφραστή. Μιλήστε μας για το πώς είναι η συνεργασία με τον άνθρωπο - ορχήστρα (που φυσικά έγραψε και τη μουσική).
"Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός και δεν νομίζω κιόλας πως θα θέλατε κι εσείς. Για μένα ο Σαββόπουλος είναι σαν παιδικός ήρωας, ένας συνομιλητής της φαντασίας μου, ένας καθοδηγητής. Και μόνο η συνύπαρξη μαζί του είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Είναι ένας κύριος, ευγενής, γενναιόδωρος προς τους συνεργάτες αλλά και αυθεντικά "παιδί" σε ό,τι καλλιτεχνικά οραματίζεται. Κι αυτό για μας ήταν υπερπολύτιμο, το να έχουμε δηλαδή έναν σκηνοθέτη να μας μιλά με όρους μη θεατρικούς, μη επαγγελματικούς, μη τεχνικούς αλλά με όρους φαντασίας. Αλλά τι φαντασίας! Γιατί θα ήταν λάθος να νομίζει κανείς ότι ο Σαββόπουλος δεν είναι θεατρικός. Μας έκανε κι εμάς να ξανά ανακαλύψουμε την τέχνη μας!".
- Αριστοφάνης, κλασική καλοκαιρινή συνταγή, αλλά... πάντα τόσο επίκαιρος. Γιατί άραγε;
"Ισως γιατί -όπως λέει με το δικό του τρόπο κι ο Σαββόπουλος στην παράσταση- εμείς οι Ελληνες δεν έχουμε αλλάξει και πολύ τα τελευταία 2.500 χρόνια".
- Τελικά ο Πλούτος και η Πενία θα κάνουν πάντα κουμάντο;
"Αν δεν πάψουμε να είμαστε Homo sapiens, ναι. Ο Πλούτος και η Πενία θα κάνουν πάντα κουμάντο. Ο πρώτος με τη λαχτάρα να τον φτάσουμε και η δεύτερη με την ανάγκη να της φύγουμε... εκτός κι αν διδαχτούμε από την Πενία της παράστασής μας και δεν τη φοβόμαστε τόσο πολύ …".
- Τι σκέψεις σας δημιουργεί η κοινωνικοπολιτική κατάσταση που βιώνουμε;
"Το ότι ως Ελληνες δεν έχουμε τη διανοητική ωριμότητα να ξεχωρίσουμε μεταξύ πενίας και μιζέριας. Οπως και και το να αναγνωρίσουμε το πού είναι κάθε φορά το πρόβλημα, ώστε να το λύσουμε ορθολογικά και αποτελεσματικά".
- Νομίζετε ότι θα ξεπεράσουμε σύντομα την κρίση και πώς θα γίνει αυτό;
"Το μνημόνιο μπορεί -αν είμαστε τυχεροί- να ξεπεραστεί σε καμία δεκαετία, είτε με κυβέρνηση σαν τη σημερινή είτε με πιο «αριστερή». Αυτό που περιέγραψα στην προηγούμενη ερώτησή σας, νομίζω ούτε σε εκατό χρόνια…".
- Καλλιτεχνικά η συνέχεια τι έχει;
"Ο χειμώνας θα ανοίξει στο Εθνικό στην επανάληψη του "Πένθους" που θα κάνουμε μέσα στον Νοέμβρη. Επειτα στο θέατρο "Πορεία" στις "Παραλλαγές θανάτου" του Φόσε σε σκηνοθεσία Γ. Χουβαρδά και προς το τέλος της σεζόν με τον Νίκο Καραθάνο στο "Δεκαήμερο" του Βοκάκιου πάλι στο Εθνικό".
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο "Πλούτος" γράφτηκε το 388 π.Χ. και είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Σε αυτήν ο συγγραφέας σχολιάζει τις πάντα επίκαιρες κοινωνικές ανισότητες, διακωμωδεί την κακή διανομή του πλούτου αλλά και την διαφθορά που ο πλούτος συνήθως επιφέρει.
Ο φτωχός αγρότης Χρεμύλος μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα περιθάλπουν τον τυφλό και τιμωρημένο από τον Δία, θεό Πλούτο, που τυφλώθηκε μικρός για να αποφύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους. Με τη βοήθεια του Χρεμύλου και του δούλου του, ο Πλούτος ξαναβρίσκει το φως του και όπως σημειώνει ο Διονύσης Σαββόπουλος "πραγματοποιεί επιτέλους την ανθρώπινη λαχτάρα για έναν γενικευμένο πλούτο. Μόνο που αυτό, ίσως κρύβει πλευρές που μπορεί να μας κοστίσουν πολύ ακριβά εν τέλει".
Ο "Πλούτος" είναι ένα από τα δημοφιλή θεατρικά έργα, που μέχρι σήμερα έχουν προσεγγίσει σπουδαίοι σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν με το Θέατρο Τέχνης στη θρυλική παράσταση του 1957, σε σκηνικά και κουστούμια του Γιάννη Μόραλη και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο Σπύρος Ευαγγελάτος (Αμφιθέατρο, 1978), ο Γιώργος Αρμένης (θίασος "Σχήμα" του Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών, 1990), ο Σταμάτης Φασουλής (Εθνικό Θέατρο, 1994), ο Διαγόρας Χρονόπουλος (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2000), ο Μίμης Κουγιουμτζής (Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν", 2001) και ο Νίκος Μαστοράκης (θίασος "Εύμολπις", 2004).
Ο Διονύσης Σαββόπουλος καταπιάστηκε με τον "Πλούτο", ως μουσικοσυνθέτης, το καλοκαίρι του 1985 στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι, στην Επίδαυρο. Αυτή τη φορά προσεγγίζει το αριστοφανικό κείμενο με τέσσερις διαφορετικές ιδιότητες: του μεταφραστή, του ηθοποιού, του μουσικοσυνθέτη αλλά και για πρώτη φορά, εκείνη του σκηνοθέτη!
Στη φετινή παράσταση παραγωγής του Θεατρικού Οργανισμού Ακροπόλ ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεργάζεται με μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: τον Νίκο Κουρή, τον Χρήστο Λούλη, την Αμαλία Μουτούση και τον Μάκη Παπαδημητρίου.
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση – Σκηνοθεσία - Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Παραγωγός: Φάνης Κιρκινέζος
Σκηνικά - Kοστούμια: Άγγελος Μέντης
Χορογραφία: Ερμής Μαλκότσης
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σύλβια Λιούλιου
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κουρής, Χρήστος Λούλης, Αμαλία Μουτούση, Μάκης Παπαδημητρίου, και ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Ηθοποιοί, Μουσικοί, Τραγουδιστές, Χορευτές: Στάθης Άννινος, Θανάσης Βλαβιανός, Πέτρος Γεωργοπάλης, Πάρις Θωμόπουλος, Ορέστης Καρύδας, Άλκης Κωνσταντόπουλος, Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, Έντυ Λάμμε, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Βασίλης Λέμπερος, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Ηλίας Μελέτης, Γιάννης Μίνως, Νίκος Νταρίλας, Νίκος Πλιός, Σπύρος Τσεκούρας, Αλέξης Φουσέκης.
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 20 ευρώ, φοιτητικά 15 ευρώ, μαθητικά (έως 12 ετών), άνεργοι, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι: 10 ευρώ.
