-Μετά από 34 χρόνια δουλειάς με ένταση, πώς αποφάσισες να μείνεις μόνιμα στη Ζάκυνθο;
"Ηταν αναγκαστικό ως αιτία γιατί μετά το 2010 που μας έδιωξαν από την ΕΡΤ, αποφάσισα να υποβάλω τα χαρτιά μου για σύνταξη και να μείνω στην Αθήνα κάνοντας κάποιες εξωδημοσιογραφικές δουλειές. Είδα όμως ότι πνιγόμουν με όλο αυτό το πράγμα. Συνέπεσε τότε να οργανώσουμε το πρώτο κίνημα Αγανακτισμένων στο οποίο συμμετείχα μέχρι την τελευταία μέρα. Και βεβαίως δεν σταμάτησε το κίνημα επειδή πήγαμε διακοπές όπως είπανε, αλλά γιατί κάθε μέρα μας ρίχνανε τόνους χημικά κι άρχισε ο κόσμος να μην συμμετέχει. Οσοι απομείναμε, αποφασίσαμε να το διαλύσουμε κυρίως από πικρία γιατί ακριβώς ο κόσμος δεν συμμετείχε. Ηδη λοιπόν, επειδή η μητέρα μου μετά το χαμό του πατέρα μου είχε επιστρέψει στη Ζάκυνθο, αποφάσισα ότι θέλω να ζήσω πια στη Ζάκυνθο. Ενα γνώριμο για μένα μέρος γιατί εκεί από παιδί περνούσα όλα τα καλοκαίρια μου και γενικά τις διακοπές μου, αλλά ήταν ένα μέρος που δεν το είχα ζήσει μόνιμα. Ηθελα επίσης να ξαναζήσω με τη μητέρα μου που απ’ όταν έφυγα από το σπίτι στα 17 μου, δεν είχαμε ζήσει μαζί. Αυτοί ήταν οι λόγοι λοιπόν που με οδήγησαν να έρθω μόνιμα στη Ζάκυνθο".
-Κάνοντας τι σε ένα μικρό νησί;
"Στην αρχή μου είχαν κάνει μια πρόταση να δουλέψω στο ραδιόφωνο, αλλά πέρυσι τον Ιούνιο μου πρότειναν να συνεργαστώ με την τηλεόραση. Εδώ υπάρχει ένα και μοναδικό κανάλι το Ionian Channel το οποίο λειτουργεί μάλιστα και με άδεια. Κάνω λοιπόν μια εκπομπή και ταυτόχρονα συνεργάζομαι και με την εφημερίδα του ομίλου που ανήκει και το κανάλι, επειδή λατρεύω τις φωτογραφίες και μπορώ να τις δημοσιεύω εκεί. Ηταν κάτι που επίσης μου άρεσε πάρα πολύ. Ταυτόχρονα, επειδή λατρεύω να ταξιδεύω και να γυρνάω και βέβαια έχω πάντα φωτογραφική μηχανή μαζί μου, καταλαβαίνεις ότι τα έχω συνδυάσει όπως ακριβώς ήθελα".
-Αρα η επιλογή της επιστροφής δικαιώθηκε;
"Ναι. Ξέρεις έχω κι ένα άλλο χαρακτηριστικό. Επειδή πάντα λόγω της δουλειάς ταξίδευα και οι αποστολές που έκανα ήταν πάντα δύσκολες, είμαι –και ως χαρακτήρας- άνθρωπος που προσαρμόζεται πολύ εύκολα. Γιατί όταν αλλάζεις πράγματα βασικά στη ζωή σου, δεν έχεις μόνο θετικά να αντιμετωπίσεις αλλά και αρνητικά. Εγώ λοιπόν και λόγω δουλειάς και λόγω χαρακτήρα, μπορούσα να παίρνω τα θετικά, έστω κι αν ήταν πολύ λιγότερα και να κρατιέμαι απ’ αυτά. Δηλαδή, όταν ένα μεσημέρι ήμουν στο γραφείο και μου λένε ξαφνικά "φύγε για την Κένυα, συνελήφθη ο Οτσαλάν" δεν έλεγα αμάν και που θα πάω στην Κένυα που είναι έτσι κι αλλιώς και δεν έχουν το ένα ή το άλλο. Ελεγα "Α, ωραία Κένυα, να δούμε τι ενδιαφέρον έχει εκεί". Το χαιρόμουν δηλαδή σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν πήγαινα. Οπότε, στη Ζάκυνθο που ήταν άλλωστε ένα μέρος γνωστό, ναι μου βγήκε πολύ καλά και μπορούσα να το συνδυάσω πέρα από τη δουλειά και με άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα οι ατελείωτες ώρες στη φύση με τη φωτογραφική μηχανή. Βρήκα μια Ζάκυνθο που δεν την ήξερα, με το χειμωνιάτικο σκηνικό της, τις βροχές, τις ομίχλες της. Βρήκα έναν κόσμο που δεν είναι τρελαμένος με τον τουρισμό εκείνη την εποχή και όλο αυτό που μου έλειπε συν ότι ήξερα για το νησί από χρόνια, μου έβγαλαν κάτι πολύ θετικό".
-Η καθημερινότητα πάλι έχει φουλ δουλειά όμως ε;
"Ναι, γιατί έχω βρει ένα γόνιμο έδαφος να μπορώ κάνω πράγματα. Είδα με χαρά μου (και δεν το λέω εγωιστικά αυτό) ότι άλλαξε όλο το σκηνικό στον τομέα της δουλειάς σε σχέση με ό,τι υπήρχε. Δηλαδή σταμάτησαν να μπαίνουν πρόχειρες φωτογραφίες στην εφημερίδα, πάλεψα από την πρώτη στιγμή να μπαίνουν τα ονόματα των φωτογράφων, να μπαίνουν σε τίτλους στην τηλεόραση τα ονόματα των συναδέλφων οπερατέρ και τεχνικών, να υπάρχει πολλή εικόνα, λέγοντάς τους ότι δεν είναι ραδιόφωνο αλλά τηλεόραση. Είδα τις εκπομπές των συναδέλφων να αλλάζουν και να έχουν πολύ λιγότερο λόγο και περισσότερη εικόνα. Πέρα απ’ αυτό προσπάθησα να κάνω περισσότερα πράγματα για το νησί, να αναδείξω στοιχεία του. Πολλοί Ζακυνθινοί με σταματάνε και με ρωτάνε πού είναι το τάδε τοπίο που έδειξες στην εκπομπή σου. Πήγα σε σπηλιές, πήγα σε φάρους, σε παλιά αρχοντικά, σε μοναστήρια".
-Σε όλη αυτή την προσπάθεια έχεις και μια ανάλογη ομάδα να συνεργάζεσαι;
"Είναι μια ομάδα κυρίως τεχνικών, εξαιρετικών συναδέλφων που είναι όλοι για όλα, αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση γιατί το πρωτόμαθα στο εξωτερικό, όπου εκεί δεν είχε ο καθένας τη δική του αρμοδιότητα και να μην τον νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι. Για παράδειγμα οι συνάδελφοι του Ρόιτερς ήταν όλοι για όλα και για όλους. Εδώ λοιπόν, εντυπωσιάστηκα γιατί πραγματικά όλα τα παιδιά δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είχα φέρει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από το αρχείο μου και κάναμε εκπομπές απ’ αυτό το υλικό και κυρίως από αποστολές στην Αφρική, που είχα πάει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Πέραν τούτου κάναμε και αμιγώς τοπικές παραγωγές. Για παράδειγμα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ετοιμάσαμε μια καθαρά ζακυνθινή εκπομπή. Κάναμε λοιπόν μια εκπομπή που κράτησε τεσσεράμισι ώρες και είχε ζακυνθινή μουσική, βίντεο με το τι κάνει ο κόσμος τις παραμονές στα χωριά, τι έθιμα υπάρχουν, τι μαγειρεύουν. Πέρασαν καλεσμένοι, χόρεψαν, τα είπαμε και ήταν κάτι πρωτοποριακό για το νησί. Βεβαίως αυτό δεν το έκανα μόνος μου αλλά με τη βοήθεια όλων των συναδέλφων, άσχετα αν εγώ το παρουσίασα. Αντίστοιχα τις Απόκριες που έχουμε ένα πολύ ωραίο καρναβάλι, αποφάσισα να κάνω πέρα από την εβδομαδιαία εκπομπή μου, μια καθημερινή εκπομπή επί τρεις εβδομάδες και κάθε μέρα είχαμε ρεπορτάζ για τις εκδηλώσεις και τα δρώμενα που γίνονταν στο νησί. Ολο αυτό το αγκάλιασαν οι συνάδελφοι και βέβαια ο ιδιοκτήτης (που είναι νέος άνθρωπος και δημοσιογράφος ο ίδιος) που μετά από όλα αυτά αποφάσισε να αλλάξει και τον τεχνικό εξοπλισμό και το ύφος του καναλιού. Πραγματικά χαίρομαι γιατί βοήθησα να βλέπουν οι Ζακυνθινοί το τοπικό κανάλι".
-Οικονομικά βγαίνει το κανάλι;
"Κοίταξε, είναι δύσκολη η αγορά, δεν το κυνηγάνε σωστά, υπάρχει μια ανέχεια και ένας φόβος, μια επιφυλακτικότητα γιατί ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι με τη διαφήμιση μπορεί να πάει καλύτερα. Ομως η ποιότητα που αυτή τη στιγμή προσφέρει και το κανάλι και η εφημερίδα, είναι σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό και έχει απήχηση όχι μόνο στη Ζάκυνθο αλλά και στα άλλα νησιά των Επτανήσων. Εχω την πεποίθηση λοιπόν ότι αυτό όλο θα προχωρήσει –παρά την κρίση- γιατί έχει ανεβάσει κατά πολύ την ποιότητά του. Για να γίνουν καλύτερα και αποδοτικότερα τα τοπικά κανάλια βέβαια σε όλη την Ελλάδα, χρειάζεται να αλλάξουν νοοτροπία οι καναλάρχες που είναι τοπικοί παράγοντες και θέλουν το κανάλι για προβολή τους".
-Πιστεύεις ότι θα βγούμε καλύτεροι μετά την κρίση;
"Στην αρχή της κρίσης, ήμουν από τα πρώτα θύματά της και γενικά το επάγγελμά μας είχε πληγεί πριν ακόμα και από τον κλάδο της οικοδομής γιατί ήταν τόσο σαθρά τα θεμέλιά του και με το πρώτο άγγιγμα έπεσε. Τότε λοιπόν έλεγα ότι αυτή η κρίση θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, θα έχουμε αλληλεγγύη, θα μαλακώσουμε και θα αναθεωρήσουμε απόψεις. Δυστυχώς σήμερα, λέω ακριβώς το αντίθετο. Μας έχει κάνει πιο σκληρούς ανθρώπους, γιατί βλέπουμε πια ότι και οι πολιτικοί που νόμιζαν κάποιοι ότι θα διορθώσουν τα πράγματα, δεν το κάνουν και νοιάζονται μόνο για την πολιτική τους καρέκλα. Επεσαν οι μάσκες πια και βλέπω ότι αυτό κάνει τον κόσμο ακόμα πιο σκληρό και η συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον είναι ακόμα πιο σκληρή πια. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος λοιπόν".
-Ο κόσμος θα ξυπνήσει πολιτικά;
"Οχι δεν το βλέπω. Οταν η αξιωματική αντιπολίτευση που είναι ένας φορέας της Αριστεράς βγαίνει και υπόσχεται στους αγρότες, όπως έκαναν παλιά ο Κωστάκης Καραμανλής και ο Γιωργάκης Παπανδρέου ενώ γνωρίζει τι γίνεται, όταν γίνονται συγκεντρώσεις που θα έπρεπε να μιλάει η Αριστερά και να τρέμει το έδαφος και βλέπεις ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις, όταν το ΚΚΕ συρρικνώνεται σε ποσοστά και επιμένει στην αδιαλλαξία, όσο ο κόσμος αρκείται να βλέπει τον Κασιδιάρη να βρίζει στη Βουλή…, ε όχι, δεν είμαι αισιόδοξος!".
-Για το θέμα της ΕΡΤ τι άποψη έχεις;
"Το μαύρο ήταν η βλακεία τους! Αυτό είναι το βασικό, γιατί αλλαγές έπρεπε να γίνουν και το ξέραμε όλοι εδώ και πολλά χρόνια. Οσοι περάσαμε ιδιαίτερα από την ΕΡΤ ξέραμε τα πράγματα από μέσα. Το ότι έπρεπε να αλλάξουν πολλά όμως, δεν δικαιολογεί σε τίποτα αυτό που έγινε στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα".
