Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που την περσινή σεζόν τάραξε τα θεατρικά δρώμενα στην πρωτεύουσα, με ένα έργο που οι κριτικοί το υποδέχτηκαν με τις καλύτερες κριτικές και οι θεατές το διέδωσαν από στόμα σε στόμα, όπως συμβαίνει με κάθε τι καλό στον κόσμο της τέχνης. Και βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχαστεί το γεγονός, ότι οι περισσότερες παραστάσεις στο "Θέατρο της Ημέρας" όπου παιζόταν το δημιούργημά του, ήταν sold out. Είχε όμως άξιο δάσκαλο να συμπορευτεί ο Βασίλης Κολοβός κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον μεγάλο μας Κώστα Βάρναλη. Ετσι λοιπόν, "Το φως  που καίει", με την προσθήκη της λέξης "πάντα" μετετράπη "Το φως που ‘πάντα’ καίει". Ενα από τα σπουδαιότερα κοινωνικοπολιτικά ποιήματα, της νεότερης ελληνικής ποίησης, θεατροποιημένο, απεικονίσθηκε με μια μοναδική αμεσότητα, λιτότητα και ευστοχία σε τέτοιο βαθμό, ώστε τα υψηλά νοήματα που απορρέουν από τους στίχους του Βάρναλη, να ενσωματωθούν με σκηνοθετική μαεστρία στην εικόνα και το λόγο που επιδίωξε ο έμπειρος δημιουργός. Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην σκηνή και παίζεται για δεύτερη χρονιά στο "Θέατρο της Ημέρας" σε διασκευή, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του ιδίου.

-Γιατί προσθέσατε το "πάντα"; 

"Στον αρχικό τίτλο του έργου προστέθηκε το "πάντα" για να υπογραμμιστεί όχι μόνο η διαχρονικότητα αλλά και το μέγεθος της σημερινής επικαιρότητάς του. Το έργο αυτό έχει μεγάλες προεκτάσεις, κοινωνικές, πολιτικές, συμβολικές και σημειολογικές. Ο Βάρναλης φέρνει στη σκηνή τον Προμηθέα, το Χριστό, την Αριστέα (εξουσία), την Μαϊμού της (γλείφτης και δούλος της) και το Μώμο, φωνή του εργάτη και φωνή του ποιητή, φωνή αποκαλυπτικού σαρκασμού ενάντια στο σκοταδισμό και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου. Ο Μώμος εισάγει τον θεατή στον εκπληκτικά επίκαιρο λόγο του αταλάντευτα υπερασπιστή του λαού, που σταυρώνουν και θα σταυρώνουν οι εκμεταλλευτές του, όσο αυτός θα μένει ‘δειλός, μοιραίος και άβουλος αντάμα προσμένοντας κάποιο θάμα’. Να σημειώσουμε πως το συγκεκριμένο ποιητικό αριστούργημα, δημοσίευσε ο ποιητής με το ψευδώνυμο Δήμος Tανάλιας και εκδόθηκε το 1922 στην Aλεξάνδρεια από το περιοδικό ‘Γράμματα’. Ο Κώστας Βάρναλης θεωρήθηκε πατέρας της επαναστατικής λογοτεχνίας στην Eλλάδα, επηρεάζοντας τους σύγχρονούς του λογοτέχνες, παλαιότερους και νεότερους. ‘...Xαιρόμουν να ζω στην ωραία εποχή των μεγάλων κοινωνικών ανακατατάξεων και στο "Φως που καίει του Bάρναλη"…’ γράφει ο Γ. Pίτσος στο ‘Tερατώδες αριστούργημα’. Tο έργο επανεκδόθηκε ξαναδουλεμένο το 1933".

-Δεν σκηνοθετήσατε μόνο, υποδύεστε και έναν ρόλο.

"Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα κάναμε εξαντλητικές πρόβες, μαζί με τους συντελεστές. Tο συγκεκριμένο έργο “Το φως που καίει” γράφηκε κατά το χρονικό διάστημα της επαναστατικής ανόδου, μετά τη νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης και την άνοδο των επαναστατικών κινημάτων στην υπόλοιπη Ευρώπη. O ποιητής αποκαλύπτει την ευτέλεια του εκμεταλλευτικού αστικού καθεστώτος και οραματίζεται το θρίαμβο της κοινωνικής επανάστασης. Αναφερόμαστε πλέον στο φως που φωτίζει και στη φωτιά που καίει. Φωτίζει το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει ο λαός στον επαναστατικό του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο που θα επιφέρει η  κοινωνική αλλαγή, αλλά καίει με το σαρκασμό και την ειρωνεία  που  γκρεμίζουν το σαθρό οικοδόμημα της  αντιδραστικής κοινωνικής αναλγησίας".

-Κάνετε περιοδεία του έργου σε λύκεια της χώρας;

"Ναι και μάλιστα στην Μεσσηνία και θα παιχτεί σήμερα Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο "Φουρναράκειο" των Φιλιατρών, ενώ την Κυριακή 20 και Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, στην Καλαμάτα στην αίθουσα της Φιλαρμονικής. Η ώρα έναρξης των παραστάσεων είναι 9 μ.μ.".

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

"Tο φως που καίει" είναι μεγάλο συνθετικό έργο και αποτελείται από τα εξής μέρη: Πρόλογος: H θάλασσα. Mέρος πρώτο: O μονόλογος του Mώμου. Mέρος δεύτερο: Ιντερμέδιο. Mέρος τρίτο: Aριστέα και Mαϊμού. Επίλογος: O Οδηγητής και το Τραγούδι του λαού.

Διασκευή δραματουργική, επεξεργασία και σκηνοθεσία: Βασίλης Κολοβός

Σκηνικά-κουστούμια: Στράτος Σαραντίδης

Μουσική επιμέλεια: Κική Κουτζανίδου

Ηχος-φωτισμοί: Δημήτρης Αντωναρόπουλος 

Βοηθός Σκηνοθέτης: Ολγα Μουργελά

Διεύθυνση παραγωγής Γεωργία Τσαμούρη

Ερμηνεύουν:

Βασίλης Κολοβός - Μώμος

Ολγα Μουργελά - Εξουσία

Τάσος Αλαφάκης - Χριστός

Νίκος Μαυρουδής - Προμηθέας

Χάρης Αρώνης - Μαϊμού-Αηδόνι

Ακούγεται η φωνή της Αντριανής Τουντοπούλου στη Μάνα Γη.