Με καταγωγή από την Αθήνα και ρίζες από τον Πειραιά, ο Αργύρης ασχολείται από νεαρή ηλικία με ό,τι κάνει την καρδιά του να χτυπά πιο δυνατά. Παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, καλλιεργεί την αγάπη του για τη μουσική, δημιουργώντας τραγούδια που λειτουργούν ως προσωπικά ημερολόγια, γεμάτα συναισθήματα και ιστορίες. Το άλμπουμ του, αποτέλεσμα αυτής της εσωτερικής αναζήτησης, περιλαμβάνει εννέα κομμάτια που αφηγούνται σκηνές από τη ζωή του, με τον ίδιο να υπογράφει τους στίχους και τη μουσική, ενώ τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Κώστας Παρίσσης. Μας μιλά για την αλληγορία πίσω από τον τίτλο του άλμπουμ, τις εμπνεύσεις που τον ώθησαν στη μουσική και τα συναισθήματα που αποτυπώνονται στα τραγούδια του, καθώς και για τη σημασία της συμμετοχής της κόρης του στην καλλιτεχνική του πορεία. "Κάνω πολλά σχέδια, κι ας ξέρω ότι πολλά από αυτά θα μείνουν σημειώσεις στον χάρτη. Σίγουρα από Σεπτέμβρη ξεκινά ένα ολοκαίνουργιο ταξίδι με ηχογραφήσεις, συνεργασίες και παραστάσεις. Το περιμένω με ανυπομονησία σαν μικρό παιδί," αναφέρει.

«Ολα τα τραγούδια κρύβουν μια μικρή ιστορία από πίσω»

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

"83 Ναυτικά Μίλια" ο τίτλος του άλμπουμ σας. Σε ποιες θάλασσες μας ταξιδεύει;

Ο τίτλος είναι αλληγορικός. Δύσκολο άλλωστε πια να ταξιδέψεις με ρομαντικό τρόπο. Τα πλοία και τα τρένα έγιναν τόσο γρήγορα και δεν προλαβαίνουν τα όνειρα να γίνουν τραγούδια. Είναι λοιπόν όπως είπα αλληγορικός ο τίτλος. Ένα πολύ σημαντικό και τραγικό συμβάν στη ζωή μου αποφάσισα να μην το θυμάμαι ως προς το πόσο με τάραξε και με στεναχώρησε. Ίσως για να το διαχειριστώ καλύτερα, αποφάσισα να το θυμάμαι με την απόσταση που βρισκόμουν εγώ εκείνη την χρονική στιγμή από το σημείο που αυτό συνέβη. Μπορεί να ακούγεται παρανοϊκό σε κάποιους, αλλά ο κάθε άνθρωπος βρίσκει διαφορετικούς τρόπους να αυτοθεραπεύεται και να προστατεύεται. Τελικά κατέληξε ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο.

Ποιο ήταν το πιο σημαντικό συμβάν ή άτομο που σας ενέπνευσε να ξεκινήσετε τη μουσική σας καριέρα;

Κάπου στην εφηβεία μια φίλη με πήγε σε μια παλιά πλακιώτικη μπουάτ. Ό,τι είδα εκείνο το βράδυ σε εκείνο το υπόγειο και κυρίως ό,τι άκουσα με έκανε να αποφασίσω πως χωρίς καμία βιασύνη, κάποτε θα καταφέρω να εκφράσω ότι είναι μέσα μου με τραγούδια.

Εχετε αναφέρει ότι τα τραγούδια σας είναι αυτοαναφορικά. Ποια συναισθήματα επιδιώκετε να προκαλέσετε στο κοινό; Βλέπετε τον κόσμο να ταυτίζεται με τις ιστορίες των τραγουδιών σας;

Στην ερώτηση σας με προβληματίζει η λέξη «επιδιώκω». Δεν επιδιώκω να προκαλέσω κάποιο συναίσθημα στον ακροατή. Αυτή η σκέψη και η λογική δεν επικρατεί μέσα μου ούτε κατά την κατασκευή του τραγουδιού ούτε κατά την παρουσίαση του ζωντανά. Θα ήταν καταπληκτικό να μάθαινα ότι κάποιος, κάπου, άκουσε το τραγούδι μου και κατάλαβε την ιστορία όπως την ζούσα τότε. Και ένιωσε ότι ένιωθα κι εγώ τότε. Αλλά και αν καταλάβει κάτι άλλο, αν νιώσει κάτι τελείως διαφορετικό, αν ο κόσμος που θα τον βάλει το τραγούδι είναι τελείως δικός του και κουμπώνει στα δικά του βιώματα, ανασφάλειες, φοβίες και προβληματισμούς, αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον!

Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον όσον αφορά στη μουσική; 

Κάνω πολλά σχέδια κι ας ξέρω ότι πολλά από αυτά θα μείνουν σημειώσεις στον χάρτη. Σίγουρα από Σεπτέμβρη ξεκινάει ένα ολοκαίνουργιο ταξίδι με ηχογραφήσεις, συνεργασίες και παραστάσεις. Το περιμένω με ανυπομονησία σαν μικρό παιδί.

Τι σημαίνει για εσάς να βλέπετε την κόρη σας να συμμετέχει στη μουσική σας πορεία, ερμηνεύοντας τραγούδια του άλμπουμ σας;

Η Πηνελόπη είναι η βασική αιτία και αφορμή για την καλλιτεχνική εξωστρέφεια που δείχνω τα τελευταία χρόνια. Μέσα από τα τραγούδια επικοινωνούμε και δημιουργούμε αναμνήσεις. Μέσα από τη μουσική κάνουμε κοινά όνειρα. Εμένα μου φαίνεται σαν φυσική εξέλιξη.

Ποια είναι η ιστορία πίσω από το τραγούδι "SOS";

Το τραγούδι κυριολεκτικά εκπέμπει σήμα κινδύνου. Το εμπνεύστηκα κάτω από πραγματικά απειλητικές συνθήκες, όπου έστειλα ένα γραπτό μήνυμα σε φιλικό πρόσωπο ακριβώς τις πρώτες λέξεις του ρεφρέν. Αργότερα μέσα σε εκείνη τη μέρα, όλο το τραγούδι «ήρθε» μπροστά μου και τώρα πλέον, στην τελική του μορφή, μεταφορικά, θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιονδήποτε κίνδυνο βιώνει κάποιος. Είναι λοιπόν ένα τραγούδι βιωματικό όπως και τα υπόλοιπα 8 του άλμπουμ. Όλα τα τραγούδια περιγράφουν σκηνές από την ζωή μου στις αρχές αυτής της δεκαετίας. Όλα κρύβουν μια μικρή ιστορία από πίσω.

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

 «Το άλμπουμ ‘’83 Ναυτικά Μίλια’’ του Αλέξανδρου Αργύρη, δηλαδή εμένα, είναι εδώ! Πάντα εδώ ήταν δηλαδή... στον υπολογιστή μου, στο μεσαίο συρτάρι του γραφείου μου, μέσα στην θήκη της κιθάρας μου ή στο τετρακάναλο μου. Οπότε πιο σωστά να πω: «Το άλμπουμ 83 Ναυτικά Μίλια του Αλέξανδρου Αργύρη από εδώ και πέρα δεν θα βρίσκεται μόνο εδώ», θα είναι και στις ψηφιακές πλατφόρμες και σε όποιο σπίτι, αυτοκίνητο και mp3 player το χρειάζεται. Οπότε ΝΑΙ, κυκλοφόρησε. Και όλο ερωτήσεις δέχομαι όπως: «τι σ΄ έπιασε ξαφνικά;» ή «γιατί τώρα;» και άλλες παρόμοιες. Κι εγώ τους απαντάω αποστομωτικά με επιχειρήματα και τους λέω: ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ. Αυτός θα ήταν και ο τίτλος του άλμπουμ αλλά αποφάσισα ότι το 83 ΝΜ θα δείχνει πιο μυστηριώδες και θα εγείρει ακόμα περισσότερα για πάντα αναπάντητα ερωτήματα. Και μ’ αρέσει να είμαι μυστηριώδης τύπος. Αινιγματικός. Αυτούς γουστάρω και στο σινεμά. Καμιά φορά, το παραδέχομαι, είμαι με τον κακό στο σινεμά. Με τον δολοφόνο. Με τον Δράκο. Κι αυτός παιδί ήταν κάποτε. Κι αυτός ένιωσε μόνος. Πήγε ταξίδι νοερά και ξέφυγε για λίγο, αλλά ήταν πάντα εδώ. Κι αυτός αγάπησε πολύ και αγαπήθηκε ίσως. Και αυτό το ίσως τον λύγισε και δεν πρόλαβε να το πει. Και τα χρόνια περνούσαν και κανένα ημερολόγιο δεν τα κατέγραφε. Κι όλη εκείνη η μοναξιά δεν φταίει αυτός που δεν έγιναν τραγούδια και έγιναν φόνοι. Είχε εκπέμψει SOS αλλά κανείς δεν απάντησε. Κι ας είναι σχεδόν σίγουρος ότι ακούσανε όλοι.

9 τραγούδια από την ψυχή μου. Μη ρωτάτε τίποτα. Καμία απάντηση δεν έχω πέρα από αυτά. Τις απαντήσεις τις ψάχνω κι εγώ στα επόμενα. Καλή ακρόαση.

Μεγάλο ευχαριστώ στον Κώστα Παρίσση. Δεν τον ευχαριστώ γιατί έκανε άψογα τη δουλειά του. Η δουλειά του είναι. Τον ευχαριστώ γιατί μου έριξε μια σφαλιάρα αυτοπεποίθησης εκείνη ακριβώς τη στιγμή που την χρειαζόμουν». 

Οι στίχοι και οι μουσικές των τραγουδιών ανήκουν στον ίδιο ενώ τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Κώστας Παρίσσης. Έπαιξαν οι μουσικοί Μανώλης Τόμπρης στα τύμπανα, Κώστας Σαπούνης στην τρομπέτα και στο μπάσο και τις ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες ο Κώστας Παρίσσης. Η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering πραγματοποιήθηκαν στο Studio Praxis.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΑΡΓΥΡΗ

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Οκτωβρίου του 1976. Μεγάλωσε στον Πειραιά και ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με ότι έκανε την καρδιά του να χτυπάει πιο δυνατά και πιο γρήγορα. Έχει μια κόρη που αγαπάει πολύ. Δεν σπούδασε σχεδόν τίποτα κι έτσι κατέληξε επιχειρηματίας. Ασχολείται μεταξύ άλλων, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με την μικρή του σοκολατοποιία.

Παράλληλα από μικρός φτιάχνει παραμύθια, στιχάκια και μελωδίες. Τα χρησιμοποιεί σαν ημερολόγια, σαν κορνίζες και σαν άλμπουμ. Τα κρεμάει σε τοίχους και τα παραχώνει σε συρτάρια. Κάποιες φορές τα παρουσιάζει σε ακροατήριο καθήμενο με την ελπίδα κάποιοι να τα χρησιμοποιήσουν για τον ίδιο σκοπό. Τραγουδάει, παίζει κιθάρα με συρμάτινες χορδές και ολίγον φλάουτο μέσα στο wc.