Είναι ένας προσιτός και αγαπητός άνθρωπος με πολλές ευαισθησίες, που υπηρετεί την τέχνη με το δικό του τρόπο... Ο Βασίλης Κατσίποδας από τη Μεσσήνη, εδώ και πολλά χρόνια λαξεύει την πέτρα και με αυτήν κατασκευάζει σπίτια με παραδοσιακό τρόπο, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε πιο ένθερμα με τη μεγάλη του αγάπη, που δεν είναι άλλη από τη ζωγραφική... Μπορεί να είναι αυτοδίδακτος, όμως τα έργα του αποπνέουν έντονα συναισθήματα και σεβασμό για τη φύση του ανθρώπου. Οπως λέει, δεν έχει σταματήσει ποτέ να μελετά τους μεγάλους ζωγράφους - έχοντας αδυναμία στους εξπρεσιονιστές και θεμελιώδης άποψή του είναι πως... όσο και αν οι καλλιτέχνες προσπαθούν... κανείς ίσως ποτέ δεν θα μπορέσει να απεικονίσει την ομορφιά της ζωής...

- Πώς μάθατε την τέχνη να χτίζετε με πέτρα;
"Την έμαθα από νεαρή ηλικία, κοντά σε κάποιο παλιό μάστορα".

- Υπάρχουν ακόμη κι άλλοι Μεσσήνιοι που συνεχίζουν σήμερα αυτή την τέχνη, εκτός από εσάς; Ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον στο να χτίσει το σπίτι του από πέτρα;
"Υπάρχουν άλλοι 5-6 άνθρωποι. Καταρχάς ο κόσμος δεν ξέρει ότι ένα πέτρινο σπίτι στοιχίζει τα ίδια χρήματα με ένα σπίτι φτιαγμένο από μπετόν και είναι εκτός από μακροβιότερο, αισθητικά πιο ωραίο".

- Η ζωγραφική πώς και πότε προκύπτει στη ζωή σας;
"Υπήρχε κάποιο ταλέντο - ας το πούμε έτσι - από μικρή ηλικία. Ομως δεν έκανα κάποιες σπουδές, εργαζόμουν πάνω στο αντικείμενο που ακολούθησα, ενώ παράλληλα ασχολιόμουν (έως και σήμερα) και με τις αγροτικές εργασίες. Αρχισα να ζωγραφίζω κανονικά στα 52 μου χρόνια, συστηματικά. Παρόλα αυτά, πάντα μελετούσα τους μεγάλους, ποτέ δεν σταμάτησα".

- Τι θέματα προτιμάτε να ζωγραφίζετε;
"Μου αρέσει η ζωγραφική να έχει το ανθρώπινο στοιχείο μέσα της. Μου αρέσουν οι άνθρωποι σε όλες τις εκφάνσεις και στα συμβάντα της ζωής τους. Εμένα ουσιαστικά μου αρέσει να ζωγραφίζω τη ζωή και στις χαρές και στις λύπες. Βρίσκω πως είναι όμορφη πολύ! «La vita e bella!» που λένε και οι Ιταλοί. Ασχετα αν κάποιοι τη ζωή μας θέλουν να μας τη μαυρίζουν μερικές φορές, είναι όμορφος και ο κόσμος μας και η ζωή και πιστεύω ακράδαντα ότι όσοι ζωγράφοι και να υπάρξουν, από το παρελθόν έως το μέλλον, η ζωή θα είναι πάντα... αζωγράφιστη! Δεν θα μπορέσει ποτέ να αποτυπωθεί, το πόσο όμορφη είναι...".

- Λειτουργείτε με βάση το συναίσθημα κυρίως, όχι προγραμματισμένα...
"Δεν υπάρχει περίπτωση να ζωγραφίσω «θεματικά». Μου αρέσει να ζωγραφίσω αυθόρμητα πάνω σε ένα θέμα. Εχω όμως μία προτίμηση στο να απεικονίζω ανθρώπους που εργάζονται. Με συγκινούν τα «λαϊκά» θέματα, που αφορούν τις παραδόσεις, τις συνήθειες των ανθρώπων του χωριού. Θέλω να ζωγραφίζω πράγματα που έχουν ψυχή... Η ψυχή είναι το Α και το Ω".

- Εχει τύχει κάποιες φορές να μην μπορείτε να ζωγραφίσετε τίποτα, λόγω κακής διάθεσης;
"Οχι, μπορεί μερικές φορές όταν είσαι στεναχωρημένος, να θες να ζωγραφίσεις περισσότερο...".

- Εχετε ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο έργο σας;
"Κάθε νέο έργο που φτιάχνω, το αγαπάω σαν παιδί μου. Και όταν "φεύγει" ένα έργο μου από το εργαστήριό μου, νιώθω πως φεύγει ένα από τα παιδιά μου! Αν θα έπρεπε να διαλέξω ένα, θα έλεγα πως μου αρέσει πολύ το έργο με τίτλο "Ξηρασία".

- Πότε σκοπεύετε να παρουσιάσετε και επίσημα τα έργα σας, για πρώτη φορά;
"Θα κάνω μία έκθεση στο τέλος Φεβρουαρίου στη Μεσσήνη".

Ο κ. Κατσίποδας είναι επίσης μέλος του Θεατρικού Εργαστηρίου
Μεσσήνης, στο οποίο έχει συντελέσει σχεδιάζοντας τα σκηνικά και τις αφίσες.

Συνέντευξη
στη Γιούλα Σαρδέλη