- Παλιός γνώριμος του Πήτερ Παν;

«Ναι βέβαια! Η παράσταση πρώτη φορά ανέβηκε στο ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καλατζόπουλου, που με επέλεξε να γράψω τη μουσική. Με τον Γιάννη είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και έχουμε μια επικοινωνία πιο εσωτερική. Είδα λοιπόν ότι η προσέγγισή του στο θέμα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και με βοήθησε πάρα πολύ να γράψω τη μουσική, γιατί το κείμενο ήταν πολύ δυνατό και τα στιχάκια των τραγουδιών έκρυβαν μια μουσική που μπόρεσα και την ανακάλυψα εύκολα».

- Εχετε ντύσει μουσικά πολλά θεατρικά.

«Μ’ αρέσει πάρα πολύ η μουσική για το θέατρο και γενικά η μουσική για το θέαμα, δηλαδή να ντύσω δρώμενα επί σκηνής ή επί οθόνης. Επίσης μ’ αρέσει να βλέπω θεατρικές παραστάσεις ως θεατής και ευτυχώς στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλά θέατρα και σε επαγγελματικό και σε ερασιτεχνικό επίπεδο και σε πειραματικό. Επίσης η ενασχόλησή μου στο Δήμο Καλαμαριάς με τον τομέα του πολιτισμού μού δίνει αυτές τις ευκαιρίες να μπορώ να παρακολουθώ σημαντικά πράγματα».

- Τι είναι πιο… δημιουργικό; Η μουσική για το θέατρο ή για την οθόνη;

«Οσον αφορά το δικό μου το ταξίδι στο θέμα, η ουσία είναι η ίδια. Δηλαδή, όταν γράφω μουσική για το θέατρο πηγαίνω και παρακολουθώ τις πρόβες και συνεπαίρνομαι από το πώς χτίζεται σιγά-σιγά αυτό το θαύμα της θεατρικής δημιουργίας πάνω στο σανίδι. Στη μουσική που έχω κάνει για κινηματογράφο και πιο πολύ για τηλεόραση, εκεί έχω το υλικό έτοιμο, επεξεργασμένο ηλεκτρονικά και το δουλεύω στον υπολογιστή. Αυτό δίνει μια άλλη ευκολία γιατί είσαι στο στούντιο, βλέπεις το υλικό και εμπνέεσαι έχοντας την ευκολία της πρακτικής εφαρμογής την ίδια στιγμή, κάτι που δεν έχεις στο θέατρο όταν παρακολουθείς την πρόβα».

- Δισκογραφείτε από το 1986, κάνετε τραγούδια επιτυχίες και έρχεται ένα τραγούδι σας, «Οι μέλισσες» με τη φωνή της Βαλεσιώτου και γίνεται μεγάλη επιτυχία από το 2009 μέχρι σήμερα. Τι έγινε μ’ αυτό το κομμάτι;

«Εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα τραγούδια, είμαι απλά θεατής και σέβομαι βέβαια τις επιλογές του κόσμου. Θεωρώ ότι έχω γράψει ίσως και πιο ωραία τραγούδια από τις "Μέλισσες", αλλά σέβομαι ότι αυτό άρεσε τόσο πολύ στον κόσμο και το έκανε να ακούγεται πολύ. Δεν υπάρχει συνταγή για να γράψεις καλά τραγούδια, αν και είναι πολύ σημαντικά και ο στίχος και η φωνή που θα το τραγουδήσει όταν την ξέρεις από πριν. Αν ο στίχος μού δίνει την αίσθηση ότι κρύβει μέσα του μια μουσική με το συνδυασμό των νοημάτων και την προσωδία του κειμένου, βοηθάει πολύ στο να γράψω τη μουσική. Τα νοήματα επίσης που δημιουργούν ατμόσφαιρες που εγώ τις μεταφράζω σε μουσικές και αν κάτι με οδηγήσει σε μια φωνή, την αγκαλιάζω και την βάζω σαν οδηγό. Ή μπορεί να έχω κάτι απλώς από την αρχή στο μυαλό μου και να μην βαδίσω σε τίποτα από τα προηγούμενα. Κάθε φορά είναι και διαφορετικές οι συνθήκες που γράφω ένα τραγούδι».

- Πού βρίσκεται η μουσική δημιουργία σήμερα στην Ελλάδα;

«Υπάρχουν πολλά αξιόλογα τραγούδια, όπως πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Εκείνο που με ανησυχεί είναι οι επιλογές του κόσμου, γιατί το ευρύ κοινό επηρεάζεται από πολύ άμεσα πράγματα όπως είναι η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και δεν αναζητά, μασάει ό,τι του σερβίρουν. Το αισθητήριο λοιπόν του κόσμου έχει αλλάξει κατεύθυνση, γιατί ακριβώς η μουσική που είναι οξυγονωμένη και έχει κάτι να δώσει… "τη δροσιά του πρώτου ακούσματος" που έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις, είναι αποκλεισμένη από τα Μέσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο πολύς ο κόσμος που δεν αναζητά, να μένει σε αυτά που του σερβίρουν τα οποία έχουν έντονο το εμπορικό στοιχείο, να πουλήσει δηλαδή όσο γίνεται πιο πολύ και να αποτελεί και ένα υλικό που να μπορεί εύκολα να προστεθεί στο ρεπερτόριο του live».

- Αναζητούν στο Ιντερνετ.

«Σωστά, το Ιντερνετ είναι μια διέξοδος, αλλά γι’ αυτούς που αναζητούν. Αυτοί όμως είναι λίγοι. Με τον πολύ κόσμο τι γίνεται; Οι δημιουργοί πρέπει να φτάσουμε στο κοινό, να του δείξουμε ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από αυτό που του προσφέρεται τόσο εύκολα. Δεν είναι μόνο η σαβούρα, αλλά και αυτό που σε κάνει να ταξιδεύεις, σου δίνει διέξοδο στις αναζητήσεις σου. Αλλά πώς να ακούσει αυτό το κάτι άλλο όταν δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ;».

- Νέοι αξιόλογοι μουσικοί υπάρχουν;

«Εχω ένα στούντιο εδώ στην Καλαμαριά και πράγματι μπορώ και το διακρίνω αυτό που λέτε. Ερχονται πολλοί νέοι και έχω τη δυνατότητα να γεύομαι καινούργια πράγματα και όντως δημιουργικά, υπάρχουν πολλοί νέοι που αναζητούν, αλλά επαγγελματικά θα έλεγα ότι οι δουλειές έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, κυρίως για τους μουσικούς οι οποίοι ζούσαν απ’ αυτό. Γενικά η οικονομία όσον αφορά το μουσικό προϊόν έχει συρρικνωθεί πάρα πολύ».

- Δισκογραφικά τι ετοιμάζετε;

«Τελειώνει μια δισκογραφική δουλειά που κάνω τώρα και θα κυκλοφορήσει τέλος του μήνα με αρχές Οκτώβρη. Πρόκειται για έναν οργανικό δίσκο, στον οποίο απαγγέλλει ποιήματά της η Κική Δημουλά. Είναι ενθουσιασμένη κι εκείνη κι εγώ πιο πολύ, γιατί το θεωρώ μεγάλη τύχη να είμαστε σύγχρονοι μ’ αυτόν τον κολοσσό της ποίησης. Επίσης δισκογραφώ και τον "Πήτερ Παν" με γνωστούς τραγουδιστές. Τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Απόστολο Ρίζο, τον Μίλτο Πασχαλίδη, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, την Μελίνα Καννά, τον Γιώργο Ανδρέου, την Ευτυχία Μιτρίτσα. Συναυλιακά, το πιο άμεσο είναι δύο συναυλίες που θα δώσουμε στις 4 και 5 Οκτωβρίου στη Φρανκφούρτη και στο Νταχάου, με τη Λιζέτα Καλημέρα και τον Ανδρέα Καρακότα». 

*Ο Γιώργος Καζαντζής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης όπου συνεχίζει να μένει και να εργάζεται. Η δημιουργική του ανησυχία εκφράζεται κατ’ αρχήν με τραγούδια, ενώ αργότερα προχωρεί και στη σύνθεση ορχηστρικών κομματιών για μικρά και μεγάλα σύνολα ορχήστρας. Από το Μάρτιο του 1999 διατελεί καλλιτεχνικός διευθυντής του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Καλαμαριάς. Σπουδές: Κλασική κιθάρα, πιάνο, θεωρητικά (αρμονία, αντίστιξη, φούγκα, οργανολογία, ενορχήστρωση), δίπλα στον αείμνηστο μαέστρο Θεόδωρο Μιμίκο.