Ο Παναγιώτης έχει ήδη στο ενεργητικό του μία πανελλήνια διάκριση σε ταινία του, ενώ πέρυσι επιλέχθηκε για το εργαστήρι σεναρίου του Φεστιβάλ Καννών, μια υποτροφία που προσφέρει το Φεστιβάλ κάθε χρόνο σε 12 άτομα από όλον τον κόσμο. Σύντομα θα κάνει πρεμιέρα το θεατρικό που έγραψε για τη συγγραφέα Πατρίσια Χάισμπιθ, το ρόλο της οποίας θα ερμηνεύσει η μεγάλη προσωπικότητα του θεάτρου, Ρούλα Πατεράκη. Στη συνέντευξη που έδωσε στην "Ε" εκφράζει και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις για τα τουρκικά σίριαλ...
- Πώς νιώθεις που είσαι στην ομάδα ενός μεγάλου καναλιού και δη σε ένα τόσο επιτυχημένο σίριαλ; "Νιώθω ευτυχής, κυρίως γιατί πρόκειται για ένα σίριαλ που έχει κάτι να πει. Σχολιάζει τις ανθρώπινες σχέσεις, με τρυφερότητα και σεβασμό. Ενίοτε μάλιστα, λέει και μεγάλες αλήθειες – με χιουμοριστικό βέβαια τρόπο. Μπορεί να είναι μια σειρά που καταπιάνεται με απλά καθημερινά θέματα, μα υπάρχει σκέψη πίσω από κάθε επεισόδιο. Συχνά, μέσα στη συγγραφική μας ομάδα, τίθεται το ερώτημα: «Τι θέλουμε να πούμε για τις ανθρώπινες σχέσεις; Τι θέλουμε να πούμε για τον κόσμο όπου ζούμε σήμερα;» Αυτό συμβαίνει σπάνια στις τηλεοπτικές δουλειές. Συνήθως επικρατεί προχειρότητα, οι εκπομπές που βγαίνουν στον αέρα δεν έχουν αναλογιστεί την κοινωνική ευθύνη που τους αναλογεί. Χαίρομαι διπλά λοιπόν που αυτή η σειρά πέτυχε τόσο πολύ και αγαπήθηκε από τον κόσμο. Παράλληλα όμως νιώθω και άγχος, γιατί ο πήχης είναι ήδη ψηλά και εκεί πρέπει να παραμείνει".
- Η δραστηριότητά σου στη συγγραφή έχει ξεκινήσει χρόνια τώρα, με σεμινάρια, ταξίδια και πολλές ενδιαφέρουσες στιγμές. Μίλησε μας για αυτό... "Tο 2007, έχοντας ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές Κινηματογράφου και Visual Media στο Λονδίνο, έγραψα και σκηνοθέτησα την πρώτη μου ταινία μικρούς μήκους («Η έκταση που αναλογεί»). Η ταινία απέσπασε 2 βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας και κατόπιν, το Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου. Ταξίδεψε παράλληλα σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ. Ηταν ένα πολύ ενθαρρυντικό ξεκίνημα για μένα. Αρχισα λοιπόν να γράφω σενάρια πιο συστηματικά, αφήνοντας τη σκηνοθεσία λίγο πιο πίσω, καθώς συνειδητοποίησα γρήγορα πως το σενάριο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Πέρσι, είχα την ευτυχία να επιλεγώ για το εργαστήρι σεναρίου του Φεστιβάλ Καννών, μια υποτροφία που προσφέρει το Φεστιβάλ Καννών κάθε χρόνο σε 12 σεναριογράφους/σκηνοθέτες από όλον τον κόσμο. Είχα λοιπόν την ευκαιρία να βρεθώ για έναν χρόνο κάτω από τις «φτερούγες» του σημαντικότερου φεστιβάλ στον κόσμο, να μάθω πράγματα, να γνωρίσω ανθρώπους και να ζήσω εμπειρίες που θα θυμάμαι για πάντα".
- Πριν ενταχθείς στη "Μουρμούρα" το έβλεπες ως τηλεθεατής; "Οχι, γιατί βρισκόμουν στη Γαλλία την περσινή χρονιά. Οταν όμως μου προτάθηκε από τον Alpha να ενταχθώ στη συγγραφική ομάδα της σειράς, είδα όλα τα προηγούμενα επεισόδια μαζεμένα στο διαδίκτυο".
- Τι σε γοητεύει στους χαρακτήρες πάνω στους οποίους γράφεις; Ποια κομμάτια τους θέλεις κυρίως να αναδεικνύεις; "Με συναρπάζουν οι «καθημερινοί» χαρακτήρες. Εκείνοι που, αν τους δω στον δρόμο, πιθανώς να μην τους ρίξω δεύτερη ματιά. Οι χαρακτήρες που μ’ αρέσει να γράφω συνήθως περνούν απαρατήρητοι, ζουν ήσυχες ζωές. Βαθιά μέσα τους όμως, και χωρίς καν να το γνωρίζουν, είναι εν δυνάμει ικανοί για τον πιο ασύλληπτο ηρωισμό, μα και για την απόλυτη κτηνωδία. Και, το πιο γοητευτικό, είναι να στήσεις έναν χαρακτήρα όπου αυτές οι αντίθετες ποιότητες συνυπάρχουν. Στη «Μουρμούρα», ασφαλώς, οι χαρακτήρες μας δεν κρύβουν μέσα τους τέτοιες ακρότητες. Δεν παύουν όμως να κουβαλούν ο καθένας τη δική του εσωτερική σύγκρουση, που εκφράζεται βέβαια πάντα με χιούμορ".
- Ασχολείσαι με κάποιο άλλο πρότζεκτ ταινίας ίσως, αυτή τη στιγμή; "Ετοιμάζω μια ταινία μεγάλου μήκους, το σενάριο της οποίας γράφτηκε υπό την καθοδήγηση του Φεστιβάλ Καννών στα πλαίσια του εργαστηρίου που σας ανέφερα νωρίτερα. Πρόκειται για ελληνο-γαλλική συμπαραγωγή. Είναι μια σύγχρονη, ανθρώπινη ιστορία με θέμα τον έρωτα στην προεφηβική ηλικία. Ευελπιστώ μέσα στο 2015 να έχω βρει το κατάλληλο cast ώστε να προχωρήσω σε γυρίσματα. Παράλληλα, στις 10 Νοέμβρη, στο «Θέατρο 104», ανεβαίνει το πρώτο μου θεατρικό έργο. Πρόκειται για το έργο «Patricia Highsmith: Εισαγωγή στο σασπένς», ένα ψυχολογικό θρίλερ βασισμένο στη ζωή της μεγάλης Αμερικανίδας συγγραφέα Πατρίσια Χάισμιθ. Το έργο σκηνοθετεί ο Ιωσήφ Βαρδάκης, και στον ομώνυμο ρόλο βρίσκουμε τη σπουδαία Ρούλα Πατεράκη".
- Τι γνώμη έχεις για τα σενάρια των σίριαλ που έγιναν πολύ μόδα τα τελευταία χρόνια, τις ελληνοκυπριακές και τις τουρκικές παραγωγές; "Οι ελληνοκυπριακές παραγωγές είναι μια έξυπνη ιδέα που ωφελεί και τις δύο χώρες. Είναι άλλωστε δυο χώρες με κοινή γλώσσα και αισθητική. Οσον αφορά τις τουρκικές σειρές, πιστεύω είναι μια μόδα που ήδη έχει αρχίσει να περνά. Ωστόσο, θεωρώ πως τα σενάρια των περισσότερων τούρκικων σειρών είναι καλοδουλεμένα. Μπορεί, ως θεματολογία, να μας φαίνονται κάπως «μπανάλ», μα δεν μπορούμε να τα απαξιώσουμε. Σκεφτείτε, π.χ., τον ρόλο αυτών των σίριαλ όσον αφορά τη γυναικεία χειραφέτηση στην Τουρκία – μια χώρα παραδοσιακά πατριαρχική. Πολλά από αυτά τα σίριαλ απεικονίζουν γυναίκες δυναμικές, που παλεύουν για την ανεξαρτησία τους, για το δικαίωμά τους στην εργασία, για το δικαίωμά τους πάνω στο σώμα τους. Αυτά είναι ωφέλημα πρότυπα για μια χώρα σαν την Τουρκία".
