Η Πωλίνα Μισαηλίδου, η Πωλίνα (σκέτο) είναι γεννημένη show woman και το αποδεικνύει συνεχώς, αφού συνεχίζει με πάθος να κάνει αυτό που αγαπά.
- Ποια είναι η αποτίμηση μιας καριέρας που μετράει τέσσερις(;) δεκαετίες;
«Ομορφες στιγμές, χαρές και λύπες, εξαιρετικοί άνθρωποι, αλλά και δόλιοι άνθρωποι… Δημιουργικές όμως όλες οι χρονιές γενικά και μου έδωσαν πολλές και ωφέλιμες εμπειρίες. Εμαθα πολλά, ακόμη και για μένα την ίδια που δεν "γνώριζα" ή που δεν ήθελα να παραδεχτώ στον εαυτό μου».
- Κάνοντας αναδρομή, σε ποια χρονική στιγμή της καλλιτεχνικής σας πορείας στέκεστε περισσότερο; Ποια είναι αυτή που αγαπάτε πιο πολύ;
«Ολες οι στιγμές της πορείας μου έχουν κάτι όμορφο να θυμάμαι. Από τα πρώτα μου βήματα μέχρι και σήμερα στις εμφανίσεις που κάνω, όπως προσφάτως στο "Κύτταρο". Περνώντας τα χρόνια ακόμη και οι άσχημες καταστάσεις αφήνουν μια "γλυκιά" νοσταλγία, γιατί αυτό που μένει τελικά είναι η αγάπη και η δημιουργική έκφραση που υπήρχε, έστω και αν κάποτε βρισκόταν "καταπιεσμένη" μέσα σε δυσμενείς συνθήκες και σε εγωιστικούς χαρακτήρες. Βλέπουμε στην πορεία μας τα σφάλματά μας, διακρίνουμε ορθότερα και -ίσως- μπορούμε να καταλάβουμε, να συγχωρήσουμε, να προχωρήσουμε στην ζωή μας. Αγαπώ λοιπόν και την περίοδο με τις «Σεϋχέλλες», για παράδειγμα, που έγινε ένας… πανικός, καλλιτεχνικά και προσωπικά στη ζωή μου, αλλά και άλλες περιόδους που ήταν πιο χαλαρές και είχα περισσότερο χρόνο για μένα και για την οικογένειά μου, για τον γιο μου, που έδωσε άλλη πνοή στη ζωή μου».
- Η τελευταία παρουσία σας στη δισκογραφία είναι πριν μια πενταετία -εννοώ να βγάλετε δικό σας δίσκο, πέρα από τις όποιες συμμετοχές. Γιατί αυτό; Δεν υπάρχουν τραγούδια που να σας αρέσουν; Δεν υπάρχει πια δισκογραφία έτσι όπως την ξέραμε;
«Η αλήθεια είναι ότι έχει αλλάξει πολύ η δισκογραφία από τότε. Δεν υπάρχουν πλέον -πέρα από περιορισμένες ή συλλεκτικές εκδόσεις- ούτε δίσκοι (βινύλιο, cd) ούτε η αγορά κρίνεται από τις πωλήσεις δισκοπωλείων. Ούτε καν δισκοπωλεία όπως παλιά δεν υπάρχουν. Μεταλλάχθηκε η αγορά σε ηλεκτρονικές πωλήσεις, μέσω Ιντερνετ, πωλήσεις σε εφημερίδες και περιοδικά, μέσω κινητών τηλεφώνων κ.α. και η επιτυχία μετριέται πλέον με… hits στο Youtube και share στο Facebook! Τεχνολογικά, όλα γίνονται πιο "εύκολα", πιο "γρήγορα" -και όχι πάντα με την καλύτερη ποιότητα. Εχει αλλάξει γενικά και αυτό που γνωρίζαμε ως ολοκληρωμένη παραγωγή ενός δίσκου. Η σύνθεση, η επιλογή τραγουδιών, το στούντιο… Και αυτό γιατί δεν υπάρχει μέριμνα από τις δισκογραφικές (για δικούς τους λόγους) και πρέπει ο εκάστοτε καλλιτέχνης να στηρίξει-προωθήσει τα έργα του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Στις μέρες μας καθιερώθηκαν επίσης τα e-singles. Τραγούδια μεμονωμένα σε ηλεκτρονική μορφή, σε μια σύντομη πορεία χρόνου, με μικρό ή μηδαμινό κόστος, που μπορεί ο ενδιαφερόμενος να ακούσει στο κινητό του, στο Ιντερνετ, να "κατεβάσει" το τραγούδι πληρώνοντας το αντίτιμο ή απλώς να το "κλέψει" από sites όπως το Youtube. Εχω τρία τέτοια e-singles. Τα «Κλασικά εικονογραφημένα» (2010, μουσική Ανδρέας Λάμπρου, στίχοι Γιάννης Παπακωνσταντής), «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (2011, για την Athens Voice, μουσική Ανδρέας Λάμπρου, στίχοι Γιώργος Παυριανός) και «Πωλί…να» (2012, μουσική, στίχοι Ανδρέας Λάμπρου). Μπορεί ο κόσμος που επιθυμεί να δει σχετικές πληροφορίες, για όλη την δισκογραφία μου, στο website www.polina.biz».
- Τραγούδι, υποκριτική, ή και τα δύο μαζί; Είναι, να υποθέσω, το μουσικό θέατρο το αγαπημένο σας είδος;
«Αναλόγως συγκυριών και διαθέσεων. Από μικρή λάτρευα τα μιούζικαλ! Μου αρέσουν όμως και οι συναυλίες, η άμεση επαφή με τον κόσμο, μια πιο "ροκ" ας πούμε έκφραση που θεωρώ πως έχει να κάνει και με τρόπο ζωής γενικά. Τα πρώτα μου βήματα άλλωστε ήταν στα μέσα του ’70 με τα συγκροτήματα "Sunset" και "Osiris". Μου αρέσει επίσης και το μουσικό θέατρο, οι μουσικές παραστάσεις όπως εκείνες που κάναμε με τον Γιώργο Μαρίνο, στην αρχή της καριέρας μου, στη "Μέδουσα". Είχαν υποκριτική, τραγούδι, είχαν και χιούμορ… κάτι σαν αυτό που λέμε σήμερα stand-up comedy. Ανάλογες παραστάσεις κάναμε και με τον Σταμάτη Κραουνάκη στην "Αθηναΐδα" πριν μερικά χρόνια».
- Πρόσφατα κάνατε μια δήλωση περί ατάλαντων ηθοποιών στο χώρο του τραγουδιού και αντίστοιχα. Εχουν πληθύνει οι... ατάλαντοι όσο περνούν τα χρόνια;
«Ατάλαντοι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν… παντού. Το θέμα είναι ποιος -και τι- είναι εκείνος που κρίνει ή κατακρίνει κάποιον ως ατάλαντο. Και η τελική κρίση φυσικά είναι στο κοινό. Πέρα από το όποιο μάρκετινγκ και την στοχευμένη διαφήμιση (ή δυσφήμηση), το κοινό είναι εκείνο που τελικά αποφασίζει ποιον -και για πόσο χρόνο- θα δεχθεί, έστω και αν πρόκειται για ταλαντούχο ή ατάλαντο ή οτιδήποτε άλλο».
- Φτάνει μόνο το ταλέντο για να κάνει κανείς καριέρα;
«Είναι απαραίτητο το ταλέντο σαφώς ή θα έπρεπε να είναι. Υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης γενικά -και ειδικά- στις μέρες μας με την τεχνολογική έξαρση που διακρίνει την εποχή μας. Εξαρτάται βέβαια και από το τι θέλει να επιτύχει ο καθένας. Δηλαδή ποιοι είναι οι στόχοι του. Αφορούν τη δημιουργική έκφραση και μόνο; Αποσκοπούν σε αποδοχή, χρήμα, δόξα, διάρκεια; Μια κεκαλυμμένη ματαιοδοξία ίσως; Οπως και να έχει πιστεύω πως συνάμα με το ταλέντο χρειάζεται (μεγάλη) υπομονή, επιμονή και διάθεση για εργασία -πολλές φορές σκληρή. Οπως κάθε εργασία, παραγωγή έργου δηλαδή, είναι μια συνεχής προσπάθεια, μια "αέναη πάλη"».
- Καλλιτεχνικά πού σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο;
«Ολοκληρώσαμε την Κυριακή του Πάσχα μαζί με Κώστα Μπίγαλη και Κώστα Χαριτοδιπλωμένο μια σειρά εμφανίσεων, στο ιστορικό "Κύτταρο", με εξαιρετική επιτυχία (με απίστευτες ουρές στην Αχαρνών έξω από το "Κύτταρο") και οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο που μετά από τόσα χρόνια επιλέγει να δει τους καλλιτέχνες που θαρρώ πως… αγάπησε-αγαπά κατά κάποιον τρόπο. Παράλληλα κάνω εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα με δικούς μου μουσικούς. Υπάρχει συνεχής ενημέρωση από τους συνεργάτες μου στην ιστοσελίδα μου: www.polina.biz και στο Facebook: www.facebook.com/polina.mishailidou».
