Ο ίδιος θα παίξει δίπλα στη μεγάλη κυρία της όπερας, την πάντα λαμπερή Τζένη Δριβάλα στο κλασικό έργο η «Κυρία με τις καμέλιες» του Αλεξάνδρου Δουμά.
Το έργο είναι σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της ίδιας, ενώ ο Νεκτάριος υποδύεται τον «Αρμάνδο», τον πάντοτε ρομαντικό ήρωα.
- Πώς είναι να παίζεις έναν τόσο γνωστό θεατρικό ρόλο; Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις να αντιμετωπίσεις;
"Δεν πιστεύω σε μεγάλους και μικρούς ρόλους, γιατί πάντα αντιμετωπίζω αυτό που μου δίνεται να ερμηνεύσω με την ίδια βαρύτητα. Αν δεν είναι τέτοια η αντιμετώπιση μου και ως προς τις δυο περιπτώσεις, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εξαφανιστώ από τη σκηνή. Τώρα σε ό,τι αφορά την πρόκληση, είναι η ίδια κάθε φορά, η ευθύνη μου ως προς τον κόσμο. Ως προς αυτόν που μου εμπιστεύτηκε το χαρακτήρα και ως προς τον εαυτό μου που επέλεξα να κάνω αυτή τη δουλειά".
- Πώς είναι η συνεργασία με τη μεγάλη κυρία της όπερας, Τζένη Δριβάλα; Τι θεωρείς ότι μαθαίνεις κοντά της;
"Η κ. Δριβάλα είναι ένας χορτασμένος άνθρωπος από την έως τώρα πορεία της και αυτό το αναφέρω γιατί βγαίνει και στη σχέση που έχω δημιουργήσει μαζί της. Το πώς με αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή, όχι μόνο εμένα αλλά και τους υπόλοιπους συνεργάτες, δείχνει πως αγαπάει τον ηθοποιό. Μου έδωσε ερμηνευτικό χώρο, όχι με την έννοια του “μεγάλου” ρόλου αλλά της έκφρασης και της εξέλιξής μου προσωπικά ως ηθοποιού".
- Εχεις κλείσει κάποια δουλειά για το χειμώνα ή είναι ακόμα νωρίς; Θα σε δούμε και στην τηλεόραση;
"Πλέον στο θέατρο, δεν υπάρχει χειμώνας με την έννοια της σεζόν όπως παλαιότερα. Ενας ηθοποιός καλείται να αναζητήσει εργασία δυο και τρεις φορές για να πει ότι έκλεισε ο χειμώνας του, το ίδιο κάνω και εγώ. Την τηλεόραση τη βλέπω για την ώρα από το σπίτι μου, όταν με δει και αυτή... θα το μάθετε".
- Πώς είδες τις φετινές τηλεοπτικές παραγωγές; Είχαμε χρόνια να δούμε Ελληνικό σίριαλ.
"Αν και έχω δυο τηλεοράσεις στο διαμέρισμα μου, δεν βλέπω σχεδόν καθόλου, γιατί βρίσκομαι διαρκώς σε πρόβες, είτε στο θέατρο, είτε στη Χορωδία Παντείου που είμαι μέλος. Αλλες φορές, έχω στα χέρια μου κάποιο βιβλίο. Αλλά για να πω την αλήθεια το μέσο που αγαπώ περισσότερο, είναι το ραδιόφωνο. Αυτό δε σταματάει ποτέ να παίζει, οπότε δεν έχω γνώση για να σας απαντήσω. Τώρα καλό είναι να γίνονται Ελληνικές παραγωγές, γιατί από αυτές δεν ζούμε μόνο οι ηθοποιοί, αλλά και ένα σωρό άλλοι κλάδοι γύρω από αυτές".
- Ποιος είναι ο ρόλος που θα ήθελες να παίξεις;
"Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έχω καλές συνεργασίες και να περνάω καλά με τους συναδέλφους μου και φυσικά να παίζω, να βρίσκομαι επάνω σε μια σκηνή και να εκφράζομαι, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν έχω περαιτέρω φιλοδοξίες".
- Τι γνώμη έχεις για το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας; Θα ήθελες να παίξεις και πάλι κάποια στιγμή;
"Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. έχει μια πορεία 30 χρόνων που "μιλάει" η ίδια για αυτό, κουβαλάει μια ιστορία και πιστεύω μπορεί να έχει και ένα μέλλον αντάξιο της ιστορίας του. Φτάνει μόνο να έχει αγάπη, σεβασμό και πίστη από τους ανθρώπους που το διαχειρίζονται. Με χαρά θα ερχόμουν να παίξω ξανά, αρκεί να μου γίνει η πρόταση και να μην έχω άλλη επαγγελματική εκκρεμότητα στην Αθήνα".
- Πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα για ένα νέο ηθοποιό που ζει αποκλειστικά από τη δουλειά του;
"Οσο δύσκολη είναι για τον κάθε ελεύθερο επαγγελματία που καλείται να δημιουργήσει τις δικές του δομές μέσα σε μια ανταγωνιστική αγορά. Οσες περισσότερες παροχές διαθέτεις - στη δικιά μου περίπτωση δεξιότητες και δίκτυο υποστήριξης - τόσο προχωράς μέσα στη δουλειά σου".
- Ποιος ήταν εκείνος ο ηθοποιός ή ο σκηνοθέτης που είδες και σκέφτηκες πως αυτό το επάγγελμα θέλεις να ακολουθήσεις;
"Δεν μου συνέβη ποτέ αυτό, να δω κάποιον ηθοποιό ή σκηνοθέτη και να πω "θα κάνω αυτό", ζήλευα και ακόμα και τώρα ζηλεύω κάποιον που κάνει καλά τη δουλειά του και ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους που απλά ... την κάνουν. Προφανώς οδηγήθηκα προς αυτή την κατεύθυνση από τα παιδικά ερεθίσματα που είχα μέσα από την οικογένεια, από το δάσκαλο στο σχολείο αλλά και την κοινωνία που μεγάλωσα".
- Θα κατέβεις για το Φεστιβάλ Χορού; Είσαι φαν;
"Θα το ήθελα πολύ, αλλά δεν θα τα καταφέρω γιατί την περίοδο που θα διεξαχθεί θα παίζεται ακόμα «Η κυρία με τις καμέλιες». Εύχομαι κάθε επιτυχία στο Φεστιβάλ και στους ανθρώπους που βάζουν πλάτες όλα αυτά τα χρόνια για να υπάρχει - όχι απλά σε τοπικό επίπεδο, αλλά και σε διεθνές".
- Πες μας σε λίγες λέξεις τι είναι για σένα η Καλαμάτα, αλλά ... και τα Τσέρια, το χωριό σου στη Μάνη.
"Η Καλαμάτα είναι πόλη που γεννήθηκα, εκεί ζει η οικογένεια μου, είναι οι εικόνες μου, οι επιρροές μου, οι φίλοι μου, είναι και θα είναι ... όλα. Δεν υπάρχει μέσα μου "διάλειμμα", επειδή ζω κάπου αλλού, αλλά συνέχεια, μια συνέχεια που έχει ανοίξει ένα "διάλογο" και ένα "πάντρεμα" συναισθημάτων και σχέσεων με την πόλη που με φιλοξενεί τα τελευταία 19 χρόνια, την Αθήνα. Το ίδιο ισχύει και για το χωριό μου τα Τσέρια, που δεν έχω σταματήσει να επισκέπτομαι ακόμη και τώρα. Είναι σπίτι μου και εκεί, εκεί έζησα τα καλύτερα, ξένοιαστα παιδικά καλοκαίρια, περιμένοντας να συναντηθώ με φίλους κάθε καλοκαίρι από άλλες πόλεις και χώρες. Συνεχίζαμε το παιχνίδι από εκεί που το είχαμε αφήσει, σαν να μην είχε περάσει ούτε μια στιγμή"...
Στην παράσταση παίζουν οι ηθοποιοί: Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Μαίρη Σταγάκη, Γιάννης Παπαθύμνιος, Ανδρέας Παπαγιαννάκης, Βασίλης Ασημάκης, Νάγια Ναούμ, Αυγουστίνα Τόττη. Tο ρόλο της «Μαργαρίτας Γκωτιέ» εκτός από την Τζένη Δριβάλα θα ερμηνεύσει και η Βιβιάνα Γιαννούτσου. Το σκηνικό είναι του Γιάννη Παπαδάκη και η επιμέλεια των κοστουμιών του Dennis Krief. Tην μουσική επένδυση και την εκτέλεση έχει αναλάβει ο Φίλιππος Μοδινός.
Το έργο θα παιχτεί στο "Ιδιόμελο", μια νεοκλασική βίλα. Η «Κυρία με τις καμέλιες» παίζεται από την Παρασκευή ως τις 20 Ιουλίου, κάθε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 9 μ.μ. και Κυριακή στις 8 μ.μ. Η προπώληση γίνεται στο viva.gr ή στο χώρο τέχνης "Ιδιόμελο" στο 210 6817042 (15 και 10 ευρώ) στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Β. Κωνσταντίνου, στο Μαρούσι (πλησίον ΗΣΑΠ).
