Στον θρυλικό ρόλο του Εμπενίζερ Σκρουτζ, μάλιστα, βρίσκουμε τον Χάρη Ρώμα - ο οποίος στο απόγειο της καριέρας του πρωταγωνιστεί φέτος για πρώτη φορά σε παιδική παράσταση.
Το έργο έχει τίτλο «Ο Μαγικός Κόσμος του Σκρουτζ», και με αφορμή την παρουσίασή του στη Μεσσηνία ζητήσαμε από τον Χάρη Ρώμα να μας εξηγήσει πώς προσεγγίζει αυτή τη διαχρονική ιστορία - αλλά και με ποιον τρόπο τη διηγείται στα παιδιά και τους μεγάλους. Με την ευκαιρία, μιλήσαμε βέβαια και για τη γενικότερη κατάσταση στο χώρο του θεάματος, ενώ κλείσαμε με μια... πραγματοποιήσιμη ευχή.
- Ο ρόλος του Εμπενίζερ Σκρουτζ είναι θρυλικός... Πώς τον προσεγγίζετε στην παράστασή σας; Ποια εκφραστικά όπλα ανασύρετε από τη φαρέτρα σας για ν' απευθυνθείτε στους νεαρούς θεατές;
«Ο ρόλος του Εμπενίζερ Σκρουτζ έχει αποδοθεί στο παρελθόν από ηθοποιούς όπως ο Μάικλ Κέιν, ο Τζορτζ Σι Σκοτ και ο Αλμπερτ Φίνεϊ... Θεώρησα ότι είναι τεράστια πρόκληση να κάνω κάτι τέτοιο - αλλά η διασκευή που επέλεξα για το σπουδαίο αυτό έργο του Καρόλου Ντίκενς μου δίνει τη δυνατότητα να παίζω σε δύο χρόνους, σε δύο ηλικίες τον Σκρουτζ.
Υποδύομαι καταρχάς έναν σύγχρονο Σκρουτζ, με την "κανονική" μου εμφάνιση - ο οποίος είναι ένας θιασάρχης που ανεβάζει το συγκεκριμένο έργο με το θίασό του, αλλά ουσιαστικά ταυτίζεται με τον Εμπενίζερ Σκρουτζ του Ντίκενς. Μάλιστα είναι χειρότερος από αυτόν, χειρότερος τσιγκούνης κι άπληστος!
Επέλεξα λοιπόν να παίξω με δύο τεχνικές: Η μία είναι ότι ακολουθώ το "καρτούν" του γέροντα για να διασκεδάσουν τα παιδάκια - και διασκεδάζουν πάρα πολύ με το γέρο, τον πολύ γέρο έτσι όπως τον κάνω εγώ τον Εμπενίζερ Σκρουτζ του παραμυθιού. Και ταυτόχρονα, για να μην εγκλωβιστώ σε μια καρικατούρα μόνο, παίζω και ρεαλιστικά έναν σύγχρονο άπληστο άνθρωπο.
Ισως γι' αυτό έχει το έργο τόση απήχηση σε μικρούς και μεγάλους. Και νομίζω ότι είναι επίσης μεγάλη έκπληξη για όλους το ότι κάνω τη μεταμόρφωση από τον ένα ρόλο στον άλλο επί σκηνής, μέσα σε δευτερόλεπτα».
- Πώς αισθάνεστε γενικώς που για πρώτη φορά πρωταγωνιστείτε σε μια παιδική παράσταση;
«Αισθάνομαι εξαιρετικά... τώρα που τελικά το εγχείρημα ξεκίνησε και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Στην αρχή ήμουν λίγο διστακτικός, όταν μου το πρότεινε ο παραγωγός μας ο κ. Χριστόπουλος. Αργησα, βλέπετε, πολύ να παίξω σε παιδική παράσταση. Μου είχε κάνει μια τέτοια πρόταση η σπουδαία Ξένια Καλογεροπούλου, όταν ήμουν 24 χρονών, αλλά τότε δεν μπόρεσα γιατί είχα κλείσει συμβόλαιο με το Εθνικό Θέατρο. Η καριέρα μου έπειτα ακολούθησε συγκεκριμένα βήματα... και έκτοτε δεν έτυχε να παίξω σε παιδική παράσταση.
Είναι πάρα πολύ ωραίο όμως - η δε απήχηση είναι πολύ μεγάλη. Για να φανταστείτε, είχαμε συμφωνήσει με τον Γιάννη Χριστόπουλο να κάνω 30 παραστάσεις, βία 40, και τελικά θα κάνω 60, τις διπλές δηλαδή. Κι εγώ φυσικά χαίρομαι που βλέπω ότι ο κόσμος το θέλει τόσο πολύ, οπότε αποφάσισα να το παρατείνω όσο μπορώ. Είναι πραγματικά μια παράσταση που δουλεύει sold-out.
Mε ενδιαφέρει όμως και το μήνυμα που βγαίνει από το έργο, από τον συγκεκριμένο ρόλο: Θεωρώ ότι είναι απόλυτα συμβατό με αυτό που συμβαίνει σήμερα παγκόσμια και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, διότι σχολιάζει την παθογένεια της απληστίας. Πιστεύω ότι η απληστία είναι αυτή που μας κατέστρεψε τα τελευταία χρόνια, που δημιούργησε τον 3ο παγκόσμιο, οικονομικό πόλεμο. Είναι αυτή η υπερκαταναλωτική μανία που διακατέχει όλο τον σύγχρονο δυτικό κόσμο...
Τώρα, νομίζω, ότι αρχίζει να γίνεται μια αναθεώρηση αυτής της νοοτροπίας. Η ιστορία βέβαια κυλά αργά... και στην Ελλάδα ακόμα πιο αργά».
- Αφού μιλήσαμε για την ύφεση, θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς αντεπεξέρχεται ο κόσμος του θεάματος στην κρίση - και τι ελπίζει για το μέλλον.
«Ο κόσμος του θεάματος κατά ένα μεγάλο ποσοστό ήταν... εθισμένος στις δυσκολίες - καθώς οι καλλιτέχνες έχουν παγκοσμίως το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας. Αλλους κλάδους βρήκε περισσότερο απροετοίμαστους αυτή κατάσταση. Πλην όμως, τα πράγματα σ' έναν ήδη ευπαθή κλάδο χειροτέρεψαν και πλέον είναι οριακή για πολύ κόσμο - ο οποίος είτε αναγκάζεται να εγκαταλείψει το επάγγελμα είτε δεν καταφέρνει καν να επιβιώσει. Κι αυτό είναι φυσικά ολέθριο.
Οσο για την ελπίδα... Η ελπίδα υπάρχει γενικά μέσω της τέχνης που εκπαιδεύει τον κόσμο σε μια άλλη λογική· όμως κανένας πολιτικός και καμία πολιτική δεν επενδύουν σ' αυτήν. Μόνο κατ' όνομα "επενδύουν" στην τέχνη και τον πολιτισμό.
Εγώ τα λέω αυτά και στους αρμόδιους... γιατί ο πολιτισμός και η παιδεία είναι που θα αφυπνίσουν τον κόσμο και θα πάνε μπροστά τις επόμενες κοινωνίες. Αλλά το τελευταίο πράγμα που σκέφτονται να ξοδέψουν, το ελάχιστο κονδύλι αφορά πάντα τον πολιτισμό - γιατί προηγούνται οι άμεσες ανάγκες των ψηφοφόρων: η πελατειακή σχέση με τον ψηφοφόρο - που και αυτός δεν καταλαβαίνει ότι για να εξασφαλίσει το μέλλον των επόμενων γενεών πρέπει να επενδύσει στον πολιτισμό. Δεν μπορεί να το καταλάβει γιατί έχει ανάγκη από τα άμεσα... Αλλά κάπως πρέπει να γίνει συνείδηση αυτό το πράγμα, γιατί είναι επίσης πολύ άμεσο».
- Εσείς αυτό τον καιρό, εκτός από τον «Μαγικό κόσμο του Σκρουτζ» ασχολείστε και με κάτι άλλο... ή έστω κάνετε σχέδια;
«Θα επανέλθω στην οθόνη, με όλους τους τρόπους - δηλαδή και τηλεοπτικά και κινηματογραφικά. Εχουν φτιαχτεί τα σενάρια, τώρα ολοκληρώνεται το θέμα της χρηματοδότησης και προχωράμε στο στάδιο της υλοποίησης, αλλά με προοπτική αυτά να γίνουν και εκτός ελλαδικού χώρου...
Δεν θα ήθελα προς το παρόν να πω τίποτα παραπάνω - πάντως τώρα έχουμε ήδη ρυθμίσει τα βασικά και συνεχίζουμε».
- Ας κλείσουμε με κάτι σαν ευχή: Οι φετινές γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τι θα θέλατε να θυμίσουν στον κόσμο και τι αλλαγές να σηματοδοτήσουν;
«Για να μπορέσει ο κόσμος να σταθεί καλύτερα σε χαλεπούς καιρούς (που ξέρω πως πολύ εύκολα μπορεί να διολισθήσει στη μιζέρια - και είναι κρίμα ειδικά αυτές τις μέρες να σε διακατέχουν τέτοια συναισθήματα) θα συμβούλευα όλους να εμμείνουν και να εκτιμήσουν τις χαρές της καθημερινότητας. Ακόμα κι αν μοιάζουν μικρές μπροστά στα προβλήματα που μας περιμένουν - και τα οικονομικά κυρίως και όλα τ' άλλα.
Να μεγεθύνουν, να μεγιστοποιήσουν το καλό που τους συμβαίνει. Γιατί συνηθίζουμε όλοι μας τα καλά που μας συμβαίνουν να τα θεωρούμε δεδομένα, ενώ δεν είναι.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αισθανθείς καλύτερα: Να είσαι ευγνώμων για τα καλά που σου συμβαίνουν τουλάχιστον - και να παλεύεις και για τα υπόλοιπα».
«Ο μαγικός κόσμος του Σκρουτζ»
Μαζί με τον Χάρη Ρώμα εμφανίζονται οι ταλαντούχοι ηθοποιοί Κατερίνα Αναστασίου, Βαγγέλης Δουκουτσέλης, Μαρία Κοκολάκη και Δημήτρης Κοράκης. Ο Γιάννης Ζουγανέλης έγραψε τη μουσική και ο Φώτης Μεταξόπουλος καθοδήγησε χορευτικά το θίασο - τον οποίο επιμελήθηκε ενδυματολογικά η Σήλια Δεμίρη. Στα τραγούδια ακούγονται οι φωνές του βαρύτονου Τίμου Σιρλατζή και της σοπράνο Πένυς Δεληγιάννη, από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου
5.30 μ.μ. • 7.30 μ.μ.
Το εισιτήριο στην προπώληση κοστίζει 10 ευρώ και στο ταμείο 12. Η προπώληση γίνεται στο Πνευματικό Κέντρο και οι θέσεις είναι αριθμημένες. Για πληροφορίες: 6944-283935.
(Η "Ε" και το eleftheriaonline.gr κληρώνουν σήμερα από μία διπλή πρόσκληση σε 2 τυχερούς αναγνώστες).
