Εδώ και χρόνια άλλωστε έχει αφιερωθεί στο stand up comedy, δίνοντας παραστάσεις σε διάφορους χώρους της Αθήνας και του Αμστερνταμ, μεταξύ άλλων. Νωρίτερα πάντως είχε διαπρέψει σε διάφορα άσχετα επαγγέλματα, όπως ξεναγός με βάρκα στην Ολλανδία, μάγειρας για το catering της GreenPeace, μεταφραστής σε gay site γνωριμιών, διανομέας flyer, ταξιθέτης σε σινεμά και φυσικά σερβιτόρος. 

Η νέα του παράσταση φέρει τον ελαφρώς περίεργο τίτλο «Δες το θετικό» - και ο ίδιος τη συστήνει ως εξής: «Αν καρφώνετε 36 πατάτες σε μια πιρουνιά. Αν σας παίρνει 40 λεπτά να μπείτε στη θάλασσα. Αν τρομάζετε με τη γιαγιά έξω από την τουαλέτα του κλαμπ. Αν αγοράσατε οικολογικές λάμπες και πλέον ζείτε στο σκοτάδι. Αν μετά από μεσημεριανό ύπνο έχετε hangover. Αν έχετε να πιείτε τεκίλα από το 1996. Αν κλαίτε όταν τραβάτε μια τρίχα από τη μύτη. Αν πιστεύετε ότι η Ολγα Τρέμη είναι σκληρό ναρκωτικό. Αν δεν ξέρετε τι είναι ο συριγμός των ferry boat. Αν θέλετε να περάσετε ένα βράδυ γελώντας... Αυτή η παράσταση είναι για εσάς!».

- «Δες το θετικό», λοιπόν. Μα αν κοιτάξεις πιο βαθιά μέσα στο αστείο, βλέπεις συνήθως κάτι επίπονο, ενοχλητικό, ανησυχητικό... Πώς παλεύεται αυτό;

«Γενικώς, κωμωδία και θετικότητα δεν πάνε μαζί. Θέλει πόνο. Κανείς δεν θα γελάσει αν βγεις στην σκηνή και πεις ότι η ζωή σου είναι τέλεια. Κάθε αστείο θέλει κάποιο θύμα. Αλλά γελώντας με τον πόνο και τις δυσκολίες, κάποιες φορές μπορείς να ξεχαστείς για λίγο και να δεις το θετικό». 

- Ο Αρκάς για την καινούργια χρονιά ευχήθηκε στους απαισιόδοξους ν’ αρχίσουν να σκέφτονται πιο θετικά, και στους αισιόδοξους ν’ αρχίσουν να σκέφτονται. Τι περιθώρια έχει λοιπόν το θετικό;

«Θεωρώ ότι πολλές φορές, λόγω της γενικότερης δύσκολης κατάστασης, πολλά πράγματα σε γεμίζουν με αρνητική ενέργεια δικαιολογημένα. Και σαν αποτέλεσμα αυτή η ενέργεια επηρεάζει και πράγματα που είναι θετικά. Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι όλα αρνητικά στη ζωή, και να παλεύουμε για μια ισορροπία». 

- Από πού αντλείτε συνήθως τη μεγαλύτερη έμπνευση;  Τι προσέχετε και τι απορροφάτε ιδιαίτερα από την καθημερινότητα γύρω σας; 

«Τα πάντα! Παρακολουθώ ότι γίνεται γύρω μου το καταγράφω, το αναλύω και ψάχνω να βρω τι το περίεργο έχουν. Συνήθως στην καθημερινότητά μου είμαι ήρεμος και δεν πολυμιλάω, προτιμώ να ακούω». 

- Πού εστιάζει η νέα σας παράσταση στο «Αβατον», ποια είναι η ραχοκοκαλιά της; 

«Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ραχοκοκαλιά, είναι απλά μια κωμική ανάλυση της καθημερινότητάς μας. Μικρές λεπτομέρειες που μας ενώνουν. Από την εμπειρία της ταβέρνας μέχρι τα ferry-boats, και από τα τακούνια μέχρι τα ΙΚΕΑ, όλα τα θέματα έχουν να κάνουν με εμπειρίες που μοιραζόμαστε...». 

- Αυτή η μοναξιά του stand-up comedian που επιχειρεί να κάνει το κοινό απέναντί του να γελάσει, μου προκαλεί δέος. Εσάς τι σας προσκάλεσε αρχικά επάνω στη σκηνή - και τι σας κρατά εκεί μετά από χρόνια;

«Το να καταφέρεις να κάνεις κάποιον να γελάσει είναι μαγικό συναίσθημα. Οι πιο πολλοί κωμικοί το συνειδητοποιούν αυτό πολύ πριν ανέβουν στην σκηνή. Συνήθως συμβαίνει όταν είσαι παιδί και το καταφέρνεις για πρώτη φορά, κάνοντας κάποιον συγγενή ή φίλο να γελάσει. Οταν το καταφέρεις αυτό στη σκηνή, με μια ομάδα ανθρώπων που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, είναι ακόμα πιο μαγικό. Και μετά εθίζεσαι και θες να το κάνεις όλο και πιο συχνά. Βέβαια, πολλές φορές στην αρχή δεν τα καταφέρνεις - και εκεί το συναίσθημα... δεν είναι καθόλου μαγικό». 

-Το «Κάψε το σενάριο» ήταν μια εκπομπή-στοίχημα για την ελληνική τηλεόραση. Πώς πήγε τελικά, και τι γεύση σας άφησε;

«Ηταν όντως ένα πολύ μεγάλο στοίχημα. Πολλά από αυτά που παρουσιάζαμε στο "Κάψε το σενάριο" ήταν απλά τρελά. Κάποιες φορές απορώ πώς μας αφήσανε να κάνουμε κάποια από τα πράγματα. 

Ηταν όμως και ένα στοίχημα γιατί έφερε στην ελληνική τηλεόραση πράγματα που δεν είχαν δοκιμαστεί, όπως ο κωμικός αυτοσχεδιασμός και το stand up comedy. Σαν σόου πήγε πάρα πολύ καλά. Επιασε το κοινό που μπορούσε να πιάσει, και πολλούς παραπάνω που δεν πιστεύαμε ότι θα τους έπιανε. Λόγω των τριών περιοδειών που έχουμε κάνει, είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε από κοντά το κοινό του "Κάψε το σενάριο" σε παραστάσεις - και πολλές φορές ξαφνιαζόμασταν βλέποντας σε τι ανθρώπους άρεσε η εκπομπή.

Ολο αυτό έχει τελειώσει εδώ και 3 χρόνια, οπότε η γεύση που μου έχει αφήσει είναι η καλύτερη. Εχω ξεχάσει όλες τις δύσκολες στιγμές και θυμάμαι τα χρόνια που δουλεύαμε για το σόου ως κάποια από τα καλύτερα της ζωής μου».

- Το stand-up comedy είναι μια σύγχρονη «minimal» εκδοχή της επιθεώρησης; Ή πατάει σε δυο βάρκες, την επικαιρότητα και τη διαχρονικότητα;

«Το stand up comedy έχει διαφορετικά στιλ. Κάποιοι ασχολούνται με την πολιτική επικαιρότητα, αλλά οι πιο πολλοί ασχολούνται με τη διαχρονική καθημερινότητα. Κάποιες φορές λέμε ότι προσεγγίζει τους μονολόγους της επιθεώρησης, γιατί αυτό είναι ό,τι πιο κοντά σε κάτι που ξέρουν οι Ελληνες. Η βασική διαφορά είναι ότι τις πιο πολλές φορές ο stand up comedian είναι ο εαυτός του και όχι κάποιος χαρακτήρας: Μιλάει για τις εμπειρίες του και τη δική του οπτική γωνία των πραγμάτων». 

- Πόσο εύκολη είναι κάθε φορά η επιλογή ανάμεσα σε κλασικές, πετυχημένες συνταγές γέλιου και σε καινούργια, αδοκίμαστα αστεία;

«Το stand up comedy ουσιαστικά έχει μια φάση στην οποία δοκιμάζεις τα καινούργια σου αστεία. Αφού τα γράψεις, πας μπροστά σε κοινό για να δεις αν δουλεύουν - και ανάλογα γράφεις το τελικό σου κείμενο. Αυτό το κείμενο είναι ό,τι έχει περάσει τα τεστ. 

Σπανίως θα πάω σε επαγγελματική παράσταση να πω αδοκίμαστα αστεία. Επίσης, δεν βασίζομαι ιδιαίτερα σε συνταγές γέλιου. Το σημαντικό για εμένα είναι αυτά για τα οποία μιλάω να ενδιαφέρουν τον κόσμο. Να ταυτίζεται και να βλέπει ένα κομμάτι του εαυτού του σε αυτά που λέω». 

- Με τι άλλο ασχολείστε αυτό τον καιρό, τι σχέδια έχετε για τη νέα χρονιά; 

 «Φέτος δουλεύω την καινούργια μου παράσταση. Είναι κάτι που δεν μου αφήνει χρόνο για τίποτα άλλο. Εχω 5 παραστάσεις κάθε εβδομάδα, και τον υπόλοιπο χρόνο τον περνάω διορθώνοντας και τελειοποιώντας την παράσταση».