«Ανάπηρα παιδιά που ζουν σε κρατικό ίδρυμα λειδώνονται σε κλουβιά, καθώς το προσωπικό λέει πως δεν μπορούν λόγω έλλειψης χρημάτων να βελτιώσουν τις συνθήκες ακόμα κι αν το θέλου» συνεχίζει το ρεπορτάζ, που παρουσιάζει μία - μία ιστορίες παιδιών που περνούν τη ζωή τους κλειδωμένα σε κλουβιά, δεμένα με ιμάντες, υπό συνθήκες άθλιες και απάνθρωπες...
«Η εννιάχρονη Τζένη κουνιέται πέρα δώθε, με το βλέμμα της σταθερό κάπου έξω από τα κάγκελα του ξύλινου κλουβιού της. Όταν η πόρτα ανοίγει, πετάγεται έξω και αγκαλιάζει σφιχτά τα πόδια της νοσοκόμας... Μετά από λίγο γυρνά στο κλουβί της αδιαμαρτύρητα... Είναι το σπίτι της από δύο ετών και το έχει συνηθίσει. Έχει αυτισμό και ζει στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες στα Λεχαινά, μαζί με περισσότερα από 60 ακόμα παιδιά, πολλά από τα οποία είναι κλειδωμένα σε κελιά ή κλουβιά.
O Φώτης, έχει περάσει τα 20 και έχει σύνδρομο Down. Κοιμάται σ' ένα κελί ξεχωριστά από τους άλλους, με ψηλά ξύλινα κάγκελα και πόρτα κλειδωμένη. Το δωμάτιό του έχει μόνο ένα κρεβάτι. "Θα πάμε ταξίδι" ρωτά όταν του ανοίγουν, όμως τα έξι μόνο μέλη του προσωπικού δεν φτάνουν για να φροντίσουν τους περίπου 65 τροφίμους του Κέντρου».
Οι συνθήκες διαβίωσης στο συγκεκριμένο κέντρο, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του BBC, είδαν το φως της δημοσιότητας προ πενταετίας, όταν μια ομάδα Ευρωπαίων αποφοίτων πέρασαν αρκετούς μήνες στο ίδρυμα ως εθελοντές. Μεταξύ αυτών μια ψυχολόγος από την Πορτογαλία, η Καταρίνα Νέβες που δήλωνε: «Την πρώτη μου μέρα εδώ σοκαρίστηκα τελείως... Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα επικρατούν αυτές οι συνθήκες και σοκαρίστηκα ακόμα πιο πολύ που το προσωπικό εδώ το έβρισκε φυσιολογικό» λέει ενώ σημειώνει πως όσες αναφορές κι αν έστειλε σε3 αρμοδίους, από πολιτικούς ως την Ευρωπαϊκή Ένωση, η απάντηση ήταν «ευχαριστούμε για τις παρατηρήσεις σας».
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο protothema.gr