"Μαζί με τον Ελί Βιζέλ και τη Σιμόν Βέιλ, ήταν ένας από τους ελάχιστους πασίγνωστους επιζήσαντες", είπε ο πρόεδρος του Crif Ροζέ Κουκιρμάν, τονίζοντας ότι ο ίδιος έχασε "έναν φίλο".
Ο Πιζάρ γεννήθηκε στο Μπιαλίστοκ της Πολωνίας στις 18 Μαρτίου 1929. Σε ηλικία 13 ετών μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαϊντάνεκ και στη συνέχεια στο Άουσβιτς και το Νταχάου. Ήταν 16 ετών όταν απελευθερώθηκε, αφού έχασε τους γονείς του και τη μικρότερη αδελφή του. Πολλά χρόνια αργότερα αφηγήθηκε τη φρίκη που έζησε στα απομνήμονεύματά του που εκδόθηκαν με τον τίτλο "Το αίμα της ελπίδας".
Μετά τον πόλεμο σπούδασε νομικά και τη δεκαετία του 1960 ανέλαβε σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι για θέματα διεθνούς εμπορίου. Είχε πάρει την αμερικανική υπηκοότητα, όμως ήταν πολύ γνωστός στη Γαλλία --χώρα στην οποία έζησε κατά διαστήματα-- και είχε τιμηθεί με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Μάλιστα ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ είχε αναφερθεί στον Πιζάρ στην περίφημη ομιλία που εκφώνησε το 1995 με την οποία αναγνώρισε την ευθύνη του γαλλικού κράτους στην εκτόπιση των Εβραίων της Γαλλίας. Η Γαλλία πρέπει να θυμάται "ώστε το αίμα του Ολοκαυτώματος να γίνει, όπως λέει ο Σαμουέλ Πιζάρ, το αίμα της ελπίδας", είχε τονίσει ο Σιράκ.
Το θάρρος και τη δίψα για ζωή του Πιζάρ εξήρε και ο νυν πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ στο συλλυπητήριο μήνυμά του.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
