Από την άλλη, συνεχίζεται αυξανόμενος σε φουλ ρυθμούς ο αριθμός των αιτήσεων για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης στην Καλαμάτα και σε 29 ακόμη δήμους. Δηλαδή η διαδικασία για την είσπραξη διακοσίων ευρώ τον μήνα, που στην ουσία σημαίνει ‘παρηγοριά στον βαριά ασθενή’. Η ουρά συμπολιτών μας στο ΚΕΠ μέσα στο Διοικητήριο παρέπεμπε σε εικόνα μιζέριας που δεν θα ήθελαν κανένας Τσίπρας, κανένας Φλαμπουράρης και κανένας Κατρούγκαλος να δουν!
Κατά τα άλλα, οι μέρες -πρέπει να το έχετε πληροφορηθεί- κυλούν εντυπωσιακά και με ταχείς ρυθμούς πάνω στο θέμα της εξάπλωσης του Πόκεμον. Με βάση τα στοιχεία του ρεπορτάζ που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο, εκατοντάδες ήταν οι νέοι και νέες (ως 25 χρόνων), που μη έχοντας τίποτε καλύτερο να κάνουν, άραξαν στα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος και
στην πλατεία του Μοναστηρακίου, κυνηγώντας μέσω του κινητού τους ‘κίτρινα ανθρωπάκια’. Προφανώς πρόκειται για εισαγόμενη μόδα που θα κάνει τους άνεργους νέους να αισθάνονται χρήσιμοι στην ταραγμένη εποχή που ζούμε και -διάβολε- να μη νιώθουν άεργοι…
Ν’ αλλάξω θέμα, προκειμένου να χαιρετήσω με καμάρι την απόφαση της δημοτικής αρχής να εισηγηθεί στον ΕΟΤ να δρομολογηθεί στην παραλία της Καλαμάτας τουριστικό τρενάκι! Μπορεί να διαμαρτύρονται οι επαγγελματίες της Ναυαρίνου (έχοντας όλο το δίκιο με το μέρος τους), αλλά μια πόλη που διεκδικεί τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021, οφείλει να διαθέτει τρενάκι! Μπορεί η μέγιστη ταχύτητα αυτού του οχήματος να φτάνει μόλις τα 25 χιλιόμετρα την ώρα, εντούτοις η συμφόρηση που θα επιφέρει θα υποχρεώσει τουρίστες και εν γένει περαστικούς να βλαστημάνε για την ατυχία τους. Φυσικά το τρενάκι -αν εγκριθεί αρμοδίως- δεν θα επηρεάσει διόλου τους ποδηλάτες, μολονότι οι τελευταίοι (σταθερά αυξανόμενοι εδώ και δύο χρόνια) θα έχουν απομακρύνει των ‘συνόρων’ τους και τον τελευταίο πεζό…
Να κλείσω με την εντυπωσιακή είδηση που διάβασα στην ‘Ε’ και αφορά το κονσόρτσιουμ με επικεφαλής τον Ομιλο Κωνσταντακόπουλου, που θα επιχειρήσει να εξαγοράσει το ιστορικό ξενοδοχείο ‘Χίλτον’ της Αθήνας. Μιλάμε για μεγαλεία! Σκέφτεστε έναν μεγιστάνα του πλούτου ένοικο του ‘Χίλτον’, να μπαίνει στο ελικόπτερό του και να φτάνει μετά από περίπου μία ώρα στην Costa Navarino; Συνεπώς, με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, αφού θα έχει απολαύσει τον καφέ του στον ‘Γαλαξία’ βλέποντας τον Παρθενώνα και τον Λυκαβηττό και πριν σουρουπώσει θα μαγεύεται από το μεσσηνιακό ηλιοβασίλεμα. Και αυτά -λέμε τώρα- σε μια χώρα όπου οι οκτώ στους δέκα αναστενάζουν, δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους, ψάχνουν τις τσέπες τους και πιάνουν φόδρα…
Καλά και άγια τα μεγάλα και χλιδάτα ξενοδοχεία, αλλά του λόγου μου συμβιβάζομαι με ένα απλό δωμάτιο, προκειμένου να περάσω μερικά βράδια ήρεμα και απλά. Οπως πρόσφατα πέρασα στο πεντακάθαρο και ήρεμο ξενοδοχείο ‘Ακτή Ταϋγετος’ στην Μικρή Μαντίνεια. Αν βρεθείτε τώρα το καλοκαίρι στην βεράντα του ‘Costa Costa’ με το που νυχτώνει και ως αργά, θα ξεχάσετε και το ‘μόνο για λίγους’ "Χίλτον" και την υψηλόβαθμη (γενικώς) Costa Navarino.
(Εκτός αν προτιμάτε να παίξετε γκολ, από το ψάχνετε κίτρινα αντικείμενα στο Πόκεμον…).
