Δευτέρα, 03 Οκτωβρίου 2016 13:58

Η μίζα ποτέ δεν πεθαίνει Ι Γιώργος Αρκουλής

Γράφτηκε από τον

Πολύ μεγάλο θέμα δημοσιεύτηκε στο σάιτ του εξαιρετικού συναδέλφου Μιχάλη Ιγνατίου, σχετικά με το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει αυτές τις μέρες στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Και είναι μεγάλο θέμα, διότι -όπως δήλωσε ο παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής Σταν Κόλιμορ- "στο εξής το ποδόσφαιρο στην Αγγλία ποτέ δεν θα είναι το ίδιο". Αν δεν με απατά η μνήμη μου, από αυτή την ταπεινή στήλη, είχα επισημάνει έγκαιρα ότι η παραοικονομία έχει καπελώσει και το ποδόσφαιρο.

Πιστεύοντας πως όλα τα σημάδια από κάποια απίστευτα (δηλαδή ύποπτα και αδικαιολόγητα) αποτελέσματα σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, οι εκπλήξεις και οι ανατροπές δεν μπορεί να είναι φυσιολογικές με την συχνότητα, μάλιστα, που εμφανίζονται. Με άλλα λόγια, πίστευα -και εξακολουθώ να πιστεύω- ότι σε όλα τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα του πλανήτη, οι κομπίνες παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, τα αποτελέσματα προκαθορίζονται και με βάση τις αποδόσεις του στοιχήματος, οι πονηροί πλουτίζουν. Με μοναδικό πρόβλημα, πλέον, το πώς θα "ξεπλύνουν"!

Με βάση αποκαλύψεις λονδρέζικου ταμπλόιντ (από τα σοβαρά…), προπονητές, βοηθοί προπονητών, μάνατζερ κ.λπ., δέχονταν (ή πρόσφεραν) μίζες προκειμένου να τακτοποιούν μεταγραφικές κινήσεις ποδοσφαιριστών στην Αγγλία. Ηδη, ο τεχνικός της εθνικής ομάδας Ολλανδός Σαμ Αλαρντάις, απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, αφού η κρυφή κάμερα τον έπιασε επ’ αυτοφώρω να τακτοποιεί υπόθεση χρηματισμού του. Εννοείται ότι στην Αγγλία η κρυφή κάμερα που αποκαλύπτει διαφθορά επιτρέπεται και θεωρείται χρήσιμη (σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει αλλού, με συνέπεια την πλήρη ατιμωρησία…).

Ηδη, το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει λειτουργεί ως χιονοστιβάδα, και οι σκοτεινές ιστορίες αποκαλύπτονται με ονοματεπώνυμα. Και πλέον το ζητούμενο είναι πώς θ’ αντιδράσουν οι εμπλεκόμενοι, σε μία χώρα όπου το φιλότιμο εξακολουθεί να διατηρεί κάποια παράδοση (μην ξεχνάμε τις συχνές παραιτήσεις πολιτικών όταν βγαίνουν στην επιφάνεια διάφορα σκάνδαλα), ενώ και οι Αρχές επεμβαίνουν ακαριαία με την Δικαιοσύνη να τιμωρεί παραδειγματικά και την κυβέρνηση να παίρνει μέτρα που στην Ελλάδα και λοιπές χώρες "μπανανίες" ούτε θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί. Να θυμίσω μόνο πως ενήργησε η Μάργκαρετ Θάτσερ, όταν ο χουλιγκανισμός είχε ξεπεράσει τα όρια της Βρετανίας και στραπατσάριζε την εικόνα του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Βέβαια, αυτή την φορά η υπόθεση δεν έχει να κάνει με… ορατή παρανομία, αλλά με "συμφωνίες" που γίνονται σε απόλυτο "σκοτάδι". Και πάλι όμως, ενδείξεις και υποψίες είναι πιθανές αιτίες παρέμβασης στο πρόβλημα, όταν πρόκειται για αντικείμενο -όπως είναι το  ποδόσφαιρο- με πολύ, πάρα πολύ χρήμα. Το ότι απομακρύνθηκαν από τις πολυθρόνες τους οι πρόεδροι ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ Μπλάτερ και Πλατινί για ζητήματα διαφθοράς (ο πρώτος) και δωροληψίας (ο δεύτερος) δίνουν το στίγμα του θέματος. Φυσικά, πρέπει να περιμένει κανείς τι θα προκύψει με τις αναμενόμενες δίκες, αν και η ζημιά (για το άθλημα) έχει ήδη γίνει.