Ωστόσο, για μένα η πιο πικρή είδηση των ημερών ήλθε από ένα ρεπορτάζ - έρευνα καναλιού σε κρατικό νοσοκομείο. Εκεί, όπου ακούσαμε από επίσημα χείλη πως δεν υπάρχουν τα βασικά εργαλεία (κυρίως σε φάρμακα και ανταλλακτικά για τη συντήρηση χαλασμένων μηχανημάτων) στα χέρια των γιατρών, προκειμένου να μπορέσουν να σώσουν ζωές! Φυσικά δεν πρόκειται τόσο για ηθελημένη αδιαφορία, όσο για την κυβερνητική σπουδή να περικόψει κονδύλια για την υγεία, ώστε να δημιουργεί πλεονάσματα. Στοιχείο που ισοδυναμεί με κλείσιμο ματιού του κράτους προς την ιδιωτική υγεία. Με άλλα λόγια, αν αντιμετωπίζεις σοβαρό πρόβλημα υγείας, για να αποφύγεις το τελευταίο σου ταξίδι, καταφεύγεις στο πλησιέστερο ιδιωτικό θεραπευτήριο που είναι πλήρες από φάρμακα, καλούς γιατρούς και σε πλήρη ετοιμότητα για άμεση περίθαλψη. Αν φυσικά διαθέτεις παραδάκι… Αλλιώς, χαιρέτα μας τον πλάτανο (και τα κυπαρίσσια…).
Σχεδόν την ίδια ώρα, στο δελτίο που υπήρχε κατάντια των νοσοκομείων, προβλήθηκε μια πολιτιστική είδηση και σε αυτήν δόθηκε σκανδαλωδώς χρόνος σχεδόν πέντε λεπτών (δηλαδή ασύλληπτη διάρκεια για ένα σφιχτό κεντρικό δελτίο ειδήσεων). Ποιο ήταν το θέμα; Οπως εξήγησαν οι διάσημοι ομιλητές - καθηγητές - αρχαιολόγοι κ.λπ. κ. Ντούμας και Χρόνης, έχει προχωρήσει αρκετά το έργο ανασκαφής και αποκάλυψης αρχαίων τοιχογραφιών στη Σαντορίνη και θα συνεχιστεί όσο υπάρχουν χρήματα από χορηγούς κ.λπ. Ποιος ήταν ο χορηγός, για τον οποίο με υπερηφάνεια μιλούσαν; Το Ιδρυμα Ιωάννη Σπ. Λάτση, που προσφέρει προφανώς το γερό ποσό των εργασιών στο διάσημο νησί των Κυκλάδων. Και για να "δέσει" το πράγμα, στο δελτίο εμφανίστηκε (και) η υπουργός του Πολιτισμού, άριστη ηθοποιός κυρία Κονιόρδου, προκειμένου να προσφέρει επαίνους σε όλους…
Δεν είναι κακό τα διάφορα ιδρύματα που δημιουργήθηκαν μετά τους θανάτους βαθύπλουτων Ελλήνων (Ωνάσης, Νιάρχος, Λάτσης κ.λπ.) να δαπανούν κονδύλια και να επιχορηγούν έργα πολιτισμού (αν και η Στέγη -όπως και η νέα Οπερα του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος" φοβάμαι πως θα ακολουθήσει- ορίζουν τσουχτερά εισιτήρια στις διάφορες εκδηλώσεις τους…). Ομως, πόσο πιο χρήσιμο θα ήταν αυτά τα χρήματα (ή μέρος από αυτά) να δαπανώνται στο έργο προμήθειας αναγκαίων υλικών στα εγκαταλειμμένα από το κράτος δημόσια νοσοκομεία;
Χωρίς όπερα, θεατρικές παραστάσεις επιπέδου, μπαλέτα με διάσημους χορευτές και χρήμα για τα μουσεία της χώρας μπορεί να ζήσει ο πολίτης. Χωρίς έγκαιρη και επαρκή φροντίδα για την υγεία του όμως, χαίρετε! Οπότε, όλα τα καλούδια που ίσως σώσουν την ψυχή του μπαρμπα-Γιάννη του Λάτση (λέμε τώρα), πάνε στο βρόντο. Μην ξεχνάμε, κάποιοι εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις του Λάτση στην Ελευσίνα, είχαν χάσει τη ζωή τους από έκρηξη κ.λπ.
Ελπίζω να θυμούνται οι παλαιότεροι αυτόν τον πανέξυπνο αυτοδημιούργητο άνθρωπο, ο οποίος ξεκίνησε από το ταπεινό Κατάκολο της Ηλείας για να καταλήξει μέγας και τρανός στον τομέα της ναυτιλίας, δουλεύοντας ο ίδιος ακόμη και σε δουλειές χαμάλη! Η ταπεινότητά μου τον θυμάται τον Γιάννη Λάτση, με το κλασικό ναυτικό του καπέλο στην προβλήτα του λιμανιού του Πειραιά, εκεί όπου έφευγαν τα πλοία για τα νησιά του Αργοσαρωνικού, να πουλάει εισιτήρια στους υποψήφιους ταξιδιώτες δείχνοντας το δικό του καράβι, το κάτασπρο "Νεράιδα" και φωνάζοντας: «Είναι το πιο γρήγορο και το πιο ασφαλές».
