Μάλιστα, όπως υποστηρίζει, η διόγκωση του δημοσίου χρέους ήταν έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, καθώς: «η ανάλυση των αριθμών δείχνει ότι η αύξηση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο υψηλό χρέος που είχε ήδη δημιουργηθεί τα προηγούμενα 20 χρόνια και σε ηθελημένη απόκρυψη δανείων της κυβέρνησης Σημίτη» αλλά και στην «ανακατασκευή των δημοσιονομικών δεδομένων για το έλλειμμα του 2009» όπου «η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου χρέωσε πολλά δισ. στη ΝΔ, θέμα πλέον που διερευνά η Δικαιοσύνη».
Ο κ. Κουρής επικαλείται στοιχεία που, όπως λέει, είναι αυτά που χρησιμοποιεί η ΕΕ, περιέχονται στην τράπεζα στοιχείων της AMECO και είναι αποδεκτά από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, αναφέροντας συγκεκριμένες περιπτώσεις και καταστάσεις οι οποίες συνέβαλαν στην διόγκωση του δημοσίου χρέους την περίοδο 2004-2009.
Όπως για παράδειγμα την «παράβλεψη των ημερομηνιών» ανάληψης και παράδοσης της εξουσίας. «Η διακυβέρνηση Καραμανλή άρχισε από το δεύτερο τρίμηνο του 2004 και τερμάτισε στο τέλος του τρίτου τριμήνου του 2009», σημειώνει εξηγώντας ότι: «…στο τέλος Μαρτίου του 2004 το δημόσιο χρέος ήταν 187,6 δισ., ενώ στο τέλος Σεπτεμβρίου του 2009 ήταν 297,3 δισ. Η πραγματική επομένως διαφορά στο δημόσιο χρέος τα 5,5 χρόνια της Ν.Δ. ήταν 109,6 δισ., 10 δισ. λιγότερο απ' ό,τι δείχνει η απλή αφαίρεση που περιλαμβάνει ολόκληρη η εξαετία».
Ο κ. Κουρής αναφέρει ακόμα τους τόκους «του δημόσιου χρέους που κληρονόμησε από την προηγούμενη κυβέρνηση η ΝΔ», καθώς «καθ’ όλη τη διάρκεια των 5,5 ετών διακυβέρνησης της Ν.Δ. έπρεπε να πληρωθούν τόκοι σχεδόν 50 δισ. (για την ακρίβεια, 49,8 δισ.)», μειώνοντας έτσι το «δημόσιο χρέος που κληρονομήθηκε, σε 59,8 δισ.».
Επίσης κάνει λόγο για «μη καταγραμμένα δάνεια για τα εξοπλιστικά προγράμματα (ύψους 8,6 δισ.)», για «ένα ομόλογο "βόμβα" με 18 swaps του υφυπουργού Δρυ, που αύξανε ανεξέλεγκτα το χρέος (5,2 δισ.)», αλλά και «σημαντικότατες οφειλές του Δημοσίου προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τα αποθεματικά της Αγροτικής Τράπεζας, και καταπτώσεις εγγυήσεων που είχαν δοθεί τα προηγούμενα χρόνια (περίπου 4,5 δισ.)», ποσά που αναμορφώνουν το χρέους της κυβέρνησης Καραμανλή στα 41,5 δισ. Η διόγκωση, κατά τον κ. Κουρή, συνεχίστηκε και με την κυβέρνηση Παπανδρέου το 2009-2010, καθώς έγινε «ένα όργιο παραποίησης του ελλείμματος προκειμένου αυτό να φουσκώσει σε σημείο που θα ήταν δυνατόν να παρακινήσει να έλθει το απρόθυμο ΔΝΤ στην ευρωζώνη και την Ελλάδα». Κάτι που επιτεύχθηκε με «αλλοίωση των απολογιστικών στοιχείων του Προϋπολογισμού του 2009» που «στηρίχθηκε σε δαπάνες που μεταφέρθηκαν στο έτος αυτό και σε έσοδα που αγνοήθηκαν. Επίσης, σε παλαιές δαπάνες των νοσοκομείων που προστέθηκαν στο έλλειμμα του 2009, αλλά και σε αναμόρφωση των κανόνων αναφορικά με τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ».
Και συνεχίζοντας ο πρώην γγ Δημοσιονομικής Πολιτικής σημειώνει ότι τελικά «λαμβάνοντας υπόψη το υπερβάλλον φούσκωμα του ελλείμματος του 2009, το χρέος που πραγματικά αφορά την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή τελικά μειώνεται σε 26,8 δισ».
Καταλήγοντας ο κ. Κουρής, επισημαίνει ότι η αλλαγή των στατιστικών στοιχείων από την διακυβέρνηση Γ. Παπανδρέου «οδήγησε σε αναθεώρηση εκ βάθρων των δημοσιονομικών στοιχείων της Ελλάδας που διατηρεί η Ε.Ε. Η αναθεώρηση σταδιακά έγινε και για τα παρελθόντα έτη, όπως συνηθίζει η στατιστική Αρχή Eurostat» και «έτσι, η προϊστορία μας έγινε δεσμευτική και η βάση για όλα τα προγράμματα/μνημόνια και για την επιτήρηση που επακολούθησαν».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
