Ας επιχειρήσουμε να πούμε τα πράγματα με απλά λόγια.
Για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε, την καλύτερη διατύπωση την έκανε ένας άνθρωπος που, όπως γνωρίζουν όσοι με διαβάζουν, δεν είναι δα και μέσα στην καρδιά μου. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος: «Στις 20 Φεβρουαρίου 2017 επαναλαμβάνεται ουσιαστικά αυτό που έγινε στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Οπως το 2015, έτσι και τώρα, συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης».
Αυτό είναι ουσιαστικώς το μέγα επίτευγμα για το οποίο πανηγυρίζουν. Εκείνοι που ήθελαν τάχα να διώξουν την τρόικα, πανηγυρίζουν που πέτυχαν να επιστρέψουν, μετά τα Καθαροδεύτερα, οι θεσμοί, Αθήναζε.
Τι δώσανε για να το πετύχουν; Αποδέχθηκαν την αξίωση των δανειστών να νομοθετηθούν εδώ και τώρα η μείωση του αφορολόγητου και οι περικοπές στις συντάξεις από 1.1.2019 που θα κοστίσουν σε κάθε φορολογούμενο τουλάχιστον 720 ευρώ ετησίως. Ισχυρίζονται ότι θα υπάρξουν και αντισταθμιστικά μέτρα. Αλλά έχουν αποδεχθεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν έχουμε πλεόνασμα 3,5%. Που φυσικά και δεν θα έχουμε.
Τι κέρδισαν ως αντιπαροχή; Πρώτον την ελπίδα ότι ίσως προλάβουν, από τώρα ως το Πάσχα, αν κλείσει η αξιολόγηση σε μια από τις επόμενες συνόδους, να μας βάλει, στις 27 Απριλίου, ο Ντράγκι στο πρόγραμμα για το «φθηνό χρήμα». Και δεύτερον την μείωση του δημοσιονομικού ύψους των μέτρων από τα 4,6, που ζητούσε το ΔΝΤ, στα 2,7 δισεκατομμύρια.
Μπήκαμε σε μια πολιτική Σαρακοστή, με σίγουρη νηστεία, για τα φτωχότερα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού. Με την ελπίδα ότι ίσως «προκάνουμε» να αρτυθούμε μετά το Πάσχα. Και όσο για τις διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών στελεχών ότι «δεν θα επιβληθούν νέα μέτρα, ούτε ένα ευρώ», παραπέμπω στο σχόλιο του όψιμου φίλου της κυβέρνησης Γερούν Ντάισελμπλουμ: «Εγώ, ως υπουργός Οικονομικών, δεν θα το έλεγα».
Πάντως οι εκλογές δείχνουν να απομακρύνονται, επειδή καμιά γαλοπούλα δεν θέλει να επισπεύσουν τα… Χριστούγεννα. Αμποτε να το καταλάβουν και στη ΝΔ και να αλλάξουν… πλάκα και αφήγημα.
Γ. Π. Μασσαβέτας
