Τώρα φθάσαμε στον Μάιο του 2017, χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό. Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου τα έδωσε όλα, ψήφισε τα πιο οδυνηρά, τα πλέον ανάλγητα μέτρα, αλλά, ως τώρα δεν της αντιπαρέχουν το παραμικρό. Και βρισκόμαστε στην εξαιρετικώς γελοία θέση να επιστρατεύεται ο Προκόπης Παυλόπουλος για να υπενθυμίσει στη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε το… καθήκον τους απέναντι στην Ελλάδα. Παραπολιτικώς δε επιστρατεύεται, για την υπόθεση του χρέους, ακόμη και η σύντροφος του πρωθυπουργού Περιστέρα.
Λες και δεν καταλαβαίνουν, τι είναι, αυτή την ώρα, το προέχον και για την Μέρκελ και για τον Σόιμπλε. Και επιμένουν να το αγνοούν, ακόμη και όταν ο Σόιμπλε το προσδιορίζει με σαφήνεια:
«Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους είναι ήδη σε ισχύ, τα μεσοπρόθεσμα και εφόσον είναι αναγκαία θα αποφασιστούν μετά το τέλος του προγράμματος. Και έχουμε εξειδικεύσει από τι θα αποτελούνται, είναι λ.χ. η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, συγκεκριμένα μέτρα στο θέμα των επιτοκίων. Θα μπορεί ίσως κανείς να συγκεκριμενοποιήσει το ένα ή το άλλο σημείο λίγο περισσότερο, αλλά δεν μπορούν να αποφασισθούν πριν τη λήξη του προγράμματος και χωρίς εντολή του γερμανικού Κοινοβουλίου».
Τι πιο ξεκάθαρο να μας πει; Εμείς κύριοι πάμε σε εκλογές τον Σεπτέμβριο. Για λίγο τρομάξαμε με κάποιες δημοσκοπικές επιτυχίες του χερ Σουλτς, που εμφανίζεται πιο μαλακός απέναντι στο αίτημά σας, αλλά τώρα αυτός ηττάται κατά κράτος σε κάθε τοπική αναμέτρηση. Ακόμη και στο προπύργιο των σοσιαλδημοκρατών, την Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Τρελοί είμαστε να πούμε, μέσα στην προεκλογική περίοδο, στους Γερμανούς ψηφοφόρους, ότι θα σας χαρίσουμε το παραμικρό; Αναμείνατε στο ακουστικό σας ως τον Σεπτέμβριο και αναλόγως του αποτελέσματος, βλέπουμε και κάνουμε.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της κατάστασης. Μπορεί πολλοί να θέλουν να σπρώξουν το τρένο, αλλά όταν οι μηχανοδηγοί της ευρωπαϊκής ατμομηχανής πάτανε φρένο, τίποτε δεν προχωρεί.
Γ. Π. Μασσαβέτας
