Εξέλιξη που μπορεί να θλίβει τους οπαδούς της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, του ΓΑΠ, αλλά ανοίγει ελπιδοφόρες προοπτικές για την διεθνή πολιτική πραγματικότητα και ιδίως για την περιοχή μας. Προοπτικές που μας ενδιαφέρουν όλως ιδιαιτέρως.
Ευτυχώς, και για εμάς, ο γαλλικός λαός επέλεξε να στείλει στο Μέγαρο των Ηλυσίων τον κεντρώο Εμανουέλ Μακρόν. Ο οποίος, σε αντίθεση με τον «σοσιαλιστή» προκάτοχό του, φαίνεται ότι διαθέτει ένα εξαιρετικό προσόν: Κοινό νου. Πράγμα που φαίνεται και από τις θέσεις του για την κρίση στη Συρία, τη χώρα από όπου δεχόμαστε εμείς τους περισσότερους πρόσφυγες και όθεν δέχονται οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης τις περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις.
Οι αναγνώστες μου γνωρίζουν πόσον εντόνως έχω εκφράσει την αντίθεσή μου προς την πολιτική του Ολάντ στο θέμα αυτό. Πόσο εγκληματική θεώρησα, από την αρχή, τη θέση του υπέρ στρατιωτικής επέμβασης. Αλλά και του εξοπλισμού και της χρηματοδότησης των δήθεν «δημοκρατικών», αγρίων φονταμενταλιστών. Με στόχο την ανατροπή ενός καθεστώτος που μπορεί να μην ήταν τόσο δημοκρατικό, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, άλλα ήταν… παράδεισος συγκρινόμενο με τα καθεστώτα που ως τώρα στηρίζουν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους στη Μέση Ανατολή. Με ανεξιθρησκία και σεβασμό προς τις μειονότητες.
Απολαύστε λοιπόν τον θρίαμβο της κοινής λογικής, από στόματος Εμανουέλ Μακρόν σε συνέντευξη που παραχώρησε σε οκτώ ευρωπαϊκές εφημερίδες:
«Η νέα προοπτική μου για το θέμα αυτό είναι ότι δεν θεωρώ την αποχώρηση του Μπασάρ αλ Ασαντ προϋπόθεση για οτιδήποτε, διότι κανένας δεν μου έχει δείξει έναν διάδοχο που να διαθέτει νομιμοποίηση»… «Οι γραμμές μου είναι ξεκάθαρες: πρώτον, χρειάζεται ολοκληρωτικός αγώνας εναντίον όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων. Αυτές είναι οι εχθροί μας»… «Χρειαζόμαστε τη συνεργασία των πάντων, και ειδικά της Ρωσίας, για να τις εξαλείψουμε».
Για να καταλήξει ότι η δεύτερη προτεραιότητά του είναι να εξασφαλιστεί η σταθερότητα στη Συρία, ώστε να μη μετατραπεί σε διαλυμένο κράτος. Μόνο που φοβάμαι, για το αν θα τον αφήσουν να προχωρήσει, τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται από την συντήρηση της ανωμαλίας στην περιοχή.
Γ. Π. Μασσαβέτας