Και επιπλέον έκανε υπουργό την, επίσης συγγενή του, Ολγα Γεροβασίλη. Αλλά όταν ο εταίρος του ζήτησε να μπει στην κυβέρνηση, τον Σεπτέμβριο του 2015, και ο δικός του συνεπώνυμος εξάδελφος, Δημήτρης Καμμένος, έγινε χαμός. Με αποτέλεσμα να μην προλάβει να ζεστάνει ο πισινός του την καρέκλα του υφυπουργού Υποδομών, που του είχε δοθεί. Αναγκάσθηκε ο πρωθυπουργός να τον… αποσύρει, διά της παραιτήσεως, εντός δώδεκα ωρών. Παγκόσμιο ρεκόρ βραχείας παραμονής σε υπουργική καρέκλα.
Και γιατί όλα αυτά; Τι είχε κάνει ο άνθρωπος ώστε να ξεσηκωθούν όλοι, ακόμη και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, εναντίον του; Τίποτε χειρότερο από όσα κατά καιρούς έχει πει, έχει γράψει και έχει διαπράξει ο εξάδελφος και προστάτης του Πάνος. Τις ίδιες συνωμοσιολογίες είχε διατυπώσει. Οπως για παράδειγμα την θεωρία του ότι τους Δίδυμους Πύργους, στη Νέα Υόρκη, δεν τους κτύπησαν Αραβες τρομοκράτες, αλλά οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Διό και, κατά τον Δημήτρη Καμμένο, εκείνη την ημέρα δεν είχαν πάει στη δουλειά τους, στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου «δυόμισι χιλιάδες Εβραίοι που εργάζονταν εκεί». Το ήξεραν τι θα συνέβαινε. Είχαν μυστικά ειδοποιηθεί τόσες χιλιάδες άνθρωποι, αλλά δεν διέρρευσε το παραμικρό.
Ε, μετά ταύτα, καιρός ήταν να τον τιμήσει πλέον με ένα θεσμικό αξίωμα, μια συνεπής στην ιδεολογία της και την αντιρατσιστική ιστορία της, κυβέρνηση της «για πρώτη φορά Αριστεράς». Να τον ψηφίσει για το θεσμικό αξίωμα του αντιπροέδρου της Βουλής. Μαζί με αρκετούς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Που προφανώς εκτιμούν τις απόψεις του. Οπως εκείνη που υποστηρίζει ότι καλώς κόβονται οι συντάξεις, για να μην τις τρώνε στις καφετέριες τα εγγόνια των συνταξιούχων.
Το ότι βρέθηκαν και τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν, δεν ξεπλένει τη συλλογική ντροπή. Ούτε η κουτοπόνηρη στάση κάποιων, από αυτούς, που φρόντισαν να… λείπουν από το μάθημα εκείνη την ημέρα. Ντροπή που γίνεται μεγαλύτερη από το πάθος με το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίζεται και τις αντισυνταγματικές αθλιότητες του Πάνου Καμμένου.
Γ. Π. Μασσαβέτας
