«Θαυμάζω τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, αφού πρώτα συμφώνησε στο νέο πακέτο βοήθειας, το οποίο περιλαμβάνει σκληρούς όρους». Τάδε έφη ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε κοινή συνέντευξή του σε έξι ευρωπαϊκές εφημερίδες. Οπότε ισχύει εν προκειμένω το ευαγγελικόν «τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων».
Οπερ, σε εκδοχή πιο φρέσκου διαφημιστικού μηνύματος, θα μπορούσε να αποδοθεί με το «29 κατασκευαστές λιτότητας συνιστούν Τσίπρα». Τώρα όλοι, από το Βερολίνο ως τις Βρυξέλλες, θαυμάζουν τον Τσίπρα και τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Τι Μέρκελ, τι Σόιμπλε, τι Ντάισελμπλουμ, τι Γιούνκερ… Αλλά και πέραν της Ευρώπης, πέραν του Ατλαντικού, αυτό είναι το «δικό τους παιδί».
Και γιατί ακριβώς τον θαυμάζουν; Διότι αποδείχθηκε Πινόκιο. Το λέει ξεκάθαρα ο πρόεδρος της Ευρωζώνης: «Ο Αλέξης Τσίπρας προέρχεται από την άκρα Αριστερά και εξελέγη πέρυσι με την υπόσχεση να πραγματοποιήσει το αδύνατο. Μετά από μια νέα κρίση, διόρθωσε τα λάθη του, ο ίδιος άλλαξε, το κόμμα του έχει γίνει πιο ειλικρινές και εξελέγη από τον ελληνικό λαό για δεύτερη φορά. Τον θαυμάζω πολύ». Δεν ξέρω αν έχει την ίδια γνώμη και ο Μήτσος που ψήφισε τον Αλέξη για να «ταπώσει» τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ.
Δεν λέω πως είναι ασήμαντη η υποστήριξη από τα «ξένα κέντρα αποφάσεων» που άλλοτε όχι απλώς τα κατηγορούσαν, αλλά τα δαιμονοποιούσαν και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Κάθε άλλο.
Απόδειξη άλλωστε είναι το γεγονός ότι, όταν αποφάσισαν να «τραβήξουν το χαλί» κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και να ποντάρουν στο νέο άλογο, ο βίος της κυβέρνησης εκείνης ετελείωσεν αδόξως.
Ποια γαλάζια, ποια πράσινη και ποια γαλαζοπράσινη κυβέρνηση θα μπορούσε να περάσει όλα αυτά που πέρασε η κυανέρυθρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Και χωρίς να ανοίξει μύτη;
Γιατί λοιπόν να μην τον θαυμάζουν τον Τσίπρα για τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του, συμπληρούμενες από τις θεαματικές κωλοτούμπες του στρατηλάτη Καμμένου; Τα «κόκκινα διδάγματα» τα έχει ρίξει ο Αλέξης στο ίδιο καλάθι με τις «κόκκινες γραμμές».
Εξουσία ούμπερ άλες.
Γ. Π. Μασσαβέτας
