Το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας πολύ άσχημης εξέλιξης για το ένδοξο 9ο Σύνταγμα Πεζικού, καθώς σύμφωνα με όσα διαρρέουν στον Τύπο επίκειται η αναστολή λειτουργίας του ως κέντρου εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων οπλιτών.
Θέλοντας να αποτίσω φόρο τιμής στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού θα αναφερθώ σ’ έναν από τους θρύλους του, οι οποίοι υπηρέτησαν στο Σύνταγμα, διότι πιστεύω πως η απώλεια της ιστορικής μνήμης ισοδυναμεί με κόψιμο του κλαδιού στο οποίο κρατιόμαστε ως έθνος.
Ο Στρατηγός Βενετσάνος Κετσέας γεννήθηκε στους Δολούς Αβίας το 1892. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό Κάμπος Αβίας, ενώ γυμνάσιο πήγε στο ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας που ήταν στο χώρο πάνω από τον Ιερό Ναό της Υπαπαντής, το οποίο και τελείωσε το 1910. Το Φεβρουάριο του 1911 κατετάγη στο 11ο ΣΠ ως δεκανέας, όπου υπηρέτησε συνεχώς μέχρι της εισόδου του στη Σχολή Ευελπίδων.
Ελαβε μέρος υπό τη IV Μεραρχία Πεζικού και στους 2 Βαλκανικούς Πολέμους και παρά το γεγονός ότι ήταν νεαρός και άπειρος, διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον ηρωισμό του και τη διοικητική του ικανότητα. Επειτα έλαβε μέρος στους πολέμους του μακεδονικού μετώπου 1916-18, όπου διακρίθηκε για την τόλμη του. Ακολούθως πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως διοικητής Λόχου, όπου επίσης διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία του. Το έτος 1937 ανέλαβε ως διοικητής του 9ου Συντάγματος. Ολοι οι υφιστάμενοί του τον εκτίμησαν για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και τη χριστιανική του πίστη, την προσήλωσή του στους νόμους και στρατιωτικούς κανονισμούς, αλλά προπαντός για την ευθυκρισία του και τη μεγάλη στρατιωτική επαγγελματική του κατάρτιση. Είναι ο άνθρωπος που απετέλεσε την ψυχή του Συντάγματος επί πολλά χρόνια και έμελλε δε τελικά να το οδηγήσει στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940.
Το 9ο ΣΠ έφτασε στο μέτωπο, στην πρώτη γραμμή και συνέχισε υπό την IV ΜΠ, τις επιθετικές επιχειρήσεις προς το Αργυρόκαστρο. Μένοντας στην εμπροσθοφυλακή, αντιμετώπισε απώλειες που προήρχοντο όχι βέβαια από τα πυρά των Ιταλών, αλλά από τα κρυοπαγήματα που υπέστησαν οι άνδρες, που υπολογίζονται από 30% έως 70% της δυνάμεως των μονάδων.
Το 9ο ΣΠ κράτησε γερά ακόμη και κατά την αποχώρησή του από την Αλβανία τον Απρίλιο του 1941, χωρίς να χάσει ούτε στιγμή τη συνοχή του και αγωνιστικότητά του. Επιβράδυνε την ιταλική προέλαση και χάρις στην ηρωική προσπάθεια των στρατιωτών του δεν επέτρεψε αιχμαλωσία ελληνικών μονάδων από τους Ιταλούς.
Εδώ θα ήθελα να παραθέσω μία συγκινητική αφήγηση πολεμιστή του Συντάγματος εκείνης της εποχής για τον στρατηγό: «Ηταν ψηλός και ξερακιανός. Το έλεγε ή περδικούλα του. Σωστό παλικάρι. Κρέας δεν είχε επάνω του, μόνο κόκαλα και νεύρα. Κόρακας δεν θα έβρισκε μεζέ από το κορμί του. Οταν έδινε παραγγέλματα καβάλα στο άλογό του, εσείετο ολόκληρο το στρατόπεδο. Δεν έτρωγε ο ίδιος αν δεν είχε φάει και ο τελευταίος στρατιώτης, από το ίδιο καζάνι και στην ίδια καραβάνα. Εμάς τα φανταράκια μας πρόσεχε σαν τα παιδιά του. Τον είχαμε σαν πατέρα μας. Τον λατρεύαμε. Θα πέφταμε και στη φωτιά ακόμη, αν μας το ζητούσε ο Κετσέας. Θυμάμαι κατά την οπισθοχώρηση μετά την συνθηκολόγηση, δεν μας άφηνε να διαλυθούμε. Επιστρέφουμε από το Τεπελένι στα Γιάννενα, συντεταγμένοι με τον οπλισμό μας. Στις στάσεις που κάναμε μαζευόμαστε γύρω του σαν τα κλωσόπουλα στην κλώσα μάνα. Και εκείνος για να διασκεδάσει την πίκρα μας, έβαζε το χέρι στον κόρφο του και το έβγαζε με τη φούχτα του σφιγμένη και σηκώνοντας ψηλά το χέρι του φώναζε: “Μονά ή ζυγά ρε;’’. Κατόπιν άνοιγε την φούχτα του και μετρούσε τις ψείρες που είχε πιάσει φωνάζοντας άλλοτε «μονά» άλλοτε «ζυγά». Και πάντοτε ο αριθμός ήταν διψήφιος».
Αφού είχε παραδώσει τον οπλισμό του λόγω συνθηκολογήσεως στους Γερμανούς, το 9ο ΣΠ ήρθε συντεταγμένο στην Καλαμάτα στις 11 Μαΐου ‘41. Παρά τη γερμανική κατοχή, έγινε παλλαϊκή υποδοχή, υποδοχή ηρώων. Στην πλατεία της Καλαμάτας, ο ηρωικός συνταγματάρχης Κετσέας μετά από μια μικρή ομιλία και απότιση φόρου τιμής στους νεκρούς, έδωσε το παράγγελμα “τους ζυγούς λύσατε”, εκεί από όπου είχαν ξεκινήσει προ 216 ημερών.
Επιστρέφοντας στο σήμερα αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν εις βάθος την προσφορά του 9ου ΣΠ στην τοπική ιστορία, προτείνουν για την επόμενη μέρα την «αξιοποίηση» των νεότευκτων κτηρίων αφού θεωρούν δεδομένο το κλείσιμο του Συντάγματος χωρίς να δώσουν τον αγώνα για την παραμονή του.
Το Σύνταγμα είναι συνυφασμένο με την ιστορία αυτού του τόπου, μην ξεχνάμε πως ακόμα και την περίοδο των σεισμών έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο και πρόσφερε άριστες υπηρεσίες στους κατοίκους της πόλης μας.
Το 9ο ΣΠ πρέπει να παραμείνει στην Καλαμάτα, αυτόν τον αγώνα τον χρωστάμε στα παιδιά μας καθώς και στους χιλιάδες ήρωες-Μεσσήνιους, που έδωσαν το αίμα τους για να μην υποσταλεί η ένδοξη πολεμική σημαία του Συντάγματος στα πεδία των μαχών.
