Με την εκπνοή του χρόνου που φεύγει, χρήσιμο είναι να υπάρχει ένας απολογισμός των όσων έγιναν, αλλά και της προοπτικής που διανοίγεται.
Ο λογαριασμός είναι σχεδόν εφιαλτικός, τόσο σε επίπεδο αντικειμενικής ανάλυσης των δεδομένων όσο και σε εκείνο πρόσληψης των πολιτών, όπως προκύπτει από την κοινή συνισταμένη όλων των δημοσκοπήσεων. Είναι δυστυχώς αυταπόδεικτο ότι οι αλλοπρόσαλλες ομάδες και γκρουπούσκουλα λαϊκιστών και περιθωριακών, που κατάφεραν να γίνουν κυβέρνηση εκμεταλλευόμενοι, με επαγγελματική όντως μαεστρία, την οικονομική κρίση και την εξ αυτής λαϊκή αντίδραση, «κατάφεραν» να καθηλώσουν την χώρα σταθερά, μετρήσιμα και αδιαμφισβήτητα, τελευταία από όσες χρειάστηκε να μπουν σε πρόγραμμα σταθεροποίησης.
Μέσα από απίστευτες παλινωδίες, οι μαθητευόμενοι μάγοι δεν φόρτωσαν μόνο δεκάδες δεκάδων δισ. ευρώ αχρείαστων βαρών στην πλάτη του λαού, στην πιο κρίσιμη φάση, όταν η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έβγαζε την Ελλάδα από την κρίση, αλλά της στέρησαν και την δυνατότητα να αξιοποιήσει τις θυσίες για να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική οικονομία, να εκσυγχρονίσει το κράτος και να διορθώσει τις πανθομολογούμενες παθογένειες του παρελθόντος. Αντ' αυτού, πανικόβλητοι από την άγρια αντίδραση των δανειστών στις ανοησίες τους που σέρβιραν ανέξοδα ως αντιπολίτευση, έκαναν μία χωρίς προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά στροφή, που καθιερώθηκε διεθνώς με την ακροβατική έκφραση, και προσπαθώντας απεγνωσμένα να ξεχάσουν όσα πριν με μανία διακήρυτταν, μεταβλήθηκαν στα πιο πειθήνια όργανα των δανειστών. Εκπληκτοι οι τελευταίοι με την απροσδόκητα πανεύκολη εξημέρωση των «αδάμαστων επαναστατών, πρώην κομμουνιστών και λοιπών αγωνιστών», που γρήγορα διαπιστώθηκε ότι το μόνο που διακαώς επιθυμούσαν ήταν οι καρέκλες που τόσο αναπάντεχα κατέκτησαν, άρχισαν να εκθειάζουν, ανέξοδα βέβαια, τους πειθήνιους εκτελεστές. Οι ιδέες, τα προγράμματα και τα οράματα, αν υποτεθεί ότι υπήρχαν πράγματι, όχι μόνο ηττήθηκαν κατά κράτος, αλλά εξαϋλώθηκαν με αστρονομική ταχύτητα.
Οσο για την πραγματική πρόοδο της χώρας αυτή ελάχιστα ενδιαφέρει τους ξένους, εφόσον έχουν εξασφαλίσει τα χρήματά τους με την απίστευτη υποθήκευση της κρατικής περιουσίας για... 99 χρόνια, που αδιαμαρτύρητα δέχτηκαν οι «σκληροί διαπραγματευτές μας», ενώ η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν είχε δεχτεί ούτε καν να συζητήσει.
Η εναγώνια προσπάθεια της κρατικής νομενκλατούρας, με επικεφαλής την θλιβερή ΕΡΤ, να πείσει ότι όλα πάνε καλά, θα προκαλούσε γέλιο αν δεν συνιστούσε μια τραγική προσπάθεια αδίστακτης πολιτικής εξαπάτησης των πιο ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων με «διανομές μερισμάτων» και άλλων μποναμάδων, που προέρχονται όχι από την αναιμική -και υπό τις περιστάσεις ασήμαντη- ανάπτυξη, αλλά από την υπερφορολόγηση και εξόντωση των παραγωγικών στοιχείων της κοινωνίας: αυτών που αποκαλούμε μεσαία τάξη και, ειδικά για την πατρίδα μας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε προσπάθειας πραγματικής ανάπτυξης και προόδου.
Ειλικρινά, η πολιτική αυτή εκμαυλισμού με επιδόματα και υποσχέσεις «διορισμού στο Δημόσιο» μας γυρίζει στις πιο σκοτεινές περιόδους του ξεχειλωμένου πελατειακού κράτους, που αποτέλεσε διαχρονικά μία από τις κύριες αίτιες κρατικής αποτυχίας στη χώρα μας και όλοι ελπίζαμε ότι ανήκει οριστικά στο κακό παρελθόν. Υπάρχει άραγε κανείς που αμφιβάλλει ότι αποκλειστικό κίνητρο της ασύδοτης παροχολογίας των κρατούντων είναι η προσβλητική για τον πολίτη εξαγορά ψήφων;
Ο νέος χρόνος που σε λίγες ημέρες ανατέλλει επιβάλλεται να βάλει τέλος στην αθλιότητα αυτή. Προς τούτο υπάρχει η δημοκρατική απάντηση των εκλογών που ούτως η άλλως θα γίνουν. Για όσους από εμάς πιστεύουμε ότι η οικοδόμηση, μέσα από τις στάχτες της κρίσης, μιας νέας Ελλάδας εκσυγχρονισμού, μεταρρύθμισης και ανανέωσης της κοινωνίας και της οικονομίας είναι η μόνη διέξοδος, η επιλογή είναι αυτονόητη.
Η απελευθέρωση του πραγματικού παραγωγικού δυναμικού της χώρας από την εξωπραγματική υπερφορολόγηση, η ώθηση της επιχειρηματικότητας, η προσέλκυση και στήριξη των επενδύσεων και της καλά αμειβόμενης απασχόλησης, η τεχνολογική πρόοδος, η ενίσχυση της παιδείας ως πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης και προόδου, ο αγώνας κατά της δημογραφικής ερήμωσης, η ασφάλεια του πολίτη και του έθνους μας, ο εκσυγχρονισμός του κράτους και της κοινωνίας μέσα από τη διατήρηση της μοναδικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς και των παραδόσεων του λαού μας, η προστασία του περιβάλλοντος, αποτελούν τους κύριους στόχους μας.
Και το πιο σημαντικό; Η αταλάντευτη πιστή μας ότι ναι, όλοι μαζί μπορούμε να τα κατακτήσουμε, με σωστές επιλογές, στο κατώφλι των 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία. Και αυτό ισχύει πάνω από όλα για τη Μεσσηνία, που αφού πρώτη έδειξε το δρόμο το 1821, τώρα έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει πρωτοπόρος και πάλι στην οικονομική αναγέννηση της πατρίδας. Με προνομιακούς μοχλούς τον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση, τον τουρισμό και αγροτουρισμό, τις εξειδικευμένες υπηρεσίες, και σημείο αναφοράς τη διαχρονική πολιτιστική μας ταυτότητα, με βεβαιότητα και μπορεί και πρέπει.
Με τις καλύτερες ευχές
για υγεία και πρόοδο
σε κάθε μία και
κάθε έναν ξεχωριστά.
