Η φετινή συμπλήρωση 567 ετών από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 συνέπεσε με κλιμάκωση των προκλήσεων εκ μέρους της Τουρκίας εις βάρος της χώρας μας, αποκορύφωμα των οποίων ήταν η ανάγνωση αποσπασμάτων του Κορανίου μέσα από τη χαρακτηρισμένη ως μουσείο Αγιά Σοφιά. Προηγήθηκαν βέβαια πολλά επεισόδια σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, τα οποία τους τελευταίους μήνες έχουν αυξηθεί τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.
Μια αναθεωρητική δύναμη με νομαδικές καταβολές
Από την ίδρυσή της το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης, κατόπιν συστηματικής σφαγής και εκδίωξης των χριστιανικών πληθυσμών, η σύγχρονη Τουρκία, πιστή στην οθωμανική και νομαδική κληρονομιά της, υιοθέτησε επεκτατική και αναθεωρητική στρατηγική. Έτσι:
-μεθόδευσε την εδαφική προσάρτηση της αυτόνομης περιοχής της Αλεξανδρέττας το 1939.
-υλοποίησε έπειτα ένα οργανωμένο σχέδιο περιορισμών και διώξεων εις βάρος της Ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο που κορυφώθηκε με το πρωτοφανές πογκρόμ εις βάρος του ελληνισμού της Πόλης στις 6 Σεπτεμβρίου 1955 και οδήγησε στον ξεριζωμό του από τις πατρογονικές του εστίες τα επόμενα χρόνια.
-πέτυχε- με βρετανική καθοδήγηση και ελληνική έγκριση- να αναγνωριστεί το 1959-1960 ως εγγυήτρια δύναμη στη νεοσύστατη τότε Κυπριακή Δημοκρατία, στην οποία εισέβαλε τον Ιούλιο του 1974 και κατέχει έκτοτε παράνομα το 37% του κυπριακού εδάφους.
-δημιούργησε και επέβαλε τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο από την κρίση των Ιμίων το 1996 και εφεξής. Την ίδια στιγμή, απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, αν αυτή επεκτείνει στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά της ύδατα, όπως επιτρέπει το διεθνές δίκαιο και έχει κάνει και η ίδια η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα.
-υιοθέτησε το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» υλοποιώντας με πανάκριβα μέσα παράνομες γεωτρήσεις στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ, ενώ συνήψε παράνομη διεθνή συμφωνία οριοθέτησης Α.Ο.Ζ με τη διεθνώς αναγνωρισμένη (και από την Ελλάδα! ) κυβέρνηση της Λιβύης, όπου απέκτησε πλέον διαρκή και έντονη στρατιωτική παρουσία, όπως και στη Σομαλία και στο Κατάρ.
-εργαλειοποιεί συστηματικά τους μετανάστες που επιχειρούν να εισέλθουν στα ελληνικά νησιά και στον Έβρο προκαλώντας τεχνητές κρίσεις και εκβιάζοντας την Ευρώπη για καταβολή χρημάτων.
-εισέβαλε και κατέχει παράνομα, αλλά με ρωσική και αμερικανική ανοχή, τμήμα του συριακού εδάφους, ενώ πραγματοποιεί διαρκώς στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στο Ιράκ και τη Συρία.
-παραβιάζει την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, ενώ επιχειρεί διαρκώς να εργαλειοποιήσει τμήμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη, προωθώντας στοχευμένες χρηματοδοτήσεις με την ανοχή της Ελλάδας.
-επέκτεινε τη γεωπολιτική επιρροή της σε χώρες των Βαλκανίων με όχημα τη χρηματοδότηση ισλαμικών ιδρυμάτων και τουρκικών κοινοτήτων (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη κ.α)
Ανάγκη για νέα εξωτερική πολιτική
Σε όλες τις παραπάνω έκνομες ενέργειες, η απάντηση της διεθνούς κοινότητας υπήρξε πάντοτε από αναιμική έως ανύπαρκτη. Αντίστοιχη όμως υπήρξε σχεδόν πάντα και η ελληνική αντίδραση, η οποία έφερε τη χώρα μας σε μειονεκτική θέση, ειδικά από το 2010 και μετά λόγω σοβαρών περικοπών στις αμυντικές δαπάνες.
Μπροστά λοιπόν στην προφανή απόπειρα της Τουρκίας να μας εγκλωβίσει σ’ ένα «διαβολικό τρίγωνο» στρατιωτικής παρουσίας και απειλών μεταξύ Αλβανίας-Λιβύης και κυπριακής Α.Ο.Ζ, η χώρα μας πρέπει άμεσα να αντιτάξει μια ενεργητική, προληπτική και έξυπνη εξωτερική πολιτική με:
-υιοθέτηση νέου Εθνικού Στρατηγικού Δόγματος που υπερβαίνει το ξεπερασμένο και αναποτελεσματικό πλέον «Δεν διεκδικούμε, δεν παραχωρούμε». Η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει ό,τι της ανήκει βάσει του διεθνούς δικαίου καθώς και να αντιμετωπίζει αυστηρότερα, προληπτικά και πολυεπίπεδα κάθε απόπειρα παραβίασης της εθνικής μας κυριαρχίας.
-αναθεώρηση και αυστηροποίηση της μεταναστευτικής μας πολιτικής, επιδιώκοντας τη σύναψη απευθείας συμφωνιών της ΕΕ με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών για την επιστροφή τους, εφόσον δεν δικαιούνται άσυλο κατά τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς κανόνες. Με καθολική επιτροπή των νέων παράνομων αφίξεων σε Έβρο και νησιά (τείχος και ολοκλήρωση τάφρου στον Έβρο, εντονότερη παρουσία και προηγμένη επιτήρηση της μεθορίου και ενίσχυση μέσων φύλαξης, ιδίως στο ανατολικό Αιγαίο).
-άμεση ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων οριοθέτησης της ελληνικής Α.Ο.Ζ με όλες τις γειτονικές χώρες και ανακήρυξή της, έστω και μονομερώς κατά περίπτωση, με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
-διπλωματική και τεχνική προετοιμασία για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια κατά το διεθνές δίκαιο.
-πλήρη ενεργοποίηση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Ελλάδας-Κύπρου και ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας στο νησί και ειδικά στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ.
-αυστηροποίηση της ελληνικής στάσης ειδικά προς την Αλβανία που προκαλεί διαρκώς αποδεχόμενη ενίσχυση στρατιωτικής και ναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στο έδαφός της και παραβιάζοντας τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο. Ελλάδα και Κύπρος να θέσουν επιτέλους πιο συγκεκριμένα προαπαιτούμενα για την πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας αυτής με την Ε.Ε
-ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας, ειδικά του Πολεμικού Ναυτικού με φρεγάτες και συναφή μέσα αποτρεπτικής ισχύος, σε συνεργασία με σύμμαχες χώρες.
-αναθεώρηση της ελληνικής στάσης στη Λιβύη με επέκταση της επιχείρησης «IRINI» της Ε.Ε. και προς αποτροπή εναέριας τροφοδοσίας του καθεστώτος της Τρίπολης και στρατηγική άμεσης αποχώρησης όλων των τουρκικών στρατευμάτων από το λιβυκό έδαφος, στο πλαίσιο διεθνούς λύσης με ελληνική συμμετοχή.
Την παραμονή των διακοσίων ετών από την Επανάσταση του 1821, η Τουρκία συμπεριφέρεται πλέον πιο επιθετικά και απειλεί ευθέως την εθνική μας κυριαρχία. Χρέος μας είναι τώρα να ενεργοποιήσουμε το αίσθημα ευθύνης και ενότητας που επιδείξαμε στην πρόσφατη υγειονομική κρίση ώστε να προστατεύσουμε αποτελεσματικότερα τα εθνικά μας δίκαια και ενισχύσουμε την πατρίδα μας απέναντι σε υπαρκτούς κινδύνους. Ας γίνουμε λοιπόν αυτή τη φορά αντάξιοι των προγόνων μας με έμφαση στα έργα και όχι στα λόγια.

*Ο Νίκος Θεοδώρου είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και Διδάκτωρ Δημοσίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ludwig-Maximilians του Μονάχου. I Ιστοσελίδα: www.ntheodorou.gr