Ο ωραιότατος δρόμος του Κεφαλοβρύσου της Χώρας, το σημείον αναφοράς κάλλους και συμμετρίας της δεντροστοιχίας ευκαλύπτων, που οδηγούσε στο Κεφαλόβρυσο της πόλης κινδυνεύει να «αποκεφαλιστεί» από κάποιους Νεοέλληνες απολίτιστους, που έκτισαν τα παράνομα σπίτια τους κοντά στους ευκαλύπτους και τώρα φοβούνται τις ρίζες τους.
Θέλουν να τους καρατομήσουν, θέλουν να κόψουν το όνειρο, να βεβηλώσουν την εικόνα της δεντροστοιχίας οι εγκληματίες γιατί, λένε, ότι ξεράθηκαν οι περισσότεροι ευκάλυπτοι. Κατά σύμπτωση ξεράθηκαν, όσοι ήσαν κοντά στην παρανομία τους.
Όποιος τολμήσει, δήθεν για πεζοδρόμηση, να αγγίξει ευκάλυπτο ή άλλο δέντρο θα ζητήσουμε να εφαρμοσθούν οι αυστηροί νόμοι του κράτους περί κοπής δέντρων και δεντροστοιχιών, όπως άλλοι εγκληματίες καρατόμησαν τις όμορφες λεύκες του Κεφαλοβρύσου και τσιμεντάρισαν το κάλλος και την ομορφιά, γιατί, λέει, σκίαζαν τα χωράφια τους και αυτοί ήσαν ψηφοφόροι των προηγούμενων αρχόντων της Χώρας.
Κανείς δεν νοιάστηκε να τους περιποιηθεί να τους φροντίσει ευγενικά, να τους κλαδέψει και όχι βάρβαρα να τους κόβει με μίσος την πρασινάδα.
Υπάρχουν στην πόλη μας μικρά δασάκια από δέντρα ενδημικά της περιοχής, όπως στον Άγιο Δημήτριο τον Νέο, στην Αγία Σωτήρα, στην Ανάληψη που θέλουν περιποίηση και αγάπη.
Ήταν τόσο όμορφη η Χώρα μας με τα πλατάνια, με το μοναδικό Κεφαλόβρυσο σ’ όλη την Πελοπόννησο με τις γάργαρες πηγές του, που ανάβλυζαν από το μέρος του ιερού της Ζωοδόχου Πηγής και κάποιοι αθεόφοβοι το τσιμεντάρησαν, αλλά και σήμερα άφησαν τα σπιτάκια των κατασκηνώσεων χωρίς συντήρηση και αξιοποίηση.
Ελπίζαμε στους νέους άρχοντες, αλλά φοβούμαι μήπως αποδειχθούν το ίδιο αδιάφοροι και κάποιοι Χωραΐτες άμουσοι χωρίς καμιά ευαισθησία, καμιά αγάπη για τον τόπο τους, τους ακολουθήσουν.
Προκαλεί φρίκη και οργή. Απορώ πού βρέθηκαν Χωραΐτες να προτείνουν τσιμέντο, αντί του πρασίνου, αυτοί που μεγάλωσαν με μνήμες και εικόνες του δρόμου του Κεφαλοβρύσου. Πρέπει να είναι τελείως άμουσοι με όσα βάρβαρα σκέπτονται και σοφίζονται, όπως έκαναν παλαιότερα που γκρέμισαν το Καποδιστριακό Σχολείο και το Α΄πέτρινο τεράστιο Δημοτικό Σχολείο, γιατί ράϊσε μια πέτρα!
Αν τολμήσουν και απλώσουν χέρι στους ευκαλύπτους θα βρουν αντιμέτωπους νόμους και ανθρώπους, που νοιάζονται για τις μνήμες, την παράδοση, την ιστορία, τα δέντρα, την ομορφιά του τόπου μας.
Δεσμεύομαι να καλύψω τα έξοδα της φύτευσης νέων ευκαλύπτων στον τόπο που ξεράθηκαν (μάλλον που τους ξέραναν) και να παραγγείλω αυτό που πίστευε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: «όποιος κόβει ένα δέντρο το καλοκαίρι, πεθαίνει ο ίδιος τον χειμώνα!»
