Με διάφορα αιτήματα, που συνοψίζονται στα εξής δύο:
* Να δίνουν λιγότερα, από τις εισπράξεις τους, στο κράτος. Με θεαματική μείωση του ΦΠΑ στο 6%. Και απαλλαγή τους από δημοτικά τέλη και άλλες εισφορές.
* Να παίρνουν περισσότερα από την πολιτεία. Δηλαδή από τους φορολογούμενους. Με συνέχιση της επιδότησης ενοικίου, που έπαιρναν όταν τα καταστήματά τους ήταν κλειστά, ενώ τώρα λειτουργούν. Με επιδότηση των δόσεων των δανείων τους. Με “νέες χρηματοδοτήσεις ανάλογες εκείνων του 2020 και των αρχών του 2021”, όπως διαβάζω στις ανακοινώσεις της ομοσπονδίας τους.
Όλα αυτά υπό το επιχείρημα ότι, με τα νέα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν από το περασμένο Σάββατο, οι εισπράξεις αυτών των επιχειρήσεων μειώθηκαν από 50% έως και 80%. Και αναρωτιέμαι μήπως ζω σε άλλη χώρα. Διότι έκανα μια μικρή βόλτα στη γειτονιά μου, το Κουκάκι, και μάλιστα σε μεσημβρινή ώρα. Και δεν είδα άδεια καθίσματα ούτε στις δεκάδες καφετέριες και τα μπαράκια, ούτε στα μεζεδοπωλεία. Φαντασθείτε τι γίνεται το βράδυ.
Ασφαλώς και θα υπάρχει κάποια μείωση. Ιδίως στα καταστήματα εκείνα που τηρούν σχολαστικώς τα μέτρα και δεν κάνουν “στραβά μάτια”. Αλλά γι’ αυτό δεν φταίνε μόνον τα μέτρα. Φταίει σε μεγάλο βαθμό και ο αλόγιστος υπερεπαγγελματισμός. Έχει πια καταντήσει ανέκδοτο το πώς ανοίγουν συνεχώς όλο και περισσότερες καφετέριες και μπαράκια, χωρίς καμιά μελέτη σκοπιμότητας, καμιά έρευνα αγοράς. Φθάσαμε στο… απορία ψάλτου, καφετέρια. Λες και είμαστε μια χώρα σουλατσαδόρων. Που τους περισσεύει ελεύθερος χρόνος και δεν ξέρουν τι να τον κάνουν.
Αλλά για πόσο ακόμη μια χώρα τόσο χρεωμένη, μια χώρα που χρωστά συνολικώς το ΑΕΠ, όχι μόνον ενός, αλλά σχεδόν τριών συνεχόμενων ετών, μια χώρα που συνεχίζει να ζει με νέα δανεικά, μπορεί να ανταποκρίνεται σε τέτοια αιτήματα, που διέπονται από την λογική “πάρτε μου λιγότερα και δώστε μου περισσότερα”;
Να κάνουμε θυσίες όλοι, για να στηρίξουμε την παραγωγή. Την εξαγωγική βιομηχανία και την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή μας. Για να ενισχύσουμε την άμυνά μας κατά της επιδημίας, δηλαδή το ΕΣΥ. Αυτά τα καταλαβαίνω. Αλλά το “στηρίξτε με γιατί πουλάω λιγότερα τσίπουρα”, όχι. Αν ήταν έτσι θα έπρεπε, κάθε χειμώνα, να πληρώνουμε και για τα χιλιάδες μαγαζιά που κλείνουν στις τουριστικές περιοχές.
giorgismassavetas@gmail.com
