Διότι, προφανώς, το μυαλό του εν λόγω “συντρόφου” είναι θολωμένο, τόσο ώστε να είναι ο μοναδικός μετά τον Πολάκη, που υπερασπίσθηκε το χυδαίο άρθρο του Καρτερού στην “Αυγή”, με το άκρως... ιδεολογικό περιεχόμενο “άντε γα...σου Μητσοτάκη” διατυπωμένο εις την αγγλική. Και ας σταθούμε στην ουσία της υπόθεσης των αμυντικών μας δαπανών.
Το να επιδοθούμε σε μια ανταγωνιστική κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία, που πάντα λόγω μεγέθους θα έχει την υπεροπλία, δεν είναι η μόνη “αναγκαία και ικανή” συνθήκη που εγγυάται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απέναντι στις ορέξεις του κακού μας γείτονα. Προέχει η διπλωματική αποτελεσματικότητά μας με έναν και μοναδικό στόχο: Την υπεράσπιση των χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων συνόρων μας να την αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι δικό της φυσικό σύνορο είναι και ο Έβρος και το Αιγαίο.
Με τις συνεχώς αυξανόμενες δαπάνες για εξοπλισμούς το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να στερούμε πόρους από την κοινωνική πολιτική, την παιδεία, την υγεία. Και να κρατάμε καθηλωμένους τους μισθούς, τα ημερομίσθια και τις συντάξεις των πενεστέρων συμπολιτών μας, ακραία συνέπεια των οποίων είναι και το περιστατικό με τη γιαγιά που έκλεψε ένα κομμάτι κρέας και ένα κομμάτι τυρί από το Lidl.
«Καμία άλλη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ δεν δαπανά σε σχέση με το ΑΕΠ τόσα πολλά χρήματα για την άμυνα. Ακόμα και τις ΗΠΑ ξεπερνά πλέον η Ελλάδα», παρατηρεί σε δημοσίευμα με τίτλο «Ελλάδα το νέο νούμερο ένα στο ΝΑΤΟ» η Die Welt. Δύο τοις εκατό του ΑΕΠ είναι ο στόχος, στον οποίο συμφώνησαν τα μέλη της νατοϊκής συμμαχίας για το ύψος των αμυντικών δαπανών. Για πολλά χρόνια οι ΗΠΑ βρίσκονταν στην κορυφή των αμυντικών δαπανών σε σχέση με το ΑΕΠ. Πέρυσι ωστόσο η Ελλάδα ξεπέρασε την υπερδύναμη, με τις δαπάνες της να φθάνουν το 3,8% του ΑΕΠ. Είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιες από ό,τι προβλέπει ο στόχος του ΝΑΤΟ. Για μια χώρα, η οποία επί χρόνια επέβαλλε λιτότητα κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης οι αμυντικές δαπάνες είναι τεράστιες.
Αβάσταχτες δαπάνες χωρίς εξασφαλισμένο αποτέλεσμα. Μόνο στις “ξύλινες” ρητορικές κορώνες θεωρείται εξασφαλισμένη η “ισορροπία δυνάμεων” μέσω των συνεχώς αυξανόμενων αμυντικών δαπανών.
Γ. Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr
