Τη θέση της Ελλάδας στο αμερικανικό «αρχιτεκτόνημα» για την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, διασαφήνισε πλήρως, η υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, στις συναντήσεις της στην Αθήνα με τον Πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη, τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλου, παρουσία και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ.
Προτεραιότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι, η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στην Ν.Α. πτέρυγα του ΝΑΤΟ, η μεγαλύτερη συμμετοχή της χώρας μας , σε στρατιωτικό επίπεδο, στον πόλεμο στην Ουκρανία και η αποδοχή της αμερικανικής ενεργειακής πολιτικής, που αφορά καταρχήν το φυσικό αέριο.
Μάλιστα η κ. Β. Νούλαντ έθεσε, με πολιτικό ρεαλισμό το διπλωματικό, στρατιωτικό, ενεργειακό πλάνο της αμερικανικής πολιτικής, χωρίς να αφήνει περιθώρια, αμφιβολιών, αμφισβητήσεων ή και παρερμηνειών από τους Έλληνες συνομιλητές της, κορυφαίους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Μεταξύ άλλων η κ. Νούλαντ είπε ότι λόγω του Πολέμου στην Ουκρανία, προέχει η συνοχή του ΝΑΤΟ, άρα κινήσεις ή επιλογές που θα οξύνουν τις διμερείς ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί να είναι ανεκτές από την αμερικανική διπλωματία. Δεν μπορεί να καταλάβει, όπως είπε εμφατικά η κ. Νουλαντ, γιατί οι Κυβερνήσεις Αθηνών και Άγκυρας, δεν μπορούν μέσω διαλόγου να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους. Ακόμη και στην απαίτηση της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, μπορεί να βρεθεί λύση, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, επισήμανε η κ. Νούλαντ! Επίσης η αμερικανίδα υφυπουργός, ανακοίνωσε την απόφαση του Στειτ Ντηπάρτμεντ , να επανεντάξει την Τουρκία στο πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών F-16. Και εδώ τελειώνει το αφήγημα περί απομονωμένης Τουρκίας ή «προβληματικών» σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία του Τ. Ερντογάν. Συμπερασματικά, η αναθέρμανση των σχέσεων των ΗΠΑ με τη Τουρκία, δείχνει ότι, η προσήλωση μιας χώρας στις συμμαχικές υποχρεώσεις και σε αρχές και αξίες, όπως της Ελλάδας απέναντι στη Δυτική Συμμαχία, δεν έχει τη πρέπουσα αναγνώριση και αμοιβή, με όρους προστασίας εθνικών συμφερόντων και αντίστοιχα η ανεύθυνη , αντιπαραγωγική και ενίοτε περιφρονητική προς τη διεθνή νομιμότητα συμπεριφορά , όπως της Τουρκίας, δεν επισύρει τη δέουσα τιμωρία.
Σχετικά με τους αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου, η Β. Νούλαντ ήταν απόλυτα σαφής και κατηγορηματική. «Ξεχάστε τον κοστοβόρο και χρονοβόρο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου East Med» είπε η αμερικανίδα υφυπουργός στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Παρεμπιπτόντως, την ακύρωση του αγωγού East Med, που θα μετέφερε το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, μέσω Ελλάδας και Ιταλίας, στις χώρες της Ε.Ε., είχε ζητήσει η Τουρκία. Βέβαια, η ακύρωση των σχεδίων κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου East Med, αποτελεί «ευλογία» για τους έλληνες εφοπλιστές, αφού διαθέτουν το μεγαλύτερο τμήμα του παγκοσμίου στόλου πλοίων μεταφοράς LNG.
Στη συνάντηση με τον ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλο και Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Κ. Φλώρο, η κ. Νούλαντ ζήτησε να στείλουμε στην Ουκρανία, τα ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικά συστήματα TOR-MI και OSAK που έχουν τοποθετηθεί για την αεράμυνα των νησιών του Αιγαίου και του αντιαεροπορικού S-300 (Κρήτη) , παρέχοντας την διαβεβαίωση ότι «δεν πρόκειται να μας επιτεθεί η Τουρκία» (σ.σ. την ίδια διαβεβαίωση είχαν δώσει οι αμερικανοί διπλωμάτες Τζό Σίσκο και Χένρυ Τασκα, κατόπιν οδηγιών του Χένρι Κίσινγκερ, στην χούντα του Ιωαννίδη, το 1974 για την Κύπρο) ! Αν αυτό συμβεί (το ξήλωμα της αεράμυνας των νησιών) θα έχουμε προχωρήσει μόνοι μας, για λόγους ΝΑΤΟφροσύνης, στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, όπως απαιτεί η Τουρκία. Και το σημαντικότερο είναι ότι η Ελλάδα έχει τοποθετηθεί στον σκληρό πυρήνα των κρατών του ΝΑΤΟ σχετικά με τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. Είναι η πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, που η Ελλάδα έχει επιλέξει , όχι μόνο τη διπλωματική ρήξη με την Ρωσία, αλλά και την εχθρική συμπεριφορά. Η ταύτιση της Ελλάδας με τα αμερικανονατοϊκά συμφέρονται και η εντελώς εχθρική συμπεριφορά προς τη Μόσχα, μάλλον, δεν είναι επιλογές που εξυπηρετούν απόλυτα τα Εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε αποστασιοποιηθεί και να μην μετέχει τόσο ενεργά (στρατιωτικά) στον Πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά να πρωτοστατεί σε ειρηνευτικές και ανθρωπιστικές αποστολές. Ένα καλό παράδειγμα αποστασιοποίησης και από τις δύο στρατοπεδεύσεις (ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ) είναι οι δύο συμμαχικές δυνάμεις Τουρκία και Ισραήλ , που παριστάνουν τις ειρηνόφιλες χώρες (και ας στενάζει η Κύπρος και η Παλαιστίνη από την στρατιωτική κατοχή τους) και το έχουν «δίπορτο» με ΗΠΑ και Ρωσία εισπράττουν και από τους δύο πολλαπλά οφέλη. Επισημαίνουμε ακόμη, ότι η Βικτόρια Νούλαντ είναι διαχρονικά πολύ ψηλά στην ιεραρχία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Υπήρξε βασική σύμβουλος του Ρεπουμπλικανού αντιπροέδρου Τσένεϊ, όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ, είχε ενεργό ρόλο στην οργάνωση του πραξικοπήματος στο Κίεβο το 2014, μαζί με πρέσβη Τζ. Πάιατ. Επίσης η Β. Νούλαντ υπήρξε και η «εφευρέτρια» της Πενταμερούς Διασκέψεως , για την Κύπρο. Δηλαδή της προσπάθειας να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία με μια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν, παρακάμπτοντας και τις απευθείας διαπραγματεύσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και τη δέσμευση, ότι οποιαδήποτε λύση θα πρέπει να περάσει από δημοψήφισμα. Τα δημοψηφίσματα για τη λύση του Κυπριακού κρίθηκαν αντιπαραγωγικά...
Σε κάθε περίπτωση και η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων και η λύση του Κυπριακού, θα επηρεαστούν, από τις εξελίξεις στην Ουκρανία και από την απαίτηση της Τουρκίας να «εξαργυρώσει» τη στάση της και τον γεωπολιτικό ρόλο της.
Δραματική επιδείνωση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία
Το ενδιαφέρον των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας, για τα συμβαίνοντα στο έδαφος της Ουκρανίας, είναι αναμενόμενο και απόλυτα δικαιολογημένο. Η Ελληνική Κυβέρνηση, το κυβερνών κόμμα της Ν.Δ., το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και το τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, έχουν ταυτόσημες απόψεις για τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Έχουν ταχθεί αναφανδόν , υπέρ των κυρώσεων της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας και συμφωνούν με την αποστολή , όχι μόνο ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία. Όμως ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμη ... Και μόνο όταν θα έχει ανακηρυχθεί ο αδιαφιλονίκητος νικητής στον Πόλεμο, τότε και μόνο τότε, θα έχει δικαιωθεί ή όχι, η επιλογή της Ελλάδας να «βρίσκεται στη σωστή πλευρό της Ιστορίας».
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις: Η εκτίμηση, για την μέχρι τώρα πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων στο έδαφος της Ουκρανίας, είναι ότι: Το αρχικό στρατιωτικό σχέδιο εισβολής στην Ουκρανία, της ρώσικης στρατιωτικής ηγεσίας, ήταν πρόχειρο και μάλλον ανεπαρκές. Όμως η αποτυχία, στην πρώτη φάση της εισβολής, ήταν η αιτία της αναδιάταξης των ρωσικών δυνάμεων και της εκδήλωσης, πιο φονικών και πιο καταστροφικών αεροπορικών και πυραυλικών επιδρομών , ώστε να καλυφτούν οι αδυναμίες και αστοχίες του ρώσικου Στράτου των πρώτων ημερών της εισβολής. Απρόσμενη ήταν η ηρωική αντίσταση των ουκρανών ειδικά στην επιτυχή χρήση των αντιαρματικών τους όπλων, που κατέστρεψαν δεκάδες ρωσικά έρματα μάχης. Ασφαλώς η συνδρομή της Δύσης, που έστειλε στον Στρατό της Ουκρανίας αντιαρματικά και αντιαεροπορικά συστήματα και drones, ήταν καταλυτική για την επιτυχή (σχετικός ο όρος) άμυνα των Ουκρανών.
Ένα ενδιαφέρον οικονομικό στοιχείο του πόλεμου στην Ουκρανία, είναι ότι οι αντιαρματικοί πύραυλοι Javelin που έδωσαν οι αμερικανοί στους Ουκρανούς και αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικοί (εύστοχοι), είναι σχετικά φτηνοί, περίπου 90 χιλιάδες δολάρια ο καθένας, αλλά κατέστρεψαν ρωσικά άρματα (επιτυχία σχεδόν 80%), που το καθένα κοστίζει από 8 μέχρι και 12 εκατομμύρια δολάρια!
Η Μεγάλη στρατιωτική επίθεση των ρωσικών δυνάμεων στην ανατολική Ουκρανία έχει ήδη ξεκινήσει. Και από τις πρώτες κινήσεις των ρώσων, διαφαίνεται ότι, αυτή η νέα επιθετική ενέργεια, θα είναι ιδιαίτερα σφοδρή. Και από όπου θα περνά ο ρωσικός στρατός, θα αφήνει πίσω του ερείπια και πολλά θύματα.
Η νέα επίθεση των ρώσων εκδηλώνεται στις περιοχές Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ της ανατολικής Ουκρανίας. Θα ακολουθούσουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του ρωσικού στρατού στην Μαριούπολη και σε άλλες πόλεις της Αζοφικής, με επόμενο στόχο την Οδησσό και θα ολοκληρωθεί αυτή η χερσαία επίθεση στην Υπερδνειστερία αυτόνομη εδαφική ενότητα της Μολδαβίας. Και θα ακολουθήσει το Χάρκοβο και το Κίεβο, που θα είναι και η τελευταία πόλη, η πρωτεύσασα της Ουκρανίας το Κίεβο και εκεί εκτιμάται, ότι θα σταματήσει η στρατιωτική δράση του ρωσικού στρατού και της αεροπορίας στην Ουκρανία.
Ο ουκρανικός στρατός , δηλώνει ότι είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει και τη νέα ρωσική επίθεση. Και παράλληλα, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Β. Ζελένσκι, κάνει έκκληση στις χώρες της Δύσης να στείλουν το συντομότερο ισχυρά αντιαρματικά και αντιαεροπορικά συστήματα, προκειμένου να αναχαιτίσουν την από ξηρά και αέρα επίθεση των Ρώσων. «Αν είχαμε μαχητικά αεροσκάφη και αρκετά βαριά τεθωρακισμένα, το απαραίτητο πυροβολικό, θα τα καταφέρναμε», είπε ο πρόεδρος της Ουκρανίας απευθυνόμενος στους ευρωπαίους ηγέτες .
Από την διάταξη των ρωσικών δυνάμεων, διαφαίνεται ότι, οι αρματικές Μονάδες, ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα, κινούνται υπό την μορφή λαβίδας, με στόχο την περικύκλωση και τον εγκλωβισμό του ουκρανικού στρατού, που αμύνεται στην περιοχή του Ντονμπάς και σε παραθαλάσσιες Πόλεις και περιοχές της Αζοφικής και της Μαύρης θάλασσας .
Καταλύτης η Γερμανία. Μια παράμετρος που έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, για την τελική έκβαση του Πολέμου στην Ουκρανία, είναι η στάση της Γερμανίας. Μέχρι τώρα η Γερμανία έχει παραδώσει στην Ουκρανία πυραύλους, χειροβομβίδες και πολυβόλα, ενώ η βιομηχανία Rheinmetall ανακοίνωσε ότι, εφόσον δοθεί η έγκριση της γερμανικής κυβέρνησης, μπορεί να παραδώσει αμέσως στην Ουκρανία, έως και 50 άρματα μάχης τύπου ΛΕΟΠΑΡΝΤ στην πιο σύγχρονη έκδοση.
Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας η κ. Αναλένα Μπέρμποκ, ζήτησε, «να σταματήσουμε τις δικαιολογίες και να στείλουμε το συντομότερο δυνατό βαρύ οπλισμό στην Ουκρανία».
Όμως, ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς απέκλεισε το ενδεχόμενο η Γερμανία να αποφασίσει μόνη της, για αποστολή βαρέων όπλων (τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης και μαχητικών αεροσκαφών) στην Ουκρανία, απαντώντας εμμέσως στην υπουργό του των Εξωτερικών. (Δεν είναι καλός οιωνός η ασυμφωνία Καγκελάριου και της Υπουργού Εξωτερικών )
Η εκτίμηση, είναι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, γίνεται ολοένα και πιο σκληρός και πιο φονικός και πιο καταστροφικός, ενώ παράλληλα, πληθαίνουν οι φωνές, για μεγαλύτερη και αμεσότερη εμπλοκή των ευρωπαίων στο πόλεμο, στο πλευρό των Ουκρανών, με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς αντίδρασης της Ρωσίας. Πάντως στην υποθετική περίπτωση, που η Ρωσία και ο πρόεδρος Πούτιν βρεθούν σε αδιέξοδο, είναι δύσκολη η πρόβλεψη, ποια θα είναι η αντίδραση της Ρωσίας, που δεν φαίνεται διατεθειμένη να αποδεχτεί το ενδεχόμενο στρατιωτικής ήττας.
Το στρατιωτικό επιτελείο του Προέδρου Πούτιν, έχει αναθεωρήσει το επιτελικό σχέδιο και τώρα, κατευθύνει τον κύριο όγκο των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή του Ντονμπάς στην Ανατολική Ουκρανία, όπου και αναμένεται να διεξαχθεί, η πλέον καθοριστική μάχη από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το αποτέλεσμα της μάχης θα μπορούσε να είναι, ότι και οι δύο πλευρές θα πληγούν σε τέτοιο σημείο που καμία δεν θα μπορέσει να πραγματοποιήσει μετά επίθεση ή αντεπίθεση και επομένως η εκεχειρία, μετά από διαπραγματεύσεις, πιθανόν να είναι μονόδρομος. Εκτός και αν η στρατιωτική νίκη της Ρωσίας είναι συντριπτική – «ολοκληρωτική» ...
