Η υγεία του λαού είναι δημόσιο αγαθό και η διασφάλισή της αποτελεί ρητή υποχρέωση του κράτους για όλους τους πολίτες του. Η υγεία, όπως η παιδεία αλλά και η εθνική άμυνα είναι εθνική υποχρέωση.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1983 ψηφίστηκε από τη Βουλή ο πρώτος νόμος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Στόχος της δημιουργίας του ήταν η μεταρρύθμιση και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και η ενοποίηση των δημόσιων υποδομών περίθαλψης. Ο κύριος σκοπός του ήταν η δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη με την κάλυψη των αναγκών όσων διαμένουν στην επικράτεια.
Η κεντρική ιδέα ενός τόσο μακρόπνοου και φιλόδοξου εθνικού σχεδιασμού ήταν η ισότιμη παροχή υπηρεσιών Υγείας σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα απλωνόταν σε όλη τη χώρα με τη δημιουργία Κέντρων Υγείας, περιφερειακών και νομαρχιακών νοσοκομείων. Βέβαια ένα τέτοιο πρόγραμμα απαιτούσε σημαντική οικονομική κάλυψη και εθνική συναίνεση. Τα έξοδα της λειτουργίας του συστήματος ήταν τεράστια και η στελέχωσή του με τα ικανότερα στελέχη της χώρας ήταν το μεγάλο στοίχημα. Από την αρχή του όμως δεν υπήρξε η ανάλογη ποιοτική στελέχωση. Πολλοί ικανοί γιατροί «φοβήθηκαν» να μπουν στο ΕΣΥ, αφού κάτι τέτοιο, εκτός των άλλων θα περιόριζε και τις επαγγελματικές τους βλέψεις λόγω της Ένας μεγάλος αριθμός υγειονομικών και γιατρών στήριξε το Σύστημα, έβαλε «πλάτη» και με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση το βοήθησε να εξελιχθεί.
Και αφού πια έχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια από την αρχική εφαρμογή του και την ενθουσιώδη προάσπισή του από τον θεωρούμενο «πατέρα» του, Γιώργο Γεννηματά είναι γενικά παραδεκτό ότι το ΕΣΥ, ως ζωντανός οργανισμός πρέπει να εξελιχθεί. Μεσολάβησε η οικονομική κρίση που γονάτισε την κρατική μηχανή με τα μνημόνια και τους περιορισμούς και φτάσαμε στις 2 Δεκεμβρίου 2022 όπου εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, τον Ιατρικό Σύλλογο της Αθήνας και πολλούς υγειονομικούς ψηφίστηκε νομοσχέδιο που προβλέπει τη μερική ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ.
Τί προβλέπει αυτό το νομοσχέδιο;
Μεταξύ των άλλων, προβλέπεται η δυνατότητα προκήρυξης θέσεων γιατρών ΕΣΥ με καθεστώς μερικής απασχόλησης, υπό όρους και προϋποθέσεις. Αυτό βέβαια λέγεται ότι αφορά τις άγονες ειδικότητες και περιοχές. Δηλαδή εκεί θα μπορούν και ιδιώτες γιατροί να μπουν στα νοσοκομεία ενισχύοντας το δυναμικό τους. Ταυτόχρονα απλοποιούνται οι διαδικασίες για την πρόσληψη γιατρών του κλάδου ΕΣΥ που εκκρεμούν εδώ και χρόνια. Αυτό ελευθερώνει περίπου πεντακόσιες θέσεις για προσλήψεις γιατρών. Άλλο άρθρο προβλέπει τη σύσταση Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών και σε μικρότερα νοσοκομεία ενώ με άλλο προβλέπεται αύξηση των ασθενοφόρων του Συστήματος.
Όπως όμως κι αν έχει η δυναμική εξέλιξη του ΕΣΥ, αυτή θα πρέπει να αποφασιστεί με εθνική συναίνεση και να μην είναι προϊόν κομματικών αντιπαραθέσεων. Άλλωστε πάνω από το ΕΣΥ έχουν περάσει σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και κανείς δεν πρέπει να επιζητεί το αλάθητο αλλά ούτε και την επιστροφή στην εποχή της αρχικής καθιέρωσης του συστήματος πριν από σαράντα χρόνια….
