Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη πρωτόγνωρων φονικών και καταστροφικών φαινομένων.Ο Θεσσαλικός κάμπος «πνίγηκε» στα βροχόνερα. Οι κάτοικοι των εξαφανισμένων χωριών είναι «βυθισμένοι» στην αγωνία και την απόγνωση. Τεράστια η προσπάθεια του Στρατού για τον απεγκλωβισμό πολιτών. Ωστόσο, ο απολογισμός θα γίνει, όταν θα υποχωρήσουν τα νερά και αποκαλυφθεί το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας, της βιβλικής καταστροφής και ανθρώπων, που έμειναν αβοήθητοι και δεν τα κατάφεραν να επιβιώσουν...
Οι εικόνες από τις πληγείσες περιοχές, είτε λόγω σφοδρών βροχοπτώσεων, είτε του αφανισμού των δασών από τις πυρκαγιές, είναι απερίγραπτα θλιβερές. Επίσης είχαμε πολύωρες διακοπές ρεύματος, διακοπές στην υδροδότηση, δυσκολίες στις επικοινωνίες και στην τροφοδοσία, στις πληγείσες περιοχές, που σημαίνει σοβαρές αδυναμίες των κρατικών και δημοτικών αρχών.
Ο κρατικός μηχανισμός, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, δεν ανταποκρίθηκε επαρκώς και υπέκυψε, παρά τον ηρωικό αγώνα πυροσβεστών, εθελοντών, στρατιωτών, στελεχών της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, που απεσόβησαν τα χειρότερα.Δύσκολα αντιμετωπίζεται η ΘΕΟΜΗΝΙΑ κατά ερμηνευτική κυριολεξία, δηλαδή η οργή, η μάνητα του Θεού. Να προσθέσουμε και το αδιανόητο, αποτρόπαιο, δολοφονικό και απάνθρωπο συμβάν στο Πειραιά, με τον πνιγμό του Αντώνη Μας.
Ζούμε μια εσωτερική επικαιρότητα «διαταραγμένη» , έναν εφιάλτη, που προσβάλει κυτταρικά τον Άνθρωπο και τον ευτελίζει ως αυταξία, ως Ον γήινο και υπερβατικό ταυτόχρονα, που δικαιούται όμως, εκ Φύσεως, απεριόριστο σεβασμό. Ο σεβασμός και ο αυτοσεβασμός, πρέπει να είναι, η άτρωτη ασπίδα της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, απρόσβλητη από κακόβουλες συμπεριφορές των ανδράποδων, των ανίκανων, των αναξίως βολεμένων σε καίριες θέσεις ευθύνης. Δεν πρέπει να χαθεί η αλληλεγγύη στον πάσχοντα συνάνθρωπο, η ανθρωπιά μας , ειδικά τώρα στα δύσκολα ....
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΆ: Σε αυτή λοιπόν τη ζοφερή εσωτερική επικαιρότητα , προέκυψαν σημαντικές εξελίξεις στα εθνικά θέματα , που απασχόλησανελάχιστα τα ΜΜΕ.
Οι δηλώσεις που έκαναν στην Άγκυρα οι Υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδος Γ. Γεραπετρίτης και Τουρκίας Χ. Φιντάν, όπου και προετοίμασαν την συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Τ. Ερντογάν στην Νέα Υόρκη στις 18 Σεπτεμβρίου στο περιθώριο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, εντάσσονται στο πλαίσιο μιας επικοινωνιακής επένδυσης στην δρομολογημένη πορεία των διμερών σχέσεων, με αναμενόμενες ελληνικές υποχωρήσεις έναντι Τουρκικών απαιτήσεων. Ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις στην Ελλάδα, από ΗΠΑ , ΝΑΤΟ και Γερμανία, προκειμένου η Ελλάδα να αποδεχτεί κάποιες από τις τουρκικές αξιώσεις. Πρέπει να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε, τι σημαίνει ισότιμος διάλογος και τι άτακτη υποχώρηση.
Η Ελλάδα, επιμένει στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας , που στο Αιγαίο συμπίπτει με την ΑΟΖ, καταρχήν μέσω διμερών διαβουλεύσεων, αναγνωρίζοντας, ως τη μοναδική διαφορά με την Τουρκία. Και σε περίπτωση αποτυχίας του διμερούς διαλόγου, τότε πιθανόν και υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε η Ελλάδα να συναινέσει στην παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Τι ζητούν οι Τούρκοι; Να παραπεμφθούν στην Χάγη, μαζί με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και τρία ακόμη θέματα. Το πρώτο, η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Το δεύτερο, να διευκρινιστεί η κυριαρχία των νησιών και νησίδων, που ανήκουν στις θαλάσσιες περιοχές που η Τουρκική αναθεωρητική πολιτική έχει αυθαιρέτως προσδιορίσει ως «γκρίζες ζώνες», δηλαδή αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Και το τρίτο, να αναγνωριστούν, ως τουρκική εθνότητα στη Θράκη, οι τουρκογενείς μουσουλμάνοι , που σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης αποτελούν την μουσουλμανική- θρησκευτική μειονότητα.
Η Τουρκία απαιτεί τα πάντα και δεν εκχωρεί τίποτα, ούτε καν την άρση του «casusbelli».
Επιπροσθέτως, συζήτηση επί των τουρκικών απαιτήσεων, σημαίνει, ότι η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει την λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» στα Εθνικά θέματα και αναγνωρίζει, ότι υπάρχουν και διάφορες άλλες εκκρεμότητες με την Τουρκία, εκτός από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας- ΑΟΖ.
Εκτιμώ ότι δεν θα υπάρξει Ελληνική Κυβέρνηση, που παρά τις αφόρητες διεθνείς πιέσεις, θα διαπραγματευτεί επί προτάσεων που αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα ή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, είναι πολύπλοκες και εύθραυστες και ασφαλώς, δέχονται επιρροές από τις διεθνείς γεωστρατηγικές εξελίξεις.
Είναι επικίνδυνη πολιτική αφέλεια, η προσέγγιση των ελληνοτουρκικών ερήμην των διεθνών εξελίξεων.
Η ενιαία γεωγραφική περιοχή από την κεντρο-ανατολική Ευρώπη, Ουκρανία, Κριμαία, Καύκασος, Μαύρη Θάλασσα, Βαλκάνια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, είναι μια περιοχή, συγκρουσιακή, ασταθής, επισφαλής, με μείζον και σε πλήρη εξέλιξη πρόβλημα, τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, που προκάλεσε η αναθεωρητική και επεμβατική πολιτική της Ρωσίας, αλλά και τα επεκτατικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Μία γεωγραφική περιοχή όπου διακυβεύονται ύψιστα Στρατηγικά Συμφέροντα, γεωπολιτικά, και γεωενεργειακά, κοσμοκρατορισσών δυνάμεων, των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.), της Ρωσίας και της Κίνας.
Να επισημάνουμε ότι η Τουρκία, είναι η χώρα με την οποία οι ΗΠΑ, η Γερμανία, αλλά και η Ρωσία, επιζητούν την ανάπτυξη προνομιακών στρατηγικών σχέσεων. Η Ελλάδα είναι προσδεμένη στο διπλωματικό άρμα της Δύσης και αποτελεί την μοναδική πολιτική – συμμαχική επιλογήτης. Αντίθετα, για την Τουρκία, η Δύση είναι μία από τις επιλογές της, που είναι ασφαλώς και το Στρατηγικό της πλεονέκτημα στο γεωστρατηγικό «παίγνιο», το οποίο η Άγκυρα αξιοποιεί προωθώντας τις εδαφικές επιδιώξεις της αναθεωρητικής πολιτικής της , σε βάρος γειτονικών κρατών όπως της Ελλάδας, της Κύπρου, της Συρίας και του Ιράκ, με την ανοχή, αν όχι και την υποστήριξη, κατά περίπτωση, άλλοτε των ΗΠΑ και της Γερμανίας και άλλοτε της Ρωσίας.
