Οι κάτοικοι της Καλαμάτας έχουμε δει την πόλη μας να αναπτύσσεται, να εξελίσσεται, να μεγαλώνει, να ομορφαίνει. Να πηγαίνει μπροστά τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο, ούτε και με τους ίδιους ρυθμούς στον υπόλοιπο νομό, αλλά και στην περιφέρεια Πελοποννήσου γενικότερα.
Δυστυχώς, δεν έχει ακολουθηθεί στον τόπο μας μια πολιτική ανάπτυξης με ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα αποδώσει προστιθέμενη αξία προϊόντων και υπηρεσιών. Όταν μάλιστα, κρίσιμοι δείκτες όπως η τελευταία απογραφή, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι η περιφέρεια Πελοποννήσου έχει υποστεί δραματική μείωση πληθυσμιακή, αλλά και γήρανση του ανθρώπινου δυναμικού.
Επιπρόσθετα, οι νέοι δεν παραμένουν εδώ αλλά ούτε επαναπατρίζονται παρά το γεγονός ότι τα χρόνια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης για την Ελλάδα πέρασαν. Στον αντίποδα, η Αθήνα εξελίσσεται σε μια σύγχρονη, μητροπολιτική, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, με προτεραιότητα την τουριστική της ανάπτυξη. Αυτό, όπως γίνεται αντιληπτό, προσελκύει νέες επενδύσεις που συνεπάγονται νέες θέσεις εργασίας, με τη μεγαλύτερη πηγή ανθρώπινου δυναμικού να είναι για άλλη μια φορά η Πελοπόννησος.
Η τάση αυτή πρέπει να αντιστραφεί. Πρέπει στον τόπο μας να γίνουν τομές. Θέλουμε υποδομές τέτοιες που θα κάνουν πιο εύκολες τις μεταφορές εκτός του αμιγώς αστικού ιστού που θα δώσουν ξανά ζωή στην επαρχία. Χρειαζόμαστε ευρυζωνικότητα, πιο σύγχρονα δίκτυα που θα κάνουν τη ζωή εκτός πόλης εξίσου απλή και εύκολη σε επίπεδο καθημερινότητας με το αστικό κέντρο. Είναι ανάγκη για νέες δομές μέσα από αναδιοργάνωση στον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας πρωτοβάθμιας υγείας. Να υπάρξει αίσθημα ασφαλείας από τον νέο γονέα έως το συνταξιούχο, ώστε να μην έρχεται στο τόπο που μεγάλωσε για τους θερινούς μόνο μήνες, αλλά μόνιμα, είτε για να δημιουργήσει οικογένεια είτε για να απολαύσει ποιότητα ζωής. Ποιος αμφιβάλλει ότι αποτελεί άμεση ανάγκη ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου στην περιφέρεια Πελοποννήσου, όταν άλλωστε αποτελεί δυστυχώς την μοναδική ηπειρωτική περιφέρεια που δεν έχει; Μπορεί και πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός και πίεση προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δυστυχώς η χώρα μας το τελευταίο διάστημα χτυπήθηκε από περιβαλλοντολογικές καταστροφές με άμεσο αντίκτυπο στην αγροκτηνοτροφική παραγωγή. Καταστροφές με ανυπολόγιστα μεγέθη κόστους άμεσα αλλά και με ασαφή εικόνα επανόδου της παραγωγής χρονικά και ποσοτικά για τις πληγείσες περιοχές. Αυτό, πέρα από ένα καλό μάθημα για όλους μας, ίσως να αποτελέσει και μια ευκαιρία για την περαιτέρω αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή στην Πελοπόννησο που σε συνδυασμό με την ευνοϊκή διεθνή συγκυρία για το ελαιόλαδο δημιουργούν ισχυρό κίνητρο για να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας στον τόπο μας.
Αναμφίβολα, τα παραπάνω είναι εύηχα, αλλά για να πραγματοποιηθούν πρέπει να πεισθούν οι νέοι να έρθουν πίσω και να δουλέψουν στον τόπο τους, για την πατρίδα τους. Είμαι σίγουρος ότι όλοι ενδόμυχα το επιθυμούν, αλλά έχουν αισθήματα ανασφάλειας, αβεβαιότητας και φόβου. Έτσι ένιωθα και εγώ το 2018, όταν κι επαναπατρίστηκα εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα. Θέλουμε και οφείλουμε να το κάνουμε πιο απλό και πιο εύκολο για τον καθένα.
Η «Πελοπόννησος Μπροστά» με τον Δημήτρη Πτωχό, πιστεύει σε ένα ανθρωποκεντρικό μοντέλο ανάπτυξης που όλα κινούνται με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων του τόπου. Θα νιώθουμε πετυχημένοι αν αντιστρέψουμε αυτή την πληθυσμιακή μείωση και γήρανση που συντελείται στην περιφέρεια Πελοποννήσου από το 2010 και μετά. Τα ψηφοδέλτιά μας συγκροτούνται από ανθρώπους που εργάζονται, προσφέρουν και μάχονται εδώ. Είναι μοναδική ευκαιρία να πάμε Μπροστά με πολιτικούς νέας εποχής!
