Οι καταστροφικές πυρκαγιές που μαίνονται στο Λος Άντζελες αποκαλύπτουν με τον πιο τραγικό τρόπο ένα παράδοξο που διαπερνά ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Η ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη, όπως και άλλες δυτικές χώρες, αδυνατεί να προστατέψει αποτελεσματικά τους πολίτες της από μια προβλέψιμη απειλή.
Την ώρα που η κυβέρνηση Μπάιντεν προορίζει 20 δισεκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση του πολέμου στο Ισραήλ και επενδύει δισεκατομμύρια σε πολεμικούς εξοπλισμούς, οι φλόγες καταστρέφουν ανεξέλεγκτα ζωές και περιουσίες στην καρδιά της Αμερικής. Ενδεικτικό είναι ότι το κόστος ενός και μόνο μαχητικού αεροσκάφους F-35 θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την αγορά τριών εξειδικευμένων πυροσβεστικών αεροπλάνων.
Το φαινόμενο δεν περιορίζεται στην Αμερική. Η Ελλάδα, παρά την οικονομική της στενότητα, ακολουθεί πιστά το ίδιο μοντέλο προτεραιοτήτων:
Προχωρά σε παραγγελίες F-35 και άλλων πανάκριβων οπλικών συστημάτων
Δεσμεύει τεράστια ποσά για εξοπλισμούς που θα ζήλευαν και χώρες με ισχυρή πολεμική βιομηχανία
Παραμελεί την ενίσχυση των υποδομών πολιτικής προστασίας
Η επίκληση της κλιματικής αλλαγής έχει γίνει το βολικό άλλοθι των πολιτικών ηγεσιών για να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους. Ωστόσο, η φωτιά, σε αντίθεση με άλλες φυσικές καταστροφές, δίνει χρόνο αντίδρασης. Υπάρχει καπνός, υπάρχει αρχική εστία. Η έλλειψη επενδύσεων σε συστήματα έγκαιρης ανίχνευσης και η ανεπαρκής χρηματοδότηση των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας καθιστούν την αντιμετώπιση αναποτελεσματική.
Ακόμη πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που οι φλόγες απειλούν ζωές και περιουσίες, δισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται στον προεκλογικό αγώνα. Τα υπέρογκα ποσά που συγκεντρώνονται για πολιτικές διαφημίσεις και προεκλογικές εκστρατείες θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα πρόληψης και αντιμετώπισης πυρκαγιών σε όλη τη χώρα.
Οι φλόγες στο Λος Άντζελες και η μνήμη των καταστροφικών πυρκαγιών στην Ελλάδα μας υπενθυμίζουν πως αυτή η επικίνδυνη λογική των εξοπλισμών που διαπερνά όλο το δυτικό κόσμο δεν είναι απλώς ζήτημα κακής διαχείρισης πόρων. Είναι ένδειξη ενός βαθύτερου συστημικού προβλήματος, όπου η προστασία της ανθρώπινης ζωής υποτάσσεται στα γεωπολιτικά παιχνίδια και τα συμφέροντα της πολεμικής βιομηχανίας.