Σκέφτηκα να βάλω μόνιμα στην τσάντα μου μαζί με το tablet και το κινητό μου, ένα καλαίσθητο αλλά ταυτόχρονα ταπεινό – για να είναι αυθεντικό – φαναράκι και κάθε φορά που πρέπει να διεξέλθω ένα σοβαρό θέμα να το ανάβω.
Με τη μικρή του φλόγα απέναντι στον άπλετο φωτισμό των γραφείων ή και των αιθουσών συνεδριάσεων με τους σύγχρονους προβολείς αυτό το μικρό φαναράκι θα είναι εκεί για να μου θυμίζει ότι κι εγώ όπως ο Διογένης πριν από χιλιάδες χρόνια, πρέπει να ψάχνω τον "ΑΝΘΡΩΠΟ".
Αισθάνομαι σαν να παίρνω δύναμη από αυτό το φαναράκι. Μου θυμίζει ότι πάνω από το "τι" υπάρχει το "ποιος" ή "με ποιόν".
Διάγω το τεσσαρακοστό δεύτερο χρόνο επαγγελματικής πορείας – αφαιρώ τη σκληρή δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση σαν μαθητής και φοιτητής – και αισθάνομαι ευγνώμων για αυτή την εξέλιξη.
Σαν κεντρικό συμπέρασμα από αυτή τη μεστή παραστάσεων, επιλογών, συναναστροφών, λαθών αλλά και κάποιων επιτυχιών πορεία θέλω να φωνάξω τη δύναμη του ανθρώπινου παράγοντα στην επιτυχία. Και εάν αυτό αποτελεί γενικό και αυταπόδεικτο συμπέρασμα ανεξάρτητα γεωγραφικού μήκους και πλάτους, στην χώρα μας και ιδιαίτερα σήμερα είναι για εμένα το Α και το Ω πάνω από πολιτικές, στρατηγικές και οικονομικά μεγέθη.
‘Ενας καλός μου φίλος διατείνεται ότι στην Ελλάδα οι πιο πολλοί είμαστε... δοτοί με την έννοια δηλαδή ότι οι θέσεις που κατέχουμε είναι στην πλειοψηφία τους αποτέλεσμα διασυνδέσεων και όχι βασισμένες στην αξιοκρατία. Όσο ακραίο κι αν ακούγεται αυτό δεν παύει – φευ – να έχει μέσα του ένα σοβαρό ποσοστό αλήθειας βασισμένο σε μια αντίληψη που τη μοιράζονται οι περισσότεροι από εμάς. Είναι δε τόσο ριζωμένη αυτή η αντίληψη που αποτελεί πραγματικά εξαίρεση η αναζήτηση ή η προαγωγή κάθε – και έχουμε πολλά – ταλέντου. Αν θαρραλέα δεν εκριζώσουμε αυτή τη νοοτροπία η παρακμιακή πορεία μας δεν πρόκειται να αναστραφεί. Πρέπει να ξαναβρούμε τον Άνθρωπο.
Έρχονται Χριστούγεννα! Λέω εφέτος το Χριστουγεννιάτικο δώρο μου στους αγαπημένους μου να είναι ένα ταπεινό φαναράκι, μαζί με την θερμή ευχή μου να το κρατάνε αναφτό. Θαρρώ θα τους βοηθήσει πολύ. Θα φωτίσει το άξιο και θα σκιάσει το ευτελές.
Φαντάζομαι πόσο διαφορετική θα ήταν η χώρα μας αν ένα τέτοιο φαναράκι ήταν στη μέση της αίθουσας συσκέψεων στου Μαξίμου, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου στα Πανεπιστήμια και σε κάθε σχολειό, στο Πεντάγωνο όταν αποφασίζονται οι προαγωγές, στην Ιεραρχία της Ελλάδος όταν εκλέγει Μητροπολίτες, στο τμήμα HR κάθε Εταιρείας.
Ευτυχισμένα και Φωτεινά Χριστούγεννα.
* Ο κ. Γιώργος Γκόνος είναι Διευθύνων Σύμβουλος Νοτιοανατολικής Ευρώπης McCain Foods - Μέλος ΔΣ ΕΑΣΕ, ΑΞΙΟΤΗΣ
Πηγή: capital.gr
