Οι αποφάσεις που ελήφθησαν για τους πρόσφυγες μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε., που κατά τη Διεθνή Αμνηστία είναι ενδεικτικές της συλλογικής «διγλωσσίας» των Ευρωπαίων ηγετών, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ντροπή και υποκρισία.
«Η διγλωσσία που καλύπτει την εν λόγω συμφωνία δεν μπορεί να αποκρύψει την αποφασιστικότητα της Ε.Ε. να γυρίσει την πλάτη της στην παγκόσμια προσφυγική κρίση και να αγνοήσει ηθελημένα τις διεθνείς υποχρεώσεις της», δήλωσε ο Τζον Ντάλουιζεν, διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
«Οι υποσχέσεις του σεβασμού του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου μοιάζει ύποπτα πολύ, σαν να χρυσώνει το χάπι της υποβάθμισης της προστασίας των προσφύγων στην Ευρώπη» ανέφερε ο κ. Ντάλουιζεν.
Το μεταναστευτικό – προσφυγικό, που δοκιμάζει την Ελλάδα και θέτει τα εθνικά ζητήματα σε ημερήσια διάταξη, είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, που γέννησε η επιθετικότητα του καπιταλισμού και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Η.Π.Α., της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας σε χώρες της Μέσης Ανατολής (Συρία) και της Αραβικής Χερσονήσου (Υεμένη) ή γενικώς της Ασίας (Αφγανιστάν, Ιράκ), της Αφρικής (Σουδάν, Λιβύη) και της Ανατολικής Ευρώπης (Ουκρανία).
Στη Συρία, την οποία τα διαφορετικά συμφέροντα την έχουν μετατρέψει σε πεδίο άσκησης για τη διπλωματία και τον στρατό των μεγάλων δυνάμεων -της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης- γίνεται προφανές ποιος είναι ο υπαίτιος της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης και του διογκωμένου, σε απίστευτα επίπεδα, προσφυγικού που συνταράσσει την Ευρώπη. Και η Συρία δεν είναι η μόνη χώρα στην οποία η ευρωπαϊκή υποκρισία επιχειρεί να καλυφτεί πίσω από παιδαριώδεις προφάσεις. Είχε προηγηθεί το Ιράκ και οι αστείες υποτιθέμενες αιτίες που ώθησαν σε σύμπνοια τη διεθνή κοινότητα σε ένα λουτρό αίματος, που βύθισε τη χώρα σε έναν ανελέητο εμφύλιο πόλεμο.
Η σκληρότητα της Ευρώπης, η αλλαζονία των ΗΠΑ- Ρωσίας, με τη συνδρομή ντόπιων φυλάρχων, ομάδων ή φιλόδοξων ηγετίσκων, οδηγούν στον εφιάλτη εκατομμύρια ανθρώπους.
Στα πέντε χρόνια του πολέμου της Συρίας, με 1,9 εκατομμύρια ανθρώπους σε πολιορκία και με σφοδρούς βομβαρδισμούς ιατρικών εγκαταστάσεων και πυκνοκατοικημένων περιοχών, σύμφωνα με τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», η εμπλοκή Γαλλίας, Αγγλίας, Βρετανίας και Ρωσίας παραμένει απροκάλυπτη. Κράτη-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ψηφίζουν αποφάσεις που δεν τηρούν –τερματισμό της σφαγής, προστασία των αμάχων– συντάσσουν διπλωματικές εκθέσεις χωρίς κανένα περιεχόμενο, χρονοτριβούν έως ότου πολλαπλασιάσουν τα οφέλη τους και θεμελιώσουν την απόλυτη κυριαρχία τους, εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.
Και το αποτέλεσμα; Αιματηρές συγκρούσεις και «παράπλευρες» απώλειες. Συνολικά, 154.647 τραυματίες πολέμου και 7.009 νεκροί καταγράφηκαν, μετά από επιθέσεις, μόνο στις ιατρικές «δομές» το 2015, αριθμοί που πολλαπλασιάζονται με τις νέες επιθέσεις μέσα στο 2016.
Κατά τη Δρ Joanne Liu «οι αποφάσεις του Συμβουλίου απαγορεύουν τις επιθέσεις σε αμάχους, τις επιθέσεις σε ιατρικές δομές, τις πολιορκίες και την τακτική του λιμού, ωστόσο με αυτόν ακριβώς τον τρόπο διεξάγεται ο πόλεμος με τη συμμετοχή των τεσσάρων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».
Πού βρίσκεται λοιπόν η αιτία της μαζικής μετακίνησης χιλιάδων απελπισμένων που γεμίζουν ασφυκτικά την Ειδωμένη; Αφελής η ερώτηση και είναι απίστευτη η φρασεολογία των ΗΠΑ-Ε.Ε., που πασπαλίζεται με ανθρωπιστικά ιδεώδη και διεθνές δίκαιο! Πίσω από τις ευχές κρύβεται τελικά μια αδυσώπητη εθνικιστική και ταξική εμμονή.
«Οι άνθρωποι δεν έχουν οδό διαφυγής», λέει η Δρ Liu και στην Azaz της βόρειας Συρίας, εκτιμάται ότι 45.000 άνθρωποι έφυγαν προς τα τουρκικά σύνορα μόνο τον Φεβρουάριο, όπου ήταν ήδη εκτοπισμένοι περίπου 55.000 άνθρωποι. Η πρώτη γραμμή των συγκρούσεων πλησιάζει γρήγορα και τώρα απέχει μόλις οκτώ χιλιόμετρα από τους καταυλισμούς για τους εκτοπισμένους.
Στη Συρία δοκιμάζει τις αντοχές της Ευρώπης και η Τουρκία, που βομβαρδίζει θέσεις των Κούρδων, την ίδια ώρα που οι Ρώσοι συνεχίζουν αμείωτες τις επιχειρήσεις, ενώ ο συνασπισμός των χωρών της Δύσης βομβαρδίζει το Ισλαμικό Κράτος.
Δεν είναι, όμως, μόνο η Συρία που δοκιμάζεται και δοκιμάζει τα ευρωπαϊκά ιδεώδη. Είναι το Σουδάν και η Λιβύη στη Βόρεια Αφρική, το Αφγανιστάν και το Ιράκ στην Ασία είναι η Υεμένη στην Αραβική Χερσόνησο.
Οι σφοδρές μάχες στην πόλη Taiz της Υεμένης και οι συγκρούσεις, που διαρκούν ήδη ένα χρόνο, συντελούνται με πλήρη περιφρόνηση προς τους κανόνες του πολέμου. Οι οδομαχίες σε πυκνοκατοικημένες περιοχές έχουν ολέθριες συνέπειες για τους αμάχους που παγιδεύονται στην πρώτη γραμμή.
Ποιοι εμπλέκονται; Και μόνη η δήλωση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών είναι αρκετή, για να μπορέσει κάποιος να αντιθληφθεί τι συμβαίνει (με τη μορφή καταγγελίας από τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα»): «Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι δεν υπήρξαν σκόπιμες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στην Υεμένη από το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό σημαίνει ότι ένας ακούσιος βομβαρδισμός σε προστατευμένο νοσοκομείο θα είναι ανεκτός. Αυτή η λογική είναι προσβλητική και ανεύθυνη».
Τέσσερις ιατρικές εγκαταστάσεις έχουν δεχθεί επιθέσεις μέσα σε τέσσερις μήνες στην Υεμένη και το Αφγανιστάν, με πιο πρόσφατη τη βομβιστική επίθεση στο Κέντρο Τραύματος στην Κουντούζ από τον στρατό των ΗΠΑ, που αποτελεί σοβαρή παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των Συμβάσεων της Γενεύης.
Ας μην ξεχνούμε, παράλληλα, πως το Ισλαμικό Κράτος, που παραδόξως δεν συντρίβεται από τις ορδές των Δυτικών, και η τρομοκρατία προκλήθηκαν από την ευνοϊκή στάση των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που χρηματοδοτούν και ενθαρρύνουν δικατορικά καθεστώτα και τρομοκράτες, προκειμένου να επιτύχουν προσωρινούς στόχους που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφερόντα, βλέποντας με τρόπο μονόπλευρο και κοντόφθαλμο τα τεκτενόμενα σε ευρύτερες γεωστρατηγικές περιοχές.
