Αναφέρομαι στο βασικό θέμα που δημοσιεύτηκε στο (χθεσινό) "Παρόν" του Μάκη Κουρή, ενός βετεράνου της δημοσιογραφίας, ο οποίος στα "εβδομηντατόσα του" χρόνια, εξακολουθεί να κάνει ρεπορτάζ και να παρακολουθεί μέσα από την Βουλή, τα έργα και τις ημέρες της πολιτικής και της οικονομίας (και συχνά να θίγει τα κακώς κείμενα).
Εχουμε και λέμε: «88 δισ. ευρώ σε ελβετικές τράπεζες, ανήκουν σε 576 Ελληνες!». Στην παρούσα εφιαλτική συγκυρία των Ελλήνων από οικονομική και φορολογική άποψη, οι αριθμοί του ρεπορτάζ είναι συγκλονιστικοί. Και αναρωτιέσαι: «Διάβολε, ποιοι είναι αυτοί οι πολυεκατομμυριούχοι και πού βρίσκονται;». Οχι βέβαια για να πάμε να ζητήσουμε δανεικά, αλλά έτσι για να πληροφορηθούμε (αν και) πόσους φόρους έχουν κλέψει από το κράτος και σε πόση παρανομία κατέφυγαν στην καριέρα τους, ώστε να συσσωρεύσουν αστρονομικά ποσά, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύουν στους διάφορους φορολογικούς παραδείσους.
Διάβασα πρόσφατα ρεπορτάζ για την ζωή και το έργο του Χιώτη ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, σε παλαιό τεύχος του (έγκυρου) περιοδικού "Ιστορία", του Πουρνάρα. Αυτός ο άνθρωπος ξόδεψε για την πατρίδα του (δυστυχώς και για την βασιλική οικογένεια που της είχε αδυναμία…) το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του και πάντως, περισσότερα χρήματα από όσα όλα οι άλλοι ευεργέτες μαζί. Ο Συγγρός, βέβαια, τις εποχές που συσσώρευε πλούτο δεν ήταν παρά ένας καπιταλιστής και άνθρωπος του κεφαλαίου, κερδίζοντας τεράστια ποσά τόσο στην Ελλάδα (γνωστά τα χρηματιστηριακά κόλπα μαζί με τον Σερπιέρη στα μεταλλεία Λαυρίου) όσο και στην Κωνσταντινούπολη (όπως αρκετά χρόνια μετά από αυτόν, επανέλαβε ο Μποδοσάκης). Εντούτοις, ο Συγγρός -ο οποίος έφυγε από τον μάταιο ετούτο κόσμο στην αλλαγή του 20ού αιώνα- άφησε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο και δεν έψαξε φορολογικούς παραδείσους προκειμένου να σιγουρέψει τα "σεντούκια του".
Θα μου πείτε: Σήμερα φίλε μου μην περιμένεις, δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί "Συγγρός", ούτε "Μπενάκης" ή "Γεώργιος Αβέρωφ". Εχουν αντικατασταθεί από εκατοντάδες μεγιστάνες, οι οποίοι τρέμουν μη τυχόν και γίνει γνωστό το ονοματάκι τους στην ελληνική φτωχολογιά και εισπράξουν ανάθεμα. Οσο για τις κυβερνήσεις σε αυτή την δυστυχισμένη χώρα; Αν πιστέψουμε τη μεθοδολογία που επικρατεί, χρειάζονται προσεκτικά βήματα για να διερευνηθούν πιθανές παραβάσεις όλων αυτών των πλουσίων οι οποίοι φιγουράρουν σε διάφορες λίστες ή κρύβονται πίσω από απίθανες υπεράκτιες εταιρείες.
Και επιπλέον, να μην ξεχνάμε τα περίφημα "δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα". Τρομάρα μας!!
