Πρωτομαγιά του 1976, ο Αλέκος Παναγούλης σκοτώνεται σε τροχαίο ατύχημα στην λεωφόρο Βουλιαγμένη όταν το αυτοκίνητό του πέφτει σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία, λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων της ΕΣΑ. Λέγεται ότι θα κατέθετε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις σε βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. Ουδεμία απόδειξη και τότε. Ομως σχεδόν όλοι οι Ελληνες πιστεύουμε ότι τον δολοφόνησαν!
Το 1973 τραυματίζεται θανάσιμα σε αεροπορικό δυστύχημα ο Αλέξανδρος Ωνάσης. Πιθανολογήθηκε με βάσιμα στοιχεία ως εγκληματική πράξη. Απτή απόδειξη καμία. Ολοι σχεδόν οι Ελληνες πιστεύουμε ότι τον καθάρισαν!
Κατά συμπερασμόν, υπάρχουν προγραφές προσώπων που οι θάνατοί τους καταγράφηκαν ως ατυχήματα, αλλά η Ιστορία ακόμα και δίχως αποδείξεις τοποθέτησε δίπλα τους ένα «σαρκαστικό» ερωτηματικό που ισοδυναμεί με δολοφονική εκκαθάριση.
ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Πριν από λίγες μέρες, αστυνομικοί και εισαγγελέας μπουκάρουν σε τηλεοπτικό σταθμό για να συλλάβουν προληπτικά τον παρουσιαστή μιας εκπομπής, για δημοσιοποίηση απορρήτων στοιχείων της δικαιοσύνης, ενώ διαπλεκόμενα κανάλια ενημέρωσης προβάλλουν διαλόγους επιχειρηματιών με δημοσιογράφους που παγιδεύτηκαν απ’ τα βαλιτσάκια της ΕΥΠ. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Ποιος δικαστικός λειτουργός διοχετεύει ημερολόγια και καταθέσεις στα μέσα ενημέρωσης και δεν συλλαμβάνεται αυθωρεί και παραχρήμα; Απάντηση: Το παρακράτος σε όλο το μεγαλείο του!
Κάποιοι άλλοι, αναστατωμένοι φιλελεύθεροι bloggers, ανακαλύπτουν την έννοια της διαδήλωσης κατά την χρονική περίοδο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ, καθώς η παρελθούσα σαμαροβενιζελική συγκυβέρνηση, απ’ ότι φαίνεται, περιποιούσε τιμή στις πεποιθήσεις και τα οράματά τους.
Υπουργοί και γραμματείς της «αριστερής» κυβέρνησης αντιπαρατίθενται στην συγκέντρωση των «Παραιτηθείτε», με απαξιωτικές φράσεις του τύπου: «Βάλτε καπελάκι για τη ζέστη», «θα γεμίσει ο κόσμος κολλαγόνα», «μη σκίσετε κανένα καλσόν». Καταγγέλλουν τους διαδηλωτές για κοσμική συγκέντρωση νεοφιλελεύθερων χορτασμένων, εκείνοι που μιλούσαν μέχρι πριν από δύο χρόνια για την ελευθερία του λόγου, την απλή αναλογική, την άμεση δημοκρατία! Τους χρεώνουν στη Νέα Δημοκρατία, και ίσως να έχουν δίκιο. Το κείμενο γράφεται την Τρίτη 14 Ιουνίου και καθότι αγνοώ τα συμβάντα της επομένης, αναρωτιέμαι: Ο κόφτης απαγορεύει και τις συγκεντρώσεις;
ΔΕΝ ΠΗΡΩΝΩ
Οταν το κίνημα «Δεν Πληρώνω» στο πρόσφατο παρελθόν υποστήριζε σθεναρά την μη πληρωμή των διοδίων, το σαμαροβενιζελικό κυβερνείο το ενέτασσε στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, με τη σημερινή κυβέρνηση, τότε σε ρόλο αντιπολίτευσης, να αρνείται πως το καθοδηγεί. Μάλιστα πριν το κίνημα «Δεν Πληρώνω» αποκτήσει αίγλη, είχα αρνηθεί σε ένα από τα πελοποννησιακά διόδια της αρπαχτής να πληρώσω. Συνόδευα την άρρωστη μάνα μου και παρ΄ όλα αυτά, μου έφεραν περιπολικό με δύο αστυνομικούς να με συλλάβουν για παρακώλυση κυκλοφορίας. Σήμερα που το Κίνημα «Δεν πληρώνω» το χρειάζομαι περισσότερο από κάθε φορά, αυτό σιωπά παρότι έχουν αυξηθεί τα «κουβούκλια» είσπραξης. Γιατί άραγε λούφαξε;
Συνεχίζουμε την ασθμαίνουσα αφήγησή μας, με τα σουρεαλιστικά τερτίπια κάποιων επιχειρηματικών οικογενειών που διαφεντεύουν τον τόπο. Το πρωί οι πατριάρχες σκορπούν καρκίνο με τα φουγάρα τους και οι δεσποσύνες τους τα βράδια πραγματοποιούν τηλεμαραθώνιους για αντικαρκινική δράση. Υπάρχουν όμως και καλύτερα: Συλλαμβάνονται μεσοπέλαγα σαπιοκάραβα με τόνους ηρωίνης και φυλακίζονται ο ναυτεργάτης που τα φόρτωσε κι ο μούτσος που τα φύλαγε. Οσο για τους εφοπλιστές ιδιοκτήτες, γίνονται χορηγοί σε ναούς και μητροπόλεις!
ΣΥΝΗΘΕΣ ΜΟΤΟ
Ακροδεξιοί βουλευτές προκαλούν χυδαία στη Βουλή και οι δημοκράτες βουλευτές αντί να τους αντιμετωπίσουν με το λόγο τους και τη ματιά τους αποχωρούν σαν φοβισμένα σχολιαρόπαιδα εγκαταλείποντας πλην ελαχίστων το Κοινοβούλιο, για να επανέλθουν όταν μιλήσει ο δικός τους. Απαξία στον αντίπαλο; Οχι, δειλία είναι! Οταν δέχεσαι να ψηφίζουν ένα κάθισμα δίπλα σου, για Πρόεδρο Δημοκρατίας, για την παιδεία και για τα μνημόνια, οφείλεις να τους αντιμετωπίζεις με επιχειρήματα και όχι να τρέπεσαι σε φυγή. Διαφορετικά βάλε γυψοσανίδα και διαχώρισε τη δική τους πτέρυγα, αντί να τους αφήνεις μόνους στην κοινοβουλευτική αίθουσα, με τους περισσότερους βουλευτές των κομμάτων να χαριεντίζονται στο κυλικείο.
Ας πάμε στο επόμενο. Οταν η κυβέρνηση έχει ως άλλοθι το μότο: «Μας ψηφίσατε τη δεύτερη φορά και συνεπώς γνωρίζατε ότι η συμφωνία θα είναι επώδυνη» αναλογίζεσαι, αν και οι ίδιοι ξέρανε τι μέτρα ψήφισαν. Γιατί αν όντως γνώριζαν, τότε, για ποιο λόγο δεν τα κατέγραψαν προεκλογικά, ένα ένα ώστε να τα γνωρίζουμε κι εμείς που τα υφιστάμεθα; Δηλαδή, την περικοπή της επικουρικής σύνταξης, τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, τη νοσοκομειακή αποδιοργάνωση, την πώληση όλης της δημόσιας περιουσίας, την «αρχειοθέτηση» της λίστας Λαγκάρντ, την πτώχευση των πανεπιστημίων και μια σειρά άλλα ζητήματα που άπτονται της κριτικής προς την κυβέρνηση που ρυθμίζει την πορεία του λαού.
ΖΟΡΙΚΑ ΒΡΑΔΙΑ
Απ’ την άλλη, όταν ο υπουργός κ. Φίλης, ορθώς επιχειρεί να προωθήσει κάτι καλό για την παιδεία, η νεοφιλελεύθερη αντιπολίτευση συνεπικουρούμενη από ποτάμια, συμπαρατάξεις, λεβέντηδες και τζήμερους, βάλει κατά της αναβάθμισης του απηρχαιωμένου εκπαιδευτικού μας ιδρυματισμού, απλά και μόνο για να αντιπολιτευθεί.
Μια χώρα λοιπόν, χειροπόδαρα δεμένη για 99 χρόνια στη φρίκη! Με την αριστερή προοπτική στο ναδίρ, τη νεοφιλελεύθερη ασυδοσία να δείχνει τα σάπια δόντια της, τα μικρά κόμματα να μάχονται για την αποφυγή του υποβιβασμού και έναν λαό να μάχεται για την βιοποριστική του «ανάπτυξη» ανοίγοντας φούρνους ανά τετράγωνο, σουβλατζίδικο ανά πενήντα μέτρα και μαγαζιά τζόγου σε κάθε γωνία. Το είπε άλλωστε προ μηνών, ο πρωθυπουργός: «Το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της οικονομίας». Προφανώς, ήθελε να ερμηνεύσει την αύξηση του νέου ΦΠΑ ως εξής... Φάτε, Πιείτε, Απολαύστε!
Οσο για τα ζόρικα βράδια μας; Διπλομανταλωνόμαστε με τις καραμπίνες γεμάτες στα χωριά, με τους συναγερμούς στις πολυκατοικίες των πόλεων και τις κάμερες ασφαλείας ακόμα και στα αυτοκίνητά μας. Ο φοβισμένος ύπνος μέσα από μια τέτοια κολομβιανή νοοτροπία, επέρχεται μέσω υπνωτικού χαπακώματος, με τους φαρμακοποιούς να ομολογούν πως τα πρώτα φάρμακα προς πώληση, είναι τα ηρεμιστικά με την κόκκινη συνταγή.
ΩΡΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Μια νεύρωση κυριαρχεί παντού. Πλήθος οδηγών με μαύρα τζάμια στα απαστράπτοντα μοντέλα τους τρέχουν με ταχύτητες εθνικής οδού σε διαβάσεις πεζών, ενώ οι σωματέμποροι δρουν ανενόχλητοι στην Πατησίων τα βράδια. Η δε πρέζα πωλείται ολοφάνερα στην οδό Στουρνάρη κι έξω απ’ το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, αλλά η Αστυνομία συλλαμβάνει ερωτευμένα φοιτητούδια για ένα τσιγάρο χασίσι, λησμονώντας πως η κόκα κάνει θραύση στις μεζονέτες των βορείων και νοτίων προαστίων. Και πάντα στις διαδηλώσεις, οι γνωστοί άγνωστοι με κουκούλες και σωματοδομή μυώδους προβοκάτορα να σπάνε τα μάρμαρα, τα οποία στη συνέχεια πληρώνουν με δακρυσμένα μάτια από τα δακρυγόνα, τα επαναστατημένα δεκαεξάχρονα επειδή φορούσαν απλά τη μπλούζα του Τσε!
Τι ωραίος κόσμος, με ειδήσεις κατ’ επιλογήν! Τα κανάλια να δείχνουν τον προπηλακισμό του υφυπουργού κ. Πολάκη, αλλά ούτε για ένα δευτερόλεπτο τι είπε ο κ. Πολάκης στη συνάντησή του με τους φορείς της πόλης που είχε επισκεφθεί.
Τι κοινωνική αλληλεγγύη! Ο Μαυρίκος να καίγεται στην πανάκριβη Πόρσε του και οι οδηγοί να διέρχονται την Αττική Οδό, βιντεοσκοπώντας το συμβάν.
Μια κοινωνία μπουρδέλο! Οπου ο έχων τη δυνατότητα να πληρώσει αδρά, πηδά, σκουπίζεται, αφήνει κι ένα πουρμπουάρ στην τσατσά για να κρατήσει το στόμα της κλειστό και φεύγει.
ΝΑΥΑΓΙΑ
Ξέρω, ξέρω, θα μου πείτε, μα δεν είναι όλα έτσι! Σαφώς και έχετε δίκιο! Οταν κάηκαν το 1980 τα πολυκαταστήματα Μινιόν, Κατράντζος, Κλαουδάτος, Ατενέ, Δραγώνας, Λαμπρόπουλος στον Πειραιά, οι Ελληνες πολίτες προσπεράσαμε το γεγονός σαν μια πυρκαγιά που απλώς έλαχε. Και με ζέση περισσή, εισβάλαμε με τα χρόνια στα ξένα σούπερ μάρκετ, που μας πωλούν δίπλα δίπλα στα ράφια τους, σαρδέλες, κιλότες, προφυλακτικά, νυφικά μέχρι λυόμενες κατοικίες. Ουδόλως αναρωτηθήκαμε μήπως τα άγρια κάψανε τα ήμερα! Απλώς ψωνίζουμε! Οπως ψωνίζουμε άλλοθι για τα ναυάγια που μας ζώνουν κάθε τόσο: του "Σάμινα", της ρύθμισης του χρέους, της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, της μετανάστευσης των νέων ανθρώπων, της κοινωνικής αξιοπρέπειας με τα συσσίτια των ΜΚΟ και της εκκλησίας. Και η Αριστερά; Απλώς φαντασιώνεται κεντροαριστερές συνταγές. Αλλωστε από κίνημα συνιστωσών κατέστη προσωποπαγές κόμμα. Γι' αυτό και ενοχλείται από συλλαλητήρια κατσαρόλας, επειδή γνωρίζει καλά, πως με την τακτική της, στρώνει το χαλί στον πιο άχαρο, κυνικό και στυγνό νεοφιλελεύθερο πολιτικό της χώρας μας. Ισως και τον πλέον ειλικρινή Μητσοτάκη της οικογένειας!
Κι αν κάποιος με ρωτήσει τι προτείνεις φίλε μου, ιδού η απάντηση: Να αμφισβητήσουμε την κολομβιανή νοοτροπία, πρωτίστως ατομικά και δευτερευόντως συλλογικά, όποιος κι αν είναι ο νονός που την επιβάλλει, όποια κονκάρδα κι αν φορά, όπως κι αν λέγεται.
Γιατί όπως έγραψε κάποτε ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Ζούμε στην κοινωνία των λόμπι και των χόμπι». Μόνο που η ζωή του καθενός μας, δεν είναι τίποτα απ’ αυτά τα δυο. Είναι πολύτιμη, μοναδική και τόσο διαφορετική ως ατομικότητα, για να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι της η δαμόκλειος σπάθη των Ευρωπαίων απατεώνων ή ο κόφτης της «αριστερής» υποτέλειας.
Του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου
Συγγραφέα - δημοσιογράφου
