Η φράση με την οποία ξεκινάει το κείμενο είναι από ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στην Ελλάδα.
Αυτό το σημείωμα έχει όμως να κάνει με την υπενθύμιση για το δικαίωμα στη μόρφωση, την ελευθερία, την ασφάλεια και το μέλλον των κοριτσιών Ρομά. Υστερα μάλιστα από τις εικόνες που όλοι… θαυμάσαμε την περασμένη εβδομάδα, με Ρομά να καίνε, να σπάνε και να απειλούν με την ανοχή -όπως πολλοί καταθέτουν επώνυμα- του νόμου, όταν ένας άνδρας στην Πιπερίτσα πυροβόλησε και σκότωσε νεαρό ομόφυλό τους, που τον έκλεψε.
Το πώς φτάσαμε όμως οι Ρομά να είναι (αν είναι) υπεράνω του νόμου έγινε αντικείμενο συζήτησης σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης, σε μια προσπάθεια να βρεθούν τρόποι ώστε να επανέλθει το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Η συνεδρίαση αναλώθηκε βέβαια σε… φιλολογική συζήτηση, όπου ο καθένας βρήκε βήμα για να εκφράσει τον νταλκά του, με διάθεση θαμώνα περισσότερο παρά δημοκρατικά εκλεγμένου συμβούλου σε έναν μεγάλο δήμο της Μεσσηνίας. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι ψύχραιμες τοποθετήσεις με ουσία, όπως η πρόταση 4 σημείων δράσης από το δήμαρχο Γ. Αθανασόπουλο, αλλά και οι προτεραιότητες που έθεσε ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Νίκος Κοτταρίδης.
Ο αντιδήμαρχος Τάσος Παπαγεωργίου έθεσε πάντως στην τοποθέτησή του μια παράμετρο, η οποία δυστυχώς δεν απασχολεί όσο θα ‘πρεπε φορείς και οργανισμούς: Τις αιτίες της ανέχειας, της φτώχειας και του αναλφαβητισμού μεταξύ των Ρομά και ειδικά των γυναικών Ρομά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική ενσωμάτωσή τους και την τήρηση γραπτών και άγραφων νόμων και κανόνων. Πολλοί δεν έχουν καν ταυτότητα, σχολίασε ο αντιδήμαρχος, καθώς 13χρονα κορίτσια γεννούν… ανύπαρκτα παιδιά, γιατί οι γέννες μένουν αδήλωτες…
Συνθήκες ζωής που ενισχύουν ασύδοτες συμπεριφορές και θα άλλαζαν εξασφαλίζοντας την εκπαίδευση των κοριτσιών.