Οι εκτιμήσεις από την αρχή της εβδομάδας για το πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό και το τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές... δίνουν και παίρνουν. Η μελλοντολογία είναι βέβαια δωρεάν και οι προβλέψεις ανέξοδες, υπάρχει όμως ένα κρίσιμο ενδιάμεσο διάστημα που θα καθορίσει το δύσκολο παρόν και θα προσδιορίσει το μέλλον όλων μας. Στη συγκυρία που βρισκόμαστε, ως οικονομία, κοινωνία και χώρα, ακόμα και η ευχή για αποτυχία της κυβέρνησης που συγκροτήθηκε προκειμένου να εισπραχθούν κομματικά οφέλη στο μέλλον, είναι τουλάχιστον μικρόνοια. Το επόμενο διάστημα, μέσα στο χρόνο που διανύουμε, ή θα σταθεροποιηθεί η οικονομία σε Ελλάδα αλλά και ευρωζώνη ή το οικοδόμημα θα καταρρεύσει με πάταγο, αφήνοντας πίσω του οικονομικά ερείπια και κοινωνικά κουρέλια. Οποιος εύχεται ή επιθυμεί αυτή την εξέλιξη προκειμένου να αναλάβει στη συνέχεια τη διακυβέρνηση της δυστυχίας, έχει αναμφίβολα υψηλούς στόχους και όραμα!
Στις πρόσφατες εκλογές ηττήθηκαν με καθαρό τρόπο αφενός οι απόψεις που οδηγούσαν τη χώρα εκτός ευρωζώνης και αφετέρου το παλαιοκομματικό πολιτικό σύστημα της μικροπολιτικής εξυπηρέτησης μικρών, μεγάλων ή συντεχνιακών συμφερόντων. Οι φαντασιώσεις λατινοαμερικάνικου «σοσιαλισμού» μπορεί να ενισχύθηκαν λόγω απελπισίας και θυμού, αλλά δεν κατόρθωσαν να γίνουν κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα - και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί εκτός και αν το επόμενο διάστημα υπάρξει, όπως προβλέπουν οι μελλοντολόγοι, πλήρης κατάρρευση. Η μετεξέλιξη του ρεύματος που δημιουργήθηκε, σε μια υπεύθυνη δύναμη ευρωπαϊκού προσανατολισμού, μπορεί να δώσει το επόμενο διάστημα μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία που θα συμβάλει στην υλοποίηση κρίσιμων για την κοινωνία και την οικονομία μεταρρυθμίσεων. Η επιμονή σε άναρθρες κραυγές αλλά και σε υπεράσπιση δομών που κρατούν σε λειτουργία πελατειακά δίκτυα και συντηρούν συστήματα, δεν οδηγούν στη συγκρότηση εναλλακτικής πρότασης εξουσίας. Η υποδοχή της πολύχρωμης ψήφου διαμαρτυρίας είναι εύκολη υπόθεση σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όμως δεν μετατρέπεται εξίσου εύκολα σε δύναμη κυβερνητικής πλειοψηφίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο και κατεύθυνση.
Η μπάλα βέβαια βρίσκεται στα πόδια των νικητών των εκλογών, και από την επιτυχία ή την αποτυχία του κυβερνητικού τους εγχειρήματος θα κριθούν κατά βάση οι εξελίξεις στο μέλλον. Οι νικητές των εκλογών, και κυρίως ο Μεσσήνιος πρωθυπουργός, θα πρέπει να πάρουν πολύ σοβαρά υπόψη τους την ηχηρή ήττα του παλαιοκομματικού μοντέλου λειτουργίας προσώπων και κομμάτων. Οι πολίτες συνειδητοποιούν κάθε μέρα και περισσότερο ότι οι επιμέρους διευθετήσεις προσωπικών και συντεχνιακών συμφερόντων έχουν δημιουργήσει το τέρας που σήμερα τρώει τη νέα γενιά. Η αλλαγή προτύπου είναι το πρώτο που απαιτούν αυτή την περίοδο οι πολίτες. Εξυπηρετήσεις προσώπων και συμφερόντων πρέπει να αποτελέσουν απολύτως απαγορευμένες πρακτικές. Στη φάση που βρισκόμαστε οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς - και επειδή τοπικά γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα, ο Σαμαράς για να πετύχει έχει μόνο ένα δρόμο: να ξεχάσει όλες τις παλαιοκομματικές πρακτικές που τον ανέδειξαν, τον διατήρησαν και τον έφτασαν στη θέση του πρωθυπουργού. Εύκολο; Οχι. Δεν έχει όμως άλλη επιλογή, αν θέλει να μείνει στην Ιστορία με θετική συμβολή στην πορεία της χώρας κι όχι ως μια θλιβερή παρένθεση ή, πολύ περισσότερο, ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας.
Σε τοπικό επίπεδο η παρουσία ενός Μεσσήνιου στη θέση του πρωθυπουργού αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία. Είναι λάθος να περιμένουμε θαύματα ή εξυπηρετήσεις κάθε μορφής και είδους, αυτό όμως που μπορεί να γίνει είναι η προώθηση σημαντικών και κρίσιμων έργων υποδομής. Θεωρούμε λοιπόν αδιανόητο, για παράδειγμα -εφόσον βέβαια ξεκολλήσει το έργο μέσω τραπεζικών και ευρωπαϊκών ενισχύσεων-, να μην ξεκινήσει το επόμενο διάστημα η κατασκευή της Ολυμπίας Οδού στο τμήμα της Μεσσηνίας που έχουν προχωρήσει οι απαλλοτριώσεις, δηλαδή από την Τσακώνα μέχρι το Καλό Νερό. Και είναι αδιανόητο επίσης να μην προχωρήσει ο βασικός κεντρικός άξονας από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας στην Πύλο.
Είμαστε βέβαιοι ότι το επόμενο διάστημα δήμαρχοι, παπάδες και πρόεδροι σωματείων κάθε είδους θα κατακλύσουν τους προθαλάμους των υπουργικών γραφείων με «συστάσεις»... ζητώντας από διορισμό και χρηματοδότηση του ιερού ναού και του πανηγυριού, μέχρι την πλακόστρωση της πλατείας και του αλωνιού του κάθε ιστορικού χωριού. Αυτά πρέπει να κοπούν με το μαχαίρι, όχι αύριο, σήμερα, αν θέλει ο νέος πρωθυπουργός να αφήσει πραγματικό έργο στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αλλωστε οι πολιτικοί του παλιού πολιτικού συστήματος είναι καιρός να αντιληφθούν ότι καμία ευεργεσία δεν αναγνωρίζεται, κατά το παλιό «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο». Με δυο λόγια, η αλλαγή ρόλου για το Σαμαρά πρέπει να φέρει και αλλαγή τρόπου λειτουργίας - διαφορετικά ο κρότος της πτώσης θα είναι εκκωφαντικός... Κι αυτό θα αποτραπεί μόνο αν πραγματοποιηθεί η απελευθέρωση του Σαμαρά από το παλαιοκομματικό του παρελθόν.
panagopg@gmail.com
