Ο πανάκριβος χρόνος του μνημονίου 2 αγοράστηκε με αίμα και δάκρυα, με ανατροπές που ισοδυναμούν με κατάρρευση του πολιτικού συστήματος. Αυτός ο πανάκριβος πολιτικός χρόνος, επειγόντως πρέπει να αξιοποιηθεί, τα ψέματα έχουν τελειώσει, το νέο πολιτικό διακύβευμα θα είναι η ανάπτυξηκαι η δύναμη του πλούτου που πρέπει να παραχθεί. Η επόμενη μέρα έχει πολλές δυσκολίες, αλλά και πολλές προκλήσεις, έχει πολλή δουλειά.
Μας δόθηκε η ευκαιρία να κρατηθούμε στην Ευρωζώνη, ο κίνδυνος δεν εξέλιπε. Αν βρεθούμε στα περιθώρια της Ευρώπης θα είμαστεηττημένοι, ταπεινωμένοι και μόνοι. Οφείλουμε να ξεφύγουμε από τις αδυναμίες που μας οδήγησαν στην πορεία προς την καταστροφή. Καταφέραμε να κρατήσουμε το κεφάλι έξω από το νερό. Οι πολιτικοί μας επί τέλους τούτες τις κρίσιμες στιγμές ας πάψουν να διαπληκτίζονται, σαν να έχουν ακόμα την πολυτέλεια για διχασμούς και παραμύθια. Η μόνη ελπίδα είναι ότι μέσα στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, ευτυχώς, αρκετοί πολιτικοί τόλμησαν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης των ημερών, εγκαταλείποντας τις σταθερές του χθες, υπερβαίνοντας τους εαυτούς τους και απομονώνοντας τους οπαδούς της δραχμής και της χρεοκοπίας.
Οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι οι 199 βουλευτές που βρήκαν τη δύναμη να πουν ΝΑΙ, ενήργησαν με γενναιότητα σε μια στιγμή που ίσως αποδειχθεί ιστορική. Το αποτέλεσμα δεν εξασφαλίζει την σωτηρία της χώρας. Θα ήταν τραγικό λάθος να νομίζουμε ότι η συνέχεια θα είναι εύκολη.
Αφήστε με όμως, να ζω μέσα στη σιγουριά της αφέλειας μου και να πιστεύωότι η αντίφαση στους λόγους και τις πράξεις, η αντίληψη της άσκησης εκβιασμού προς τους Ευρωπαίους, για να μας δίνουν λεφτά χωρίς όρους, οι πολιτικές κολοτούμπες, η καπατσοσύνη, οι ντρίμπλες, οι λαϊκισμοί και το κομματικό συμφέρον, θα αντικατασταθούν από υπευθυνότητα, σωφροσύνη, και προνοητικότητα, με υπέρτατο σκοπό το συμφέρον του τόπου.
Η ψήφιση του μνημονίου 2 έδειξε ότι εγκαταλείπεται το κλίμα άρνησης και τρομοκρατίας σε βάρος όσων τόλμησαν να υποστηρίξουν όσα εύλογα έπρεπε να γίνουν για να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη. Κόμματα, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, όρθωσαν ένα τείχος απίστευτου λαϊκισμού που δεν επέτρεπε να ακουστεί με νηφαλιότητα η άλλη πλευρά που τόλμησε να αντικρύσει την πραγματικότητα.
Σήμερα είναι μια άλλη μέρα, οι αρνητές του χθες, υμνητές του σήμερα, συμπορεύονται και συναποφασίζουν με τους «προσκυνημένους» της Τρόϊκας.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, αυτό που πρέπει από τώρα να πετύχουμε, είναι να αντέξουμε. Να αποφύγουμε τη χρεοκοπία. Να μείνουμε όρθιοι. Να συμμετάσχουμε στο μέλλον.Οδηγός μια πολιτική και κοινωνική ηγεσία που θα χαράξει πορεία με βάση τις δυνατότητες μας, χωρίς λαϊκισμούς και διακρίσεις.
Ο κλονισμός που υπέστη χθες το πολιτικό σύστημα, ήταν απαραίτητο για τη διαδικασία να γεννηθεί το καινούργιο. Για τους πολιτικούς η περίοδος χάριτος εξέλιπε. Όποιος κάνει το λάθος να υπόσχεται παραδείσους και εύκολες λύσεις, θα ζει γρήγορα την κόλαση των αποδοκιμασιών. Έχουμε ανάγκη από μπροστάρηδες στην πίστη, από ηγέτες με ρεαλισμό, που θα μας βγάλουν από τον εφιάλτη της κρίσης, στο ξέφωτο της ελπίδας.


Μιχάλης Σούμπλης