Κουρνιαχτός σηκώθηκε για να κρύψει την ουσία της υπόθεσης εκμετάλλευσης των λιγνιτικών αποθεμάτων της Ανατολικής Πυλίας, αλλά ορισμένα πράγματα είναι τόσο καθαρά που δεν μπορούν να κρυφτούν με τίποτα.
Πρώτο είναι το τεράστιο σε μέγεθος μεσσηνιακό μέτωπο που συγκροτείται ουσιαστικά για πρώτη φορά κάτω από τέτοιες συνθήκες. Ολα τα κόμματα, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι δήμαρχοι, όλοι οι φορείς, πλήθος παραγόντων και σύσσωμη η τοπική κοινωνία λένε κατηγορηματικά "όχι" στην εξόρυξη λιγνίτη. Από το τεράστιο αυτό μέτωπο απουσιάζουν οι Μεσσήνιοι περιφερειακοί παράγοντες της παράταξης Τατούλη. Είναι φανερό επομένως ότι οι εν λόγω περιφερειακοί παράγοντες δεν έχουν κοινωνική αναφορά και ως εκ τούτου πολιτική νομιμοποίηση στην υπόθεση αυτή. Στο όνομα μιας παράταξης που νέμεται την εξουσία, θυσιάζουν την εντολή που πήραν από τους ψηφοφόρους να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της Μεσσηνίας.
Δεύτερο είναι το γεγονός ότι εγκαίρως η υπηρεσία έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, κάνοντας ουσιαστικά ακόμη πιο ισχυρή την αντίδραση σύσσωμης της Μεσσηνίας στην υπόθεση των λιγνιτών. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να αντιληφθεί ότι η μελέτη που παρουσιάστηκε είναι επιστημονικά... σουρωτήρι, ενώ η θέση του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου σχετικά με τις επιπτώσεις της ανόρυξης στον υδροφόρο ορίζοντα θα έπρεπε να αποκλείει από χέρι κάθε συζήτηση.
Τρίτο είναι το εμφανές κόλπο: Οι ενδιαφερόμενοι έχουν στη διάθεσή τους 1.800 στρέμματα, αλλά υποβάλλουν μελέτη για εκμετάλλευση 477 στρεμμάτων. Πριν από λίγες ημέρες είχαμε επισημάνει ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα - και έρχεται στη συνέχεια το Μανιατάκειο Ιδρυμα που, με αφορμή αυτό, εμμέσως πλην σαφώς βλέπει στο βάθος εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στην περιοχή. Ακόμη κι αν αυτό αποτελεί εικασία, η τμηματική εκμετάλλευση των λιγνιτών συνιστά έναν τρόπο υπέρβασης τυπικών και ουσιαστικών εμποδίων που θα είχε η συνολική.
Τέταρτο είναι η... κοινή λογική: Οταν αυτοί που υποτίθεται πως θα "ωφεληθούν" από την εξόρυξη λιγνίτη βρίσκονται στο πόδι για να αποτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και ταυτόχρονα η αρμόδια υπηρεσία εισηγείται αρνητικά, η πολιτική διοίκηση οφείλει να κλείσει διά παντός το θέμα και να αντιληφθεί ότι το πραγματικό δίλημμα για την περιοχή είναι "ανάπτυξη ή λιγνίτης". Οσο περισσότερα κόλπα μετέρχεται για να μην πάρει θέση στο θέμα, τόσο περισσότερο εκτίθεται πολιτικά.
Πέμπτον είναι οι μηχανισμοί προπαγάνδας: Ανθρωποι που δεν γνωρίζουν ούτε πού πέφτει η περιοχή, προσπαθούν μέσα από ένα σύστημα στη μπλογκόσφαιρα να πείσουν τους Μεσσήνιους για τα οφέλη των λιγνιτωρυχείων και βρίσκουν περίοπτη θέση στην ιστοσελίδα της παράταξης Τατούλη. Εγχωρίως αναπαράγονται ως... ξένη δημοσίευση, γιατί κανένας δεν τολμά επί της ουσίας να υπερασπιστεί τη ληξιαρχική πράξη θανάτου μιας περιοχής στην οποία έχουν επενδυθεί χρήματα κι ελπίδες ενός πλήθους ανθρώπων που προσπαθούν να ζήσουν από τον τουρισμό.
Εν κατακλείδι: Η Μεσσηνία δεν θέλει - και ως εκ τούτου η ηγετική ομάδα της Περιφέρειας δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Τα όσα απίστευτα εκστομίστηκαν στην προχθεσινή συνεδρίαση, μόνο πολιτικό πανικό υποδηλώνουν.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr