Εκείνο το οποίο δεν παρουσιάζει είναι το σκεπτικό με το οποίο προχωρεί σε μια τέτοια ρύθμιση και μελέτη επιπτώσεων στο σύνολο του κυκλοφοριακού της πόλης. 

Εδώ, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις τον τελευταίο καιρό, έχουμε να κάνουμε με παγκόσμια πρωτοτυπία: Οι επεμβάσεις στην πόλη δεν γίνονται ως αποτέλεσμα εφαρμογής ενός ευρύτερου συνεκτικού σχεδίου, αλλά επειδή κάποιοι εκ των δημοτικών παραγόντων είχαν μια ιδέα - ή αποτελούν επιθυμίες ομάδων πίεσης ακόμη και προσώπων που επηρεάζουν το σχεδιασμό. Αυτός ο τρόπος διαχείρισης σοβαρών προβλημάτων της πόλης κάποια στιγμή θα δημιουργήσει ακόμη περισσότερα. Και αυτό είναι πολύ πιθανόν να γίνει κατά τη γνώμη μας με τη μετατροπή της Βασιλέως Γεωργίου σε διπλής κατεύθυνσης και σε όλο της το μήκος από την Αριστομένους και ανατολικά.

Αυτή η ρύθμιση ουσιαστικά καταστρατηγεί τη βασική αρχή που ακολουθείται πλέον παγκοσμίως όσον αφορά την κίνηση οχημάτων στα κέντρα των πόλεων. Με κάθε μέσο -ακόμη και με… διόδια- οι τοπικές αρχές προσπαθούν να αποτρέψουν την προσέγγιση στο κέντρο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα κυκλοφοριακά προβλήματα. Εδώ γίνεται ακριβώς το αντίστροφο: Με την κατασκευή του περιφερειακού αυτοκινητόδρομου διοχετεύεται ουσιαστικά η κυκλοφορία στο κέντρο μέσω της Αριστομένους. Και αν μέχρι σήμερα στο δρόμο αυτόν θα κινούνταν λογικά εκείνοι που ήθελαν να προσεγγίσουν ή θα έπεφταν κατά τύχη, αν γίνει διπλής κατεύθυνσης η Βασιλέως Γεωργίου θα φτάνουν στο κέντρο ακόμη και οι… περίεργοι να δουν πώς είναι και να συνεχίσουν προς την έξοδο από το δρόμο αυτό.

Ενα δεύτερο σαφέστατο ζήτημα που προκύπτει είναι ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση ουσιαστικά ακυρώνεται κάθε σκέψη επέκτασης της πεζοδρόμησης στην Αριστομένους μέχρι τη Φραντζή. Η αναγκαιότητα πλέον είναι κάτι περισσότερο από ορατή: Ο δρόμος δεν εξυπηρετεί τίποτε περισσότερο από τα ταμεία του δήμου με την ελεγχόμενη στάθμευση. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι επαγγελματίες που αντιδρούν πιστεύοντας ότι θα... χάσουν, όμως οι ρυθμίσεις στον δημόσιο χώρο δεν είναι άθροισμα επιθυμιών και εξυπηρετήσεων, αλλά υπακούουν στη λογική του δημόσιου συμφέροντος από τη συνολική λειτουργία της πόλης.

Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι ότι για την κίνηση από δύση προς ανατολή δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθώς αυτή εξυπηρετείται από μεγάλους δρόμους σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Νοτίως της Βασιλέως Γεωργίου υπάρχουν η Βασιλίσσης Ολγας, η Βασιλέως Κωνσταντίνου και η Αριστοτέλους, που κατανέμουν με άνεση την κυκλοφορία στην περιοχή του κέντρου σε συναρμογή με τη Φαρών και την Ακρίτα, ενώ μπορούν να γίνουν ακόμη πολλές βελτιώσεις.

Οι αρμόδιοι του δήμου πέραν τούτων αδιαφορούν προφανώς για τις επιπτώσεις της ρύθμισης σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή - και αν κατάλαβα καλά από δημοσιεύματα, αφήνουν να εννοηθεί ότι αποτελεί αίτημα ταξιτζήδων και φορτηγατζήδων. Ετσι, για να επιβεβαιωθεί η εκτίμηση για το πώς γίνεται τελικά ο σχεδιασμός για κρίσιμα ζητήματα της πόλης.

Ηλίας Μπιτσάνης