Δεν περιμέναμε βεβαίως να ανταποκριθεί στην πρόσκληση ο περιφερειάρχης. Ο οποίος εμφανίζεται μόνο σε μονολόγους που διακρίνονται από εκείνο που λένε οι απλοί άνθρωποι "αερολογία" και ορισμένοι νομίζουν πως λέει "σοφίες" αφού δεν καταλαβαίνουν τι εννοεί.

Ο κ. Τατούλης θέλει να δείχνει ότι δεν συνομιλεί με "παρακατιανούς" αλλά πίσω από αυτή την περιρρέουσα ιδέα κρύβεται ουσιαστικά η αδυναμία του να αντιπαρατεθεί στον πραγματικό δημόσιο διάλογο. Γιατί ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των επαγγελματιών πολιτικών οι οποίοι έχουν ταυτίσει τη δημοκρατία και τις λειτουργίες της με την αυθαιρεσία της πλειοψηφίας.

Στην υπόθεση των σκουπιδιών αυτό που γνωρίζει πολύ καλά είναι ότι ο διαγωνισμός είναι στον αέρα από κάθε άποψη. Επιτίθεται στους δημάρχους για να κρύψει τις ευθύνες του για την εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και για να αλλάξει την ατζέντα της συζήτησης από το πραγματικό πρόβλημα του κόστους. Η επίθεση έχει σκοπό από την άλλη πλευρά να αδρανοποιήσει τους δημάρχους και να περιορίσει τις αντιδράσεις τους.

Ως εκ τούτου δεν αντέχει το διάλογο για τα σκουπίδια γιατί θα πρέπει να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα που θέτουν εκείνοι οι οποίοι παρακολουθούν στενά την υπόθεση του διαγωνισμού αλλά και της διαχείρισης σκουπιδιών. Πρέπει μάλιστα να ληφθεί υπόψη ότι ο κ. Νίκας προσπαθεί να κρατήσει μια ερμαφρόδιτη στάση υποστηρίζοντας γενικώς το διαγωνισμό αλλά παρακάμπτοντας το γεγονός ότι τα προβλήματα τα γεννάει ουσιαστικά αυτός, η πολιτική διαχείρισης και η διαδικασία που επιλέχθηκαν.

Πέραν τούτων όμως ο δήμαρχος Καλαμάτας είναι πρόεδρος της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Πελοποννήσου και το απολύτως λογικό θα ήταν μια δημόσια συζήτηση ανάμεσα στους δύο υψηλότερα ιστάμενους αυτοδιοικητικούς παράγοντες σε ισότιμη βάση. Μια τέτοια συζήτηση όμως θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει ανάμεσα στους περιφερειακούς παράγοντες καθώς όπως αποδείχθηκε και στη συνεδρίαση του συμβουλίου, υπάρχουν μεγάλα και αναπάντητα ερωτηματικά για πολλές πλευρές του διαγωνισμού και όχι μόνο για τη χωροθέτηση ή το κόστος.

Τα μεγάλα προβλήματα που έχουν ανακύψει από την υπόθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών ασφαλώς δεν μπορούν να λυθούν μέσα από μία, δύο ή περισσότερες δημόσιες συζητήσεις ακόμη και αν αυτό γινόταν αποδεκτό από τον περιφερειάρχη. Η διαφάνεια στις διαδικασίες θα έπρεπε να υπάρχει από την αρχή της συζήτησης, με τη συμμετοχή των δημάρχων μέσα από το Σύνδεσμο (που δημιουργήθηκε καθυστερημένα για λόγους που έχουμε αναλύσει στο παρελθόν), με την τροποποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού ώστε να διευκολύνονται λύσεις φιλικές στο περιβάλλον με επίκεντρο τη διαλογή και ανακύκλωση των υλικών, με την ενίσχυση της διαδημοτικής συνεργασίας, την ανάληψη ευθύνης για τη χωροθέτηση των μονάδων, με δεσμεύσεις προς τις εταιρείες και όχι προς τους δήμους.

Πρόκειται για ζητήματα που είχαμε επισημάνει από την αρχή αλλά φυσικά ως γνωστόν, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου υπάρχει ένα ιδιότυπο καθεστώς πολιτικής μονοκρατορίας.

Ηλίας Μπιτσάνης