Εν μέσω μεγαλοστομιών περί "ευρωπαϊκής πόλης" είναι χρήσιμο οι αρμόδιοι να προσγειωθούν στην πραγματικότητα η οποία παραπέμπει σε άλλου χαρακτηρισμού πόλη. Δεν έχουμε και πολλές ελπίδες ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, άλλωστε τα κακώς κείμενα της πόλης φαίνεται ότι είναι αρμοδιότητα των… αναρμοδίων που επιμένουν ότι πρέπει να διορθωθούν.
Κορδώνονται οι δημοτικοί παράγοντες για τις ομοιόμορφες ανά την πόλη πλακοστρώσεις που ονομάστηκαν πομπωδώς αναπλάσεις, για τις οποίες δαπανήθηκαν τεράστια ποσά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κρατώντας μια σημείωση για συνολική κρίση σχετικά με το θέμα αυτό στο επόμενο διάστημα, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η εικόνα της πόλης και μάλιστα στο κέντρο της, μόνο ευρωπαϊκή δεν είναι.
Η διαπίστωση πως οι πεζοί είναι υπό διωγμό δεν αποτελεί… είδηση. Και ασφαλώς μια πόλη η οποία διακηρύσσει τον "ευρωπαϊκό" χαρακτήρα της, το πρώτο που οφείλει είναι σεβασμός στον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Ντόπιοι και επισκέπτες διαπιστώνουν το ακριβώς αντίθετο: Στενά πεζοδρόμια στα οποία προτεραιότητα έχουν τραπεζοκαθίσματα και εμπορεύματα, ατελές δίκτυο διαβάσεων για άτομα με ειδικές ανάγκες οι οποίες καταλαμβάνονται από αυτοκίνητα, άνθρωποι και οχήματα "κουβάρια" στους δρόμους, απουσία ποδηλατόδρομων εκτός του κεντρικού που αποτελεί πλέον… ατραξιόν και πάει λέγοντας.
Η βασιλεία των αυτοκινήτων δεν έχει τέλος: Παρκάρουν ακόμη και στις γωνίες εμποδίζοντας τους ανθρώπους να συνεχίσουν το δρόμο τους, κλείνουν την ορατότητα καθιστώντας την κάθετη διάβαση των δρόμων επικίνδυνο σπορ, καβαλάνε πεζοδρόμια με ό,τι συνεπάγεται αυτό, κλείνουν προσωρινά και για όσο χρειαστεί ο οδηγός το δρόμο, κυκλοφορούν και παρκάρουν σε πλατείες και πεζόδρομους. Δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το "ευρωπαϊκό" πρότυπο που αντιγράφει η πόλη, εκείνο που γνωρίζουμε όμως είναι ότι το μόνο που ενδιαφέρει τους αρμόδιους του δήμου είναι να εισπράξουν χρήματα από την ελεγχόμενη στάθμευση ενώ από εκεί και πέρα "γαία πυρί μειχθήτω". Ούτε το ωράριο διανομής εμπορευμάτων δεν ελέγχουν οι υπηρεσίες του δήμου, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται ο κόσμος και να κυκλοφορούν φορτηγά σε πεζόδρομους ακόμη και όταν η κίνηση των πεζών έχει αυξηθεί.
Αν "ευρωπαϊκή πόλη" είναι οι κινέζικες πλάκες, ο χαβαλές των καφέ, η αισθητική ιδιοκτητών και κατασκευαστών, οι εντυπωσιακές φωτογραφίες που απομονώνουν όψεις της πραγματικότητας και όχι την ίδια, τότε πάμε καλά και μπορούν οι αρμόδιοι του δήμου να συνεχίσουν στη λογική του καρναβαλικού προτύπου ανάπτυξης.
Αν "ευρωπαϊκή πόλη" όμως είναι ο σεβασμός στον πεζό, η εξασφάλιση της προσβασιμότητας, η προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του φυσικού περιβάλλοντος, η κυκλοφορία και στάθμευση με κανόνες, το οργανωμένο πράσινο ανά κάτοικο και πολλοί ακόμη δείκτες, τότε οι αρμόδιοι θα πρέπει να αναρωτηθούν μήπως οι επιδόσεις σε αυτά παραπέμπουν σε άλλους χαρακτηρισμούς.
Και τέλος πάντων όπως και να χαρακτηρίζουν την πόλη οι δημοτικοί παράγοντες, οφείλουν να πάρουν στοιχειώδη μέτρα στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου και να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για την κυκλοφορία πεζών και αυτοκινήτων.

Ηλίας Μπιτσάνης