Η ευχέρεια στο δήμαρχο να κάνει ο ίδιος την επιλογή, στη θεωρητική του προσέγγιση, έχει το νόημα της επιλογής και με κριτήρια πέραν των τυπικών προσόντων - εφόσον φυσικά το ζητούμενο συνδέεται με τη χάραξη πολιτικής του δήμου σε κάποιον τομέα. Αυτό το νόημα έχει άλλωστε και η προκήρυξη. Ολα αυτά βεβαίως αποτελούν ψιλά γράμματα για το πολιτικό προσωπικό που έχει εκπαιδευτεί στη λογική των "δικών μας παιδιών" και οδηγεί σε καταστάσεις που συμβάλλουν στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση του θεσμού της αυτοδιοίκησης. Μπορεί να μην ιδρώνει το αυτί των παραγόντων με κάτι τέτοιες διαπιστώσεις, είναι όμως ένα ζήτημα το οποίο συζητιέται και απασχολεί την κοινωνία.
Το θέμα που προέκυψε στη Μεσσήνη μετά από καταγγελίες ενδιαφερόμενων για μια θέση, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι δεν επρόκειτο για επιλογή προσώπου, αλλά για... προεπιλογή καλυμμένη με το μανδύα του νόμου, είναι απόλυτα χαρακτηριστικό για τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζει να ενεργεί το πολιτικό προσωπικό. Οι δε απαντήσεις του δημάρχου Μεσσήνης Στ. Αναστασόπουλου για το θέμα αυτό αποτελούν την επιτομή της αντίληψης που κυριαρχεί.
Ο νόμος προβλέπει την προκήρυξη με βάση αφενός την ειδικότητα, η οποία προκύπτει από τις ειδικές απαιτήσεις για υποστήριξη, και αφετέρου την ιεράρχηση που κάνει ο κάθε δήμος. Από την απάντηση του δημάρχου φαίνεται ότι προκήρυξε τη θέση για να υποστηρίξει το σάιτ του δήμου και να «βοηθήσει στην πληροφόρηση που μπορεί να προκύψει μέσω των μέσων επικοινωνίας της σύγχρονης τεχνολογίας». Στα χωριά μας εδώ λέμε «φέξε μου και γλίστρησα», πρόκειται για απίστευτη δικαιολογία σχετικά με το αντικείμενο απασχόλησης ενός ειδικού συμβούλου - και υποθέτω πανελλαδική πρωτοτυπία όσον αφορά τη φαλκίδευση του θεσμού.
Πέραν τούτου, η συγκεκριμένη απασχόληση αποτελεί καθαρά τεχνοκρατικό αντικείμενο, δεν έχει καμία σχέση με επιλογές και δεν επηρεάζει την πολιτική του δήμου. Ως εκ τούτου η απάντηση ότι «η επιλογή ανήκει αποκλειστικά στο δήμαρχο, είναι συνεργάτης του, δεν έπρεπε να μας υποχρεώνουν να κάνουμε την προκήρυξη» δείχνει ότι το μόνο που ενδιαφέρει το δήμαρχο είναι η πρόσληψη συγκεκριμένων προσώπων και όχι η υποστήριξη του δημοτικού έργου. Γιατί όταν επιθυμείς την παραγωγή έργου σε οποιονδήποτε τομέα υποχρεούσαι να επιλέξεις κάποιον μέσα από ένα σύνολο ενδιαφερόμενων, ακόμη κι αν η επιλογή σου δεν είναι πολιτικά ουδέτερη. Υποθέτουμε, δηλαδή, ότι πτυχίο Πληροφορικής έχει κι ένα πλήθος άνεργων παιδιών που ανήκουν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας - οπότε η αντίληψη και η πρακτική του κ. Αναστασόπουλου αποτελούν εμπαιγμό και γι' αυτόν τον κόσμο.
Από την άλλη, η περιγραφή του αντικειμένου ενασχόλησης του ειδικού συμβούλου εκθέτει το δήμαρχο και από μια άλλη πλευρά: Είναι αντικείμενο στο οποίο επαγγελματικά δικαιώματα έχουν όλοι οι απόφοιτοι Πληροφορικής και σχολών Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Ο περιορισμός της προκήρυξης με πτυχίο από σχολή στα μέτρα αυτού που προσλήφθηκε (ή θα προσληφθεί) ουσιαστικά διακωμωδεί την πρόθεση.
Και ένα τελευταίο: Ο κ. Αναστασόπουλος δήλωσε ότι... «δεν έχουν λιγότερα δικαιώματα τα παιδιά των συναδέλφων». Αυτό φυσικά και ισχύει, αλλά μόνο όταν πρόκειται για διαγωνιστική διαδικασία, με διασφαλισμένη την αντικειμενική βαθμολόγηση! Σε απ’ ευθείας πρόσληψη, η πολιτική ηθική το απαγορεύει. Και οι κρίσεις αυτές είναι ανεξάρτητες από πρόσωπα και πολιτικές ή προσωπικές προτιμήσεις. Υποστηρίζουν απλώς πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο από την τοποθέτηση του -παλιού φίλου και συμφοιτητή μου- δημάρχου Μεσσήνης: Δεν έχουν λιγότερα δικαιώματα τα παιδιά εκείνων που δεν είναι δημοτικοί παράγοντες.
Ηλίας Μπιτσάνης
