Βεβαίως μέχρι τώρα εκείνοι που είχαν την ευθύνη δεν έχουν εξηγήσει στους πολίτες για ποιο λόγο δεν διεκδίκησαν χρηματοδοτήσεις για την υλοποίηση αυτού του σταδίου, ώστε να μην βρεθούν οι δήμοι τους με το μαχαίρι στο λαιμό. Απλώς παρουσιάζουν -όταν παρουσιάζουν- κάποια ασαφή σχέδια τα οποία δείχνουν πως είτε δεν έχουν καταλήξει ακόμη τι ακριβώς θα κάνουν, είτε περιμένουν κάποιους άλλους να… σχεδιάσουν γι’ αυτούς. Και εννοούμε βεβαίως τους ιδιώτες οι οποίοι θα είναι και οι κερδισμένοι της ιστορίας, καθώς όλα δείχνουν ότι η εμπλοκή τους στην υπόθεση αυτή θα είναι άμεση.
Οι δήμοι λοιπόν τρέχουν "στην τούρλα του Σαββάτου" κατά τη λαϊκή σοφία, προκειμένου να προλάβουν τα πρόστιμα με τα οποία για πολλοστή φορά απειλούνται. Η προσωρινή διαχείριση ασφαλώς δεν πρόκειται να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, υπάρχουν διαδικασίες, μπορεί να υπάρξουν και εμπλοκές. Μην ξεχνάμε ότι είτε προσωρινή, είτε μόνιμη λύση, πάντα υπάρχει το ζήτημα της χωροθέτησης. Και όταν προσδιοριστεί η θέση, τότε συνήθως φουντώνουν οι αντιδράσεις και χαλάνε τα σχέδια.
Αυτά τα ζητήματα έπρεπε και θα μπορούσε να έχουν λυθεί από πολύ καιρό. Για την ιστορία και την πολιτική ουσία της υπόθεσης, είναι χρήσιμη η αναδημοσίευση των αποφάσεων της σύσκεψης που έγινε στο υπουργείο Περιβάλλοντος στις αρχές Αυγούστου 2012 που μπορεί να τις βρει ο καθένας στο Διαδίκτυο:
1. Θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την παράταση της λειτουργίας των ΧΑΔΑ για λίγο χρονικό διάστημα (λίγων εβδομάδων).
2. Το υπουργείο Περιβάλλοντος δεσμεύεται να επισπεύσει τις διαδικασίες για τις περιβαλλοντικές άδειες και γενικά τις διαδικασίες για τη διαχείριση των απορριμμάτων.
3. Θα υπάρξει η καλύτερη δυνατή συνεργασία του υπουργείου με τους δήμους και την περιφέρεια και το υπουργείο θα λειτουργεί ως συντονιστής για την επίλυση του προβλήματος.
4. Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας θα πρέπει να έχει στείλει ο ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου, πρόταση επίσημη για τη χωροθέτηση των μονάδων προσωρινής διαχείρισης, οι οποίες μονάδες στη συνέχεια θα ενταχθούν στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό.
Μετά από 2 χρόνια και βάλε δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος ότι δεν έγινε απολύτως τίποτε, πέραν του ότι τα πρόστιμα αναβλήθηκαν για μια ακόμη φορά και επανήλθαν τώρα. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο δεν υλοποιήθηκε η συμφωνία και τι έκαναν όλοι εκείνοι που συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα για να λύσουν το πρόβλημα. Κάποιοι θα έπρεπε να απαντήσουν αλλά δεν τρέφουμε και πολλές ελπίδες στην πατρίδα του "Χατζηπετρή".
Με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι, οι δήμοι συζητούν την προσωρινή λύση αυτή τη φορά αναγκαστικά. Θα πρέπει όχι μόνο ταχέως να την δώσουν, αλλά να παρουσιάσουν πλήρες σχέδιο και κοστολόγιο για τους δημότες οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν την υπόθεση. Προς το παρόν βασιλεύει η ασάφεια, απουσιάζουν τα πραγματικά σχέδια και περισσεύουν τα παιχνίδια. Στοιχεία που δικαιολογούν ανησυχία, για όσους τουλάχιστον παρακολουθούν την υπόθεση. Οι άλλοι θα ξυπνήσουν με τους λογαριασμούς, αρχής γενομένης από την προσωρινή διαχείριση.
Ηλίας Μπιτσάνης